--- Sa pag d-drive ko, hindi ko namalayang kusa akong dinala ng sarili ko dito sa paborito kong lugar.., bumaba ako ng kotse at umupo sa harapan ng kotse ko at tinanaw ang napaka gandang view. Kasabay ng paghanga sa ganda ay kasabay ng pag patak ng aking luha. Pag hindi ko alam ang gagawin ko dito lang ako nagpapawala ng stress at dito ako nagpapahangin madalas. Tuktok ito pinaka malapit na bundok dito na ginawang park dahil sa ganda ng tanawin ngunit pag gabi ay walang ilaw dito kaya ilaw lamang ng aking sasakyan ang tanging liwanag dito. Sa hindi malamang dahilan, may kinuha ako sa pasenger seat na 3 in can na alak binuksan at ininom.. Yes hindi ako umiinom pero hindi ko mapaliwanag a sarili ko kung bakit sa pag inom ko ay unti unting nawawala ang bigat na nararamdaman ko.. Wala akong balak umuwi ng bahay hanggat nandun si papa. Wala akong balak pakinggan anu mang kasinungalingan nya.. Hindi ko napansing naka 3 can na pala ako. Ni hindi ako nakaramdam ng pagka hilo..
Bumaba ako ng buntok at pumunta sa pinaka malapit na convenient store at dito ko sana balak ipag patuloy ang pag inom ko.
Pumasok ako at dumiretso sa ref upang kumuha ng maiinom. Nag iisa na lamang iyon kaya ng kukunin kona sana ay sabay namin iyong nahawakan ng isang lalaki... Isang gwapo, matangkad, hindi ganun kaputian pero ang lakas ng dating kaso saksakan ng sungit.
"This is mine, so you should get your hands off. !!" Walang expresion na pagkasabi ng lalaki.
Hindi ko ugali ang makipag away pero this time hindi ko mapapalampas to.
"Excuse me? I'm sorry?" Masungit kong saad sakanya. Hindi parin namin inaalis ang kamay namin sa pagkahawak sa incan na alak.
"Kung gusto mo ng ganito pumunta ka sa kabilang convenient store dun." Walang ka gentleman gentleman tong lalaking to!!!
"Okay fine, let me open this for you. Okay?" Nakangiti kong saad at buong lakas na kinuha yung incan.
Walang expression na nakatingin sa akin ang lalaki at inilahad nya ang kamay nya ng mabuksan kona ito. Pero imbisna i abot sakanya,, binuhos ko ang laman ng incan na alak sa ulo nya dahilan ng pagka basa nya mula ulo hanggang paa. Saka iniwan syang naka tunganga don.
"It's all yours!" Sabe ko sakanya ng tuluyan kong lampasan. He was really looked so pissed! Hahaha! Buti nga sakanya.
Bago ako lumabas nag abot ako ng 500 pesos sa cashier bayad sa incan at sa paglilinis. Narinig kopa syang nag mumura sa loob at sinubukan nya akong habulin sa labas pero hindi nya nagawa dahil matulin kong pinatakbo papunta sa kabilang convient store ang kotse ko..
Sa kabilang convenient store ay muli akong lumagok ng 5 pang alak na in can. This time nakaramdam ako ng pagka hilo nasa loob ako ng kotse ko.. Sa hindi kalayuan natanaw ko ang bestfriend ko na si Danniel. 3rd year college sya sa pinapasukan kong University at magka parehas kame ng kurso. Lumabas ako upang makasiguro kung sya nga yon. Paglabas ko kaagad nya akong nakita at nilapitan..
"Uy Wahl! Anong nangyare sayo?! Bakit lasing na lasing ka?! Kailan kapa natutong uminom ha?! Sagutin moko!!" Sermon sa akin ni Danniel
Pero imbis na sagutin e. Tuloy tuloy lang umagos sa aking mukha ang luhang akala ko'y ubus na.
"Gabrielle Wahl Salvador sagutin moko anong nangyare sayo?! Bakit ka umiiyak ha?!" Tanong parin nya sa'kin.
"Hinding hindi na ako maniniwala kaninu man mula ngayon!" Yan lang ang natandaan kong huli kong sinabe bago ako tuluyang mahilo at mawalan ng malay.
~
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Pag gising ko kinaumagahan nasa kwarto na ako. Isang matinding sakit ng ulo ang una kong naramdaman. Maingat kong itinayo ang katawan ko mula pagkakahiga at inalala mga nangyari bago ako makarating sa kwarto ko. At naalala ko ngang si Danniel ang huli kong kasama. Sa side table ko, may naka handang breakfast. Lugaw at gatas. May nakalagay pa na "eat me and drink me to feel better" ang sweet ng bestfriend ko. Maya maya pa ay may kumatok sa pintuan ng kwarto ko..
"Come in." Walang ganang saad ko.
"Anak anong nangyare sayo? Saan ka pumunta? Buti nalang at s Danniel ang naka kita sayo. Nakainom ka daw hindi ka naman umiinom diba? Masakit ba ulo mo?" Tuloy tuloy na tanong sakin ni mama.
"Leave me alone." Yan lang ang lumabas sa bibig ko na halatang pagka bigla ni mama. Ni minsan kase ay hindi ko sinagot si mama o si mama ng ganon. Walang nagawa si mama kung hindi ang lumabas na lang.
Pag labas ni mama, umagos na nanaman ng tuloy tuloy ang luha ng hindi ko inaasahan.
Lumabas ako ng kwarto na naka bihis na papasok ako sa school. Tulad ng date. Bag at ang board ko ang dala ko pgkakaiba nga lang, this time na datnan kong nag aalmusal si mama at Manang Flor pero hindi ako nagpaalam at tuloy tuloy nalang akong lumabas.
May nakita akong naninigarilyo. Hini ko alam pero kusa akong pumunta sa tindahan at bumili ng isang kaha ng sigarilyo. Naka sandal ako sa kotse ko sa parking lot. Naka headset at naninigarilyo. Oo, naninigarilyo. Ewan ko kung bakit anong nangyari sakin at nagkaganto ako. Dahil siguro dati gusto kpng maging perfect sa mata ng magulang ko hindi ako nakaka gawa ng anumang bagay na ikakagalit nila pero ngayon, sa sobrang pagka dismaya kay papa ganito ang nangyari sa'kin. Maraming nakakakita at nag wwave sa student sa'kin pero pilit na ngiti lang ang naisusukli ko minsan nga e hindi kona magawang ngitian e. Bakas sa mukha nila ang pagtataka. Hanggang dumating ang bestfriend ko, si Gayle at si Feri.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kinuha ni Danniel ang sigarilyo mula sa kamay ko tinapon at tinapakan nya yon.
"Anong nangyayare sayo ha?! Nung isang araw nakita kitang lasing sa isang convenient store. Ngayon naman naninigarilyo?! Aba Wahl iba na yan ha!!" Pang sesermon sa akin ni Danniel.
"Uy friend kung may problema ka pwede mo naman kamibg sabihan e. What friends are for diba?" Sabe ni Gayle na nanghihingi ng kompormiso kay Feri.
"Correct! Kahit ano pa yan nandito lang kami handa kaming maging punching bag pag masama ang loob mo kanino man. Maging diary na pwede mong kwentuhan ng secret mo handa kaming makinig sa yo friend.." Derederetsong sabe ni Feri.
"Thanks guise." Saka ako nag smile sakanila to assure them na okay na ako sana maniwala silang okay na ako. Kase sa totoo lang ayokong mag open sakanila, ayokong lumapit sakanila dahil naisip ko, magulang ko nga sinira tiwala ko sila pa kaya? Hirap na ulit ako magtiwala.
