Sorry, It's Not The Right Time. (Complete)

-Chapter 4- Sorry, Goodbye

Pagkadikit ng kamay nman. Phew! Walang nangyari?! Bakit ganun? Ano yung kumuryente sakin nuon? Imagination ko lang ba yun?

----

Mas naging close na kami ni Nathan at Zack. Laging nagkukwentuhan, nagtatawanan at madami pang ginagawang kalokohan. Nagkaroon na din kami ng bible study kasama sila. Masasabi ko na naging instrumento ako para makakilala sila sa Panginoon.

Masaya ako lagi pag kasama ko si Nathan. Masaya din nman pag kasama ko yung mga bestfriends ko. Pero bakit ganun. May iba. May something na hindi ko alam. Lagi siyang nasa isip ko. Argh! Ano ba ito?! Tapos pag-nagkakadikit kami may init akong nararamdaman. Iba yung pakiramdam talaga?Siguro kasi siya lang lagi yung kasama ko kaya ganun? Pero bakit kay Zack hindi ko naman nararamdaman yun? Hay, basta. Itatago ko na lang tong nararamdaman ko. 

Nagdaan ang mga araw, linggo, at mga buwan. At hindi namin namalayan, panahon na pala ng pagbalik nilang Canada. 

"Huhuhu! Why are you leaving us?! WHY?! Huhuhu! What? I am I going to do without you guys?!" Exaggerated na pagkasabi ni Jedy. Napatawa tuloy ako. Haha!

"I will come back. Promise." Sabi ni Zack na naka-smile habang nakataas ang right hand. 

"Make it sure! Or else! Hmp!" Sabi ni Jedy. Naparang nagbabanta.

Etong si Pamy, nag-eemo na sa sulok. "I will miss you!" Sabi ni Pamy.

"We will also miss you guys." Sabi ni Zack. Si Nathan tahimik lang.

May farewell party kami. Sa school gaganapin. Hapon yun. 

"Group hug!!!" Sabi ni Zack. Nag-group hug nman kami. Then picture dito. Picture dun. Ang saya pero alam ko nman pag nawala na sila magiging malungkot.

"Ria." Sabi sakin ni Nathan. Iba yung mga tingin niya sakin ngayon.

Tumingin ako sa kanya. "Can we talk?" Sabi niya. Tumango lang ako.

Naglakad kami papuntang bench. Maingay kasi sa table e. 

 "Ria, I never felt this feelings before. When we shook our hands in the first place I think it is the spark that they called? Did you also felt that thing? (napatingin ako sa kanya.)  When I felt that, you already caught me. You are simply you Ria. I love you. WHAT? Niloloko lang siguro ako nito. I meant it. " Sabi ni Nathan,

Aaminin ko, nahulog na din ATA ako sa kanya pero pinipigilan ko. Kasi nga, diba? May PRIORITIES ako sa buhay na mas dapat kong unahin kesa sa mga love love na yan. Kaya madaming taong nagkakanda loko-loko dahil dyan sa love na yan e. Hindi kasi nila kayang i-handle. They should learn how to wait. And I thank God for always giving me opportunity to use the patience that He gave me. 

"Nathan, (I looked at him in his eyes) Thank you. I said thank you because you had loved me. Thank you because you are my true friend. I would like you to know that I also felt that spark thing that they called. I think I also falled for you but..... (ngumiti sya) sorry. Sorry because it is not the right time." Sabi ko sa kanya.

"I know that. Please wait for me.  I will be back. I will." Sabi ni Nathan. Niyakap niya ako.

 "I will wait. I will surely wait for you" Nakangiting sabi ko habang yakap-yakap niya ako. 

May kinuha siya sa bulsa niya. Isang necklace na may heart shaped pendant. At isang antique clock.

(Galing sa dad niya yung clock na yun. Lagi niya dala-dala yung clock na yun. Yun lang yung kaisa-isang memory sa kanya ng dad niya. Iyon daw yung nagpapa-alala sa kanya na sa bawat oras na nagdadaan, kasama niya pa din dad nya. Nagpapa-alala din daw sa kanya iyon na i-cherish lahat ng oras. Masaya man ito o malungkot kasi blessing yun ni God. Blessed ka kasi binigyan ka niya ng time mabuhay. Yung mga malulungkot na araw sa buhay mo, iyon ang magpapatatag sayo. )

Nilagay niya sa leeg ko yung necklace at inilagay sa kamay ko yung antique clock.

"Are you giving these to me?" Tanong ko sa kanya.

"Yes. Please take care of those. The clock symbolizes that I am always with you every hour, every minute, and every second. Please wait for me to come back. I will wait for you. I will wait for the right time, for God's time." Sabi niya

---

Ngayon na alis nila Nathan dito sa Pilipinas. Mami-miss ko talaga ang mga to. Well, that's life sabi nga nila.

"Take good care of each other!" Sabi ni Celle.

"Bye! Don't forget my souvenir when you come back" Sabi ni Pamy.

 "Group hug!" Sabi ni Jedi sabay yakap namin lahat.

'Wait for me, ok? Bye!" Sabi ni Nathan sakin.

"No problem. Bye." Sabi ko sa kanya. 

Umalis na sila... Umalils na siya... Sorry, Goodbye!

--

Author's Note.

Sensya na po sa napakatagal na update. Super dami po kasing ginawa at madami pa pong gagawin. :) 

Vote.Comment.Fan :) 

Thank you po! God bless :)