Kung totoong may Diyos:
Ilan sila?
Marami ba sila?
Bakit narito sa mundo bilang buhay, kung mamatay lang din naman tayo?
Kamatayan, walang makapag sasabi kung paano makaliligtas sa kamatayan? Kung ikaw man ay mabuhay sa mundo ng napakatagal, hindi mo pa rin matatakasan ang kamatayan. Dahil walang permanente sa mundo. Dahil magugunaw din ito at maglalaho.
Kaya sino pa ang maghahangad na mabuhay pa?
Sa mundong saglit lang ang ibinibigay na kasiyahan, bibitinin ka lamang nito sa kasayahan at saka ka papatayin ng walang kalaban-laban.
Sino ang gustong mabuhay pa sa mundong papalapit na sa araw?
Dahan-dahan kang susunugin maging ang iyong mga lahi ay uubusin hanggang sa mawala at ang mga bagay na nagpapasaya sayo ay lulusawin ng kamatayan hanggang maging abo.
Kung ang pinaniniwalaang Diyos ay isa lamang virus na lumalamon sa utak ng tao para maniwala sa wala. Malamang ito ang kahantungan nyo! Nating lahat!
"Walang pag-asa kung walang Diyos."
"Di tayo makaliligtas sa kamatayan."
Ang mundong ito ay masyadong malupit! Pasasayahin ka, dahil may lungkot! Bubuhayin ka, dahil may kamatayan! Katulad ng liwanag, dahil may dilim!
Ang mundong ito ay napupuno ng walang kabuluhang bagay! Mamatay na di natatarok ang kahulugan ng buhay! Nag papakapagod upang guminhawa pansamantala at saka mamatay! Lahat ng pinagpaguran at kayamanan ay mawawala! Mawawala ang pinagsikapan at pinagpaguran ng matagal! Kawawang tao! Walang buhay na naghihintay! Saan na mapupunta ang pinaghirapan ng tao? Ang kasaysayan ay mabubura kapag ang mundo ay wala na, kaya kahit anong memoryang kahihiyan, kasamaan at kabutihan ang ipalaganap ay di mananatili. Mabubura lamang ito.
Kaya bakit ka pa mahihiya?
Bakit ka pa mag tatanim ng galit sa kapwa?
Bakit ka pa mag papakabait?
Bakit ka pa mag papakasama?
Kung mamatay ka lang din naman?
Sino ang makakapag ligtas ng buhay?
Kaya itinuturing ko na ang Kristyanismo ay tunay na relihiyon; dahil ang Diyos ng mga kristyano ay nangako ng buhay na walang-hanggan at bagong mundo. Nakaka puno ng pag-asa, mas gugustuhin ko na maniwala sa buhay na walang hanggan, kaysa mabuhay na walang pinaniniwalaan at mamatay.
Magkakaroon ng kabuluhan ang buhay:
Ang pagpapakapagod ay mag kakaroon ng kaginhawaan.
Ang pangarap ay matutupad ng walang kamatayan.
Ang bulag ay makakakita, ang pipe ay makakapag salita, ang bingi ay makakarinig, ang pilay ay makakapaglakad muli, ang patay ay mabubuhay muli, ang babaeng may lalakeng katawan ay magiging likas na babae maging sa mga lalake na may babaeng katawan ay magiging likas na lalake.
Magkakaroon na ng kabuluhan ang ginagawang kabutihan at ang ginagawang kasamaan. Lahat ay mayroon ng kabuluhan, hanggang sa pagpapakapagod, pagpapakahirap, pagluha ay mayroon ng kabuluhan dahil sa tunay na Diyos.
"Papalungkutin ka, dahil may saya.
Papatayin ka, dahil may buhay."
Sino pa ang diyos na nangako ng buhay na walang hanggan? (Nangako man ngunit ang mundo naman ay mawawala)
Para saan pa ang pananampalataya mo sa mga diyos kung mamatay ka lang din naman?
Maging wais sa katotohanan. Sapagkat ito ang Tunay.
