Nightmare At Your Daydream ✔ † (R18)

The Epilogue

Nightmare At Your Daydream
Last Chapter - Epilogue
Published Date: 170407

Dedicated To : ejmillon

†††

Pranpriya's POV

Pain...

Hurts...

With

Sacrifices...

Is a just part of loving someone important to you.

In My Story, The hurts and sacrifices gave me my greatest pain.

But In the end, I got my greatest someone because I deserve to be with him. With Taeyong.

And Now, Two little monster makes Taeyong and I called family.

I pecked the two monster's forehead and smile.

"Umma, Wag mo na kaming i-baby, We're 19 years old enough." sabi ni Neo sakin.

"But You still 13-years-old-minded. Don't be stubborn Neo." sabi ko. Nea giggles.

"And Nea, Sometimes scold your twin for being stupid." sabi ko kay Nea. Nakangiti naman siyang tumango sakin.

"--and protect you Primorse-unnie from this little monster." sabi ni Taeyong.

"Sabing hindi nga namin kapatid si Primorse!" sabi ni Neo.

"She's my unnie." sabi ni Nea.

"Sayo lang! Pero! Di ko siya kapatid! Kase--"

"Kase girlfriend mo siya. Haha Stop daydreaming Neo. Palaging naaasar sayo si Primorse." sabi ko.

"Umma!!!!"

"Joke lang naman."

Nang masiguradong tulog na ang dalawang magkapatid ay lumabas na kami ni Taeyong ng kwarto.

Pagkarating sa kwarto namin ay nagpagpatuloy ako sa pag-ayos ng gamit namin.

Nakatingin siya habang nag-aayos ako.

Ang buong akala ko, ako ang nahihirapan saming dalawa. Pero, Maghigit pala siyang nagsakripisyo para sakin-- para samin dalawa.

"Hoy! Taeyong ano ba!" angal ko nang hilahin niya ako papahiga.

Nakangiti lang siya sakin. At masama ang kutob ko.

Ang mga ngiti na yan, yan ang nagpagaling di lang sakin kung di sa aming lahat pagkalabas namin sa mundong pinanggalingan namin.

Siya ang lahat, Siya ang sumuporta samin.

Siya ang nagpagaling kay Rose.

Siya ang pumigil nung oras na muntik na magpakamatay si Jennie dahil nalaglag ang anak nila ni Hanbin.

Siya ang tumayong ama ni Primorse. Kaso parang ayaw ata ng isa kong anak sa bagay na iyon.

At...

Siya ang mamahalin ko, mamatay man ako o hindi.

Sabi nga nila, 'If there still Death, There's still no Happy Ending.'

Paano ba yan, di kami mamatay ni Taeyong. Ano kayo ngayon? Hmp!

Isang taon ang nakalipas, sa mismong araw ng unang kaarawan ni Primorse ay nalaman namin na matamis ang dugo ko. In short nagdadalang-halimaw ako. Haha.