Ben hemen Miray'ın yanına gittim.
-Miray,Miray iyimisinn??Miraaaayyyy!!
Miray'ı kaldırmaya çalıştım ama bunu yapamayacağıma emindim.Hemen telefonumu çıkardım. Kimi arayabileceğimi düşündüm. Aklıma ilk gelen kişiyi aradım. Nedense bu kişi Alp'ti. Daha sonra aradığımda bin pişman oldum. Ama olanla ölene çare olmadığı için telefonu açmasını bekledim.
-Alo?
-A-aaalpp hemen bu-buraya gelmeniz ge-gerek.dedim. Korkuyordum çünkü kardeşim yerde baygın bir şekilde yatıyordu.Alp;
-Neredesiniz,ne oldu ??diye sordu.
-Bizim e-evin o-oradaki pa-parkında.Miray ba-bayıldı.dediğimde birden yere oturarak hıçkırarak ağlamaya başladım.
-Tamam güzelim.Ağlama sen biz birazdan hemen geliyoruz.dedi Alp.
5-10 dakika çekmeden Alp ve Ateş geldiler.Ateş hemen gelip Miray'ı yerden kaldırıp kucağına aldı ve arabaya götürdü.Hemen Alp de gelip beni oturduğum yerden kaldırdı. Arabaya götürdü. Ateş arkada oturuyordu. Miray'ın başı kucağındaydı.Alp de beni hemen öne oturturdu. Arabayı hemen sürmeye başladı. Yakınlardaki hastaneye gittik.
Hastaneye geldiğimizde orada duran hemşirelerden biri hemen bi sedye getirdi. Miray'ı oraya yatırdığımıza onu hemen bi doktorun yanına götürdüler. Bense hıçkararak, kendimi yırtarak ağlamaya devam ediyordum. Aslında o kadar ağır bir durumu yoktu. Ama ben ne olursa olsun endişeleniyordum. Çünkü o benim kardeşimdi be. Annemler bizi İstanbul'a gönderirken bizi birbirimize emanet etmişti. O yere düştüğünde her ne kadar hunharca gülsemde azıcık da olsa üzülürdüm. Çok canı yandımı diye... Ben bu düşüncelerle üzülürken yanıma Alp geldi.
-Ateş Miray'ın yanında doktor çok önemli bir şey olmadığını sadece ufak bir kaza olduğunu söylemiş. Ama yüzde birlik bir ihtimalle Miray'ın hafızasını sadece 2-3 günlüğüne kaybedebileceğini söylemiş.dediğinde daha da çok ağlamaya başladım.Alp;
-Ağlama güzelim. Hem zaten hafızasını kaybederse de sadece 2-3 günlüğüne... Hem nasıl oldu olay??
-O Ece fahişesinin yanına bırakmıyacağım.dedim
-Ece mi yaptı??
Kafamı salladım.
-Hadi gel bi kahve içelim.dedi.
-İstemiyorum.dedim ağlamam azda olsa durmuştu.Alp çok ısrar edince tamam dedim.
Aşağıya kantine indiğimizde Alp hemen iki tane kahve alıp geldi.
-Acaba hafızasını kaybedecek mi?
-Sanmam zaten doktor yüzde birlik birşey olduğunu söylemiş.
-Biz şanssızız Alp. Hemde fazlasıyla ama bak burada söylüyorum. Bu yaptığını kesinlikle Ece'nin yanına bırakmıyacağım.dedim
-Ona eminim zaten. Ama Miray için endişelenmeye gerek yok iyiymiş. Sadece 1 saatliğine uyuyor. Uyandıktan sonra yine o eski değişik yaşamınıza geri dönüceksiniz.
-İnşallah.
-Ya ben sana kafanı dağıtmak için birkaç soru sorayım mı???
-Kafamı dağıtmak için mi yoksa kendi merakını gidermek için mi??
-Her ikiside.dedi güldük.
-İyi tamam sor bakalım.
-Bu soru tek senle ilgili değil içinde Miray da var.dedi kafamı salladım devam etmesi için.
-Yani siz bi değişiksiniz. O kadar zengin olmanıza nazaran hiç şımarık değilsiniz. Para bağımlısı değilsiniz. Yani zengin sokak kızı gibi bişeysiniz.Alp'in bu dediğine güldüm.
-Para bağımlısımıyız bilmiyorum. Çünkü alışveriş yapmayı çook seviyoruz. Küçüklüğümden beri şımarık kızlara hiç özenmemiştim. Ama bence şımarıklık değil. Şımarıklıkla saygısızlık arasında çok fark vardır. İşte bence önemli olan saygısız olmamak.dedim
-Şuan anlayamadım bana lafım sokuldu??dediğinde güldük.
O anda Alp'in telefonu çaldı. Alp telefonu alıp biraz ileriye gitti. Yanıma geldiğinde;
-Miray uyanmış. Hafızası falan hepsi yerindeymiş. 1 saat sonra hasteneden çıkabilirmiş. Hadi gel yanına çıkalım.
-E hadi ne duruyoruz??
Alple beraber merdivenleri ikişer üçer çıkarak Miray'ın olduğu odaya doğru ilerledik.
İçeri girdiğimizde Miray yatakta yatıyordu.
Hemen yanına gidip sarıldım.
-Çok korktum lan.dedim.
-Öff malmısın bişey olduğu yok bana.
-İyi bakalım öyle olusundabu Ece'yi napcaz??
-O işi lütfen bana bırak.
-Yaa nasıl be. Salak mısın??Bensiz intikammı alıcaksın??
-Merak etme videosu olucak aşkım.
-Merak ettim lan.Aklında bi plan varmı bari?
-Bilmem.
-Bölmöm.
-Ee ne zaman çıkıyorum.
-Yarım saat sonra falan.
-Öf daha çok varmış be bari bende eceye yapacağım planı düşüneyim.
-Düşün bakalım beybisi.
Yarım saat sonra falan doktor odaya geldi son bir kez Miray'ı kontrol ettikten sonra hastaneden çıkış yapabileceğini söyledi. Alp ve Ateş çıkış işlemleri için aşağıya indiler. Bizde Mirayla onları bekliyorduk.
-Miray?
-Efendim güzelim.
-Eceye yapacağımızı düşündünmüğğ?
- 1:Tabiki buldum onu tam on ikiden vurucam. 2:Bu işi sadece ve sadece ben yapıcağım güzellik.
-Ay aman benle yapsan nolur sanki yani yapsan nolur sanki öff.diye söylenmeye başladım. Tabiside Miraycık beni takmadı. Çok merak ediyordum Eceye ne yapacağını. Ben bu düşünceler içresisindeyken içeriye Alp ve Ateş geldi.Alp;
-Hadi kızlar artık çıkabiliriz.
-Ya bişey söyliyyimmi Afra benim canım çook tatlı istiyo. Biz tatlı yemeye gidelim lütfeen.dedi Miray ben tam bişey söylicektim ki Ateş lafımın önüne atıldı.
-Oha be napıyon kardeş. Hala hastanedeyiz ve bu hastaneye senin için geldik. Şimdide daha eve gitmeden tatlı yemek istiyosun. Bide giderseniz tabiki bizde sizinle gelicez.Yani bundan ötesi yok.
-Yani olabilir benim canım tatlı çekti. Tuzluda çekebilirdi. Canım bişey isterken sana sorcak değil. Hem biz size bizimle gelin dedikmiki hemen sizde geliyorsunuz??
-En son bizde geliyoruz bundan ötesi yok dediğimi hatırlıyorum.
-Öf naparsanız yapın.
Hastaneden çıkıp bizim en sevdiğimiz tatlıcıya gittik. Garson gelip ne isterseniz dediğinde herkes sufle istedi. 5-10 dakika sonra suflelerimiz geldi. Tatlımızı yedikten sonra Alp ve Ateş bizi eve bıraktılar. Daha sonra onlarda kendi evlerine gittiler. Mirayla bende yukarı çıktık üstümüzü değiştirmeye. Duş almak istedi Miray. Bende o duştayken üstümü değiştirip mutfağa indim. Akşam yemeği için birşey hazırlamaya koyuldum. Buzlukta annemlerin yaptığı mantılar vardı.1 tanesini çıkarıp tezgaha koydum.Bir tencere alıp su koydum içine ve daha sonra telefonum çaldı. Tahmin edin kim 3 saniyeniz var bence bulmanızda o kadar zor olmaz yani. Evet doğru bildiniz arayan Alp'ti.
-Ne var Alp ne var? Biz sizle daha yarım saat önce birlikte değilmiydik. Noldu çok mu özlediniz?
-He çok özledik. Ya ben şeydicektim.
-Ne dicektin?
-Bizim evde yemek yemelik bişey kalmamışta hani size gelsek yemek yemeğe olur mu?
-Yuh be o kadara paranız var amk gidip biyerde yiyemiyonuz mu?
-Ya öff neyse tamam yinede teşekkürler bay bay.
-Ay dur kapatma şuan acıdım size tamam gelebilirsiniz ama gelirken yoğurt alın tamam mı?
-Tamam tamam alırız sen merak etme. Bide bu arada ne yicez?
-Mantı.
-Tamam başka bişey lazım mı lazımsa söyle gelirken alalım.
-Hayır değil hadi bayy.
-Bay.
Hemen buzluktan 1 tane daha mantı çıkardım sonra biraz düşündüm de bize o 2 paketcik mantı yetmez hemen 1 tane daha çıkardım. Daha sonra o kadar mantıya o tencere yetmez diye tencereyi değiştirdim. O aradada Miray duştan çıkmıştı.
-Yemeğe Alpler geliyo.
-Oha neden?
-Evde yemek yemeye bişeyleri yokmuş. Size gelsek olur mu dediler. Aslında kabul etmicektim de acıdım.
-Hı iyi neyse tamam da mantıyı koy su kaynamış.
-Tamam.
***
Yemek yedikten sonra film izlemeye karar verdik ve filmi erkeklerin seçmesine karar verdik. Ben ve miray da mısır patlatmak için mutfağa gittik. Mısırı patlattıktan sonra içeri geçtiğimizde filmi seçtiklerini gördük. Tam hangi film diycektim ki Alp:
-"Hızlı ve öfkeliyi seçtik" dedi.
-Ya insan bi korku filmi falan seçer be. diye isyan ettik.
-Valla bi kere seçtik bi daha değiştiremeyiz hanımefendi.
-Peki.
-Peki.
Film bittikten sonra Alp ve Ateş evlerine gittiler. Onları yolcu ettikten sonra bizde salonu ve mutfağı topladık. Daha sonra odalarımıza çıktık. Yatağıma yattıktan sonra aklıma gelen ilk cümle "Garip, üzücü, ama güzel bi gündü." Daha sonra derin bi uykuya daldım.
Evet arkadaşlar ben geldim. Bu sefer yine geç geldim ama artık daha az kısa süreler içinde bölümler yazıcam. Malum yaz tatiline girdik. Kısa bi zamanda yine gelicem. Hoşçakalın. Sizi seviyorum.
İyi tatiller.❤❤
Oy vermeyi unutmayınn💙💙
