Verdwaald in mezelf ~ De Buurtpolitie

Hoofdstuk 1

Femke maakte zich klaar om naar kantoor te vertrekken. Ze zat aan de ontbijttafel een roereitje op te eten, maar veel honger had ze niet. Haar iPhone trilde, ze had een sms van Robin. 'Fem, ik ben ziek... Ik blijf een dagje thuis vandaag' luidde de sms. "Ook dat nog" zuchtte Femke hardop. Ze besefte maar al te goed dat ze vandaag een hele dag papierwerk zou mogen doen, maar ze stuurde Robin wel terug: 'Ai, beterschap! Kom maar snel terug he ;)' Haar oog viel op het uur in de bovenhoek van het schermpje. Ze had nog genoeg tijd, maar ze wou toch al vertrekken. Ze vertrok in haar grijze Nissan naar het commissariaat. Ze woonde in een rustige wijk, met veel platteland. Ze was als kind opgegroeid tussen de dieren en haar liefde voor alle beestjes was nooit overgegaan. De stad was niks voor haar. Ze had dan ook een bloedhekel aan shoppen, omdat het altijd veel te druk was. Twee minuten later kwam ze aan op de parking, snel wierp ze nog een blik in haar spiegel om te kijken of haar make-up nog goed zat en ze liep de trappen op. Toen ze binnenkwam vermoedde ze dat ze een van de eersten was, omdat het nog vrij rustig was. Meestal van zodra Koen binnenkwam werd het wat 'luidruchtiger' Femke liep voorbij Roland en Nils, die beiden druk bezig waren met pv's. Ze zei hen even hallo en ging vervolgens naar de vergaderzaal. Elke ochtend kwamen ze daar samen, om de taken te verdelen. Alleen Brigitte zat er al, ze was een peer aan het schillen. "Hey" zei Femke. Brigitte schrok, ze had niet eens gemerkt dat haar 26-jarige collega binnen was gekomen. "Hallo!" antwoordde Brigitte opgewekt. "Je bent vroeg vandaag" begon Brigitte een gesprek. "Ja, ik was al klaar, dus ja..." Femke haalde haar schouders op. Plots hoorden de dames iemand vrolijk goedemorgen zeggen tegen Roland, Femke herkende de stem uit de duizend. Floor kwam binnen. Ze had haar blonde haren al op een staart gedaan en haar ogen schitterden, zoals elke dag... Femke probeerde niet te staren, maar ze kon er niet aan doen. Ze was nu eenmaal verliefd op Floor... "Hej!" besloot Femke dan maar te zeggen. Floor liep naar het koffieapparaat en weer betrapte Femke zich erop dat ze staarde. Ze kon er gewoon niet aandoen, wat ze voelde als ze naar Floor keek... "Weet je" vertelde Floor, "ik heb me aangesloten bij een bandje! Echt supercool, dit weekend heb ik mijn eerste concert al met hen!" "Kei tof! Ben ik ook uitgenodigd?" grapte ik. "Tuurlijk Fem, altijd welkom he!" antwoordde ze lachend. Het was een doodnormale zin, maar Femke werd er helemaal warm van. "Hallo allemaal!" riep Koen, die glunderend in de deuropening stond. Zijn ogen voorspelden deugnieterij, dacht Femke en aan Floors blik te zien dacht zijn hetzelfde. "Awel, krijg ik geen goeiendag terug?" vroeg Koen lachend. "Wat heb jij uitgespookt?" vroeg Femke, hopend dat het niks met haar te maken had. "Ik? Iets uitgespookt? Maar allé, dat zou ik toch nooit doen!" riep Koen uit, maar dan op zo'n toon waarvan je wist dat er iets niet klopte. Femke besloot het er maar bij te laten, want Tineke en Ines kwamen babbelend met elkaar binnen. Femke besloot dat ze Tineke maar zou waarschuwen: "Tin, ik zou oppassen" begon ze, maar Koen onderbrak haar. "Neuh, niks aan de hand!" Nu zag ook Tineke dat er iets niet pluis was, ze zou moeten opletten voor haar collega. "Oh, nee.." zuchtte de vrouw, "Ik hoop dat ik het ga overleven hoor!" De halve ruimte lachte. Obi en Eric kwamen binnen, ze waren voltallig. Behalve Robin dan, maar die ging niet komen, wist Femke. Alsof iemand haar gedachten kon lezen vroeg Eric: "Waar blijft Robin? De chef kan elk moment binnenkomen!" "Die is ziek" antwoordde Femke, waarna Eric begrijpend knikte. "Oei, wat heeft hij?" vroeg Tineke geïnteresseerd. Femke haalde haar schouders op: "Geen idee." Op dat moment kwam commissaris Roger Berckmans binnen. "Oké, mannekes!" riep hij doorheen de zaal om iedereen stil te krijgen. "Takenverdeling," begon hij, "Koen en Tineke, er zou iets aan de hand zijn bij Stafke, jullie gaan even kijken!" "Oké chef" gehoorzaamde Tineke. "Eric, Brigitte, voorlopig papierwerk, we kunnen momenteel niks doen om dat verdwenen meisje terug te vinden, alle patrouilles kijken nog steeds naar haar uit. Ik heb aan Roland gevraagd of hij de ouders van dat meisje nog eens willen laten komen dus die zullen hier straks wel staan" ging de chef verder. Femke kon aan Brigittes gezicht zien dat ze het er moeilijk mee had, dat ze niks konden doen, maar toch knikte ze braaf. "Floor, Obi, jullie mogen in de voormiddag patrouilleren en in de namiddag papierwerk" Nu ging het komen, wist Femke. Zij zou de hele dag papierwerk mogen gaan doen... "En ten slotte, Femke, jij mag de hele dag papierwerk doen!" sloot de chef af. Femke zuchtte. Hoe had ze het kunnen weten... Ze ging nog even een koffietje halen voor ze begon en in de keuken kwam ze Floor tegen, die druk bezig was iets te zoeken in de kast. "Wat zoek je?" vroeg Femke, die Floor doodgraag wou helpen. "Euhm, ah, wacht, ik heb het al!" trots haalde Floor een zakje uit de kast met het logo van Aldi erop. Femke grinnikte. "Waarvoor heb je dat nodig, ga je shoppen?" vroeg Femke lacherig. "Nee, Obi voelt zich ook niet al te best. Dit is voor als hij moet overgeven!" lachte Floor mee. De blonde vrouw wou net de keuken uitgaan toen ze zich bedacht. "Fem, heb je zaterdagavond iets te doen?" vroeg ze. Femkes hart maakte een sprongetje. "Euhm, nee, niet dat ik weet" antwoordde ze. "Super, dan kunnen we met de vrouwen van ons corps eens een avondje lekker niks doen bij mij" Floor straalde helemaal terwijl ze haar idee uitlegde, terwijl Femke probeerde om haar teleurstelling dat ze niet met z'n tweetjes zouden zijn te verbergen. Femke zei nog even gedag tegen Floor en liep dan met een klein beetje tegenzin naar haar bureau. Ze vroeg zich af of ze het wel zou overleven, zo'n hele dag papierwerk. Uiteraard had ze al wel vaker hele dagen papierwerk moeten doen, maar toen was Robin er wel geweest, om er af en toe een grapje over te maken... Met een grote zucht begon de 26-jarige vrouw dan ook aan de stapel mapjes.

Ziezo, het eerste deel van 'Verdwaald in mezelf' staat erop! Jullie mogen altijd laten weten wat jullie ervan vinden!