Oh My Guy!(Completed)

OMG19-His Girl

Pepper's POV

Gusto ko matawa sa katanghan ko, Kaya pala hindi niya masabi sakin yung salita na gusto ko marinig dahil nakalaan na pala iyon sa iba. Matagal na ako itong tatanga-tanga na akala ko kaya ko makuha yung pagmamahal na. One day darating araw na mahal niya rin ako. Pero malabo eh alam ko hindi ako matalino pero hindi naman sguro tama na magpakatanga ako sa lalaking wala man lang pakialam sa nararamdaman ko.

Pagod na kasi ako, Kaya pala hindi na niya maibigay sakin yung gusto ko kasi naibigay na niya sa iba, pero paano naman ako? Ako na naghihintay? Ako na umaasa? Ako na nagmamahal sakaniya? Saan ba ako lulugar? Ako nga yung asawa iba naman yung mahal.

Napayuko na lang ako, Hindi ko naman alam paano ko kakayanin ang lahat ng ito. Siguro bukas magaaya na ako umuwi. Gusto ko narin umuwi ng cabanatuan, kailangan ko ng space baka kasi mamatay na lang ako bigla dahil sa sobrang sakit.

"Pepper?" Natingin ako.

"Lenard" Hindi ko alam kung kaya ko siyang ngitian ngayon. I feel sore and broken.

"Iiyak muna, hindi mo kayang magisa yan" Tinignan ko siya mga mata maya-maya umiyak ako ng parang bata.

"Hush, kaya mo yan pepper. Ikaw ang nagsabi sakin kung bakit may rason bakit siya nawala diba? Dapat alam mo din ang reason kung bakit ka umiiyak" Reason? Siguro yung reason lang kung bakit ako umiiyak, dahil mahal ko siya, kaya ako nasasaktan kaya ako umiiyak.

"Paano ba ako hihinto para hindi na ako umiyak?" How can iunloved him?

"Hindi ko alam, hindi ko alam kung paano pepper, pero tandaan mo nandito lang ako, kahit nasaan ka pupuntahan kita" Then ifelt safe. Niyakap ako ni Lenard kahit na ilang araw pa lang kami magkakilala pakiramdam ko matagal ko na siyang kilala.

"Babalik na ako Lenard, kita tayo ha? sa pilipinas" I smiled to him.

--

Pagbalik ko sa kwarto wala na siya, Hindi man lang niya ako hinanap, Nakakatawa umaasa nanaman ako hanggang kailan ba ako mapapagod umasa? Kasi kung pwede ngayon, gusto ngayon na ayoko ng umasa. Nagligpit ako ng gamit naligo at lumabas uli ng kwarto.

Nakita ko siya sa isang coffee shop, may kausap siyang isang meztisang babae na medyo matangkad sakin at mas maganda, mas sexy. Hindi ko alam pero naninikip yung puso ko. Gusto ko ng umalis pero hindi ko maihakbang yung paa ko.

Lord ito ba yung gusto mo? Nakikita ko yung lalaking mahal ko na kasama yung mahal niya? This is Rhianne? Nakita ko kung paano tumawa si Willson sa harap ni Rhianne bakit ako hindi ko siya napapasaya ng ganyan? Huminga akong malalim at biglang umabon pero nanatili lang ako sa harap ng coffee shop.

Para akong nanunuod ng pelikula habang pinagmamasdan ko silang dalawa, Perfect Match ika nga nila. Pero bakit ako umiiyak tapos sila masaya? Dapat kinikilig ako diba? Pero ang nararamdaman ko nasasaktan ako.

Ng biglang lumakas lalo yung ulan, at doon ko nakitang nagtagpo ang mga labi nila. Lord thankyou nakikiramay ka. Hindi nila makikita na umiiyak ako habang masaya sila. Then napalingon sa gawi ko si willson nanlaki yung mata niya dahan-dahan siyang tumayo. At dahan-dahan din akong lumayo.

Para akong gumagawa ng music video sa lagay na ito? Ano magandang kanta? Yung pang brokenhearted ah? Pwede din? O kaya yung kaya Mariah Carey i can't make it through the rain? Tangina ang sakit-sakit na eh.

"Lord ayoko na.  gusto ko na sumuko"

Saan ako pupunta? Saan ako lulugar? Hindi ko na alam eh. Ang gusto ko lang pumikit at wala na. .

"Lord ikaw ng bahala"

Then everything went to black.

Willson's POV

"Pepper!!!!" 

Gusto ko sanang tumakbo papalapit sakaniya, kaya lang naunahan ako may ibang ng bumuhat sakaniya at nilalayo siya sakin.

"Willson are you okay?" Napatingin ako kay Rhianne she's back siya yung babaeng mahal na mahal ko for this past few years. Tanging siya lang.

"I'm not" Totoo hindi okay gusto ko puntahan si Pepper. Gusto ko siya kuhanin sa lalaking kumuha sakaniya. Ako yung may karapatan na gawin kasi asawa ko siya.

"Honey ano bang problema?" Umiling ako, hindi pa ako handa sabihin sakaniya na may asawa na ako masasaktan ko siya.

"Pumasok na tayo ulit sa resto malakas ang ulan" I smiled to her.

"Okay"

Pepper? Are you okay?

Pepper's POV

Lord naman bakit nasa ibang bahay ata ako? Diba nakita niya ako nakita? Bakit pinaubaya man lang niya ako sa iba? Hindi ba mahalaga naman ako sakaniya kahit konti? Bakit hindi man lang niya ako alagaan kahit konti. Dahil ba dumating ung babaeng mahal niya kaya itsapuwera na ako sa buhay niya? Dahil ba andiyan na siya? Kaya wala na akong lugar sa buhay niya? Hindi ko namalayan umiiyak nanaman pala ako.

"Tahan na, ayoko na umiiyak ka" Umangat ako ng tingin si Lenard. Si Lenard nanaman. Siya nanaman yung nandito. Siya nanaman yung umaalalay sakin diba gawain to ni willson? Asan siya? Andun sa tabi ng babaeng mahal niya.

"Napapagod na ako Nard" Then he whipped my tears.

"Magpahinga ka" He smiled at me.

"Pwede ba iyon? Isang araw hindi ko siya maiisip? Hindi ko siya mamahalin pwede ba yon Lenard?"

"Oo naman"

"Paano?

"Gusto mo ba?

"Yes"

Then he kissed me. Hindi ko alam pero naitulak ko siya.

"Anong ginagawa mo Lenard"

"Sabi mo gusto mong hindi siya maalala diba? Yun yung paraan" Umiling ako, hindi ko siya kayang lokohin. Hindi kahit na rebound lang ako.

"Sumama ka sakin hindi mo siya maiisip, hindi mo siya mamahalin i swear" Tumingin ako sakaniya ng maigi.

"Sorry na pepper, hindi na mauulit" He smiled at me.

"Promise?"

"Promised"

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Nakapalandi mo willson, Ikaw rin pepper sama ka pa Lenard. Hahaha hi sana magustuhan niyo, Okay bye na. Ligo na akis at may pasok pa ang ate niyo. Bye sweeties! Vote & Comment <3