Mijn vakantie

7

Eenmaal weer terug aangekomen op de camping belsuit ik om bij de caravan te blijven en een boek te gaan lezen. Ik loop naar m'n tas en pak een boek van Nicholas Sparks. Ik hou van zijn boeken, ze zijn zo romantisch en mooi verteld dat je zou willen dat je er zelf in meespeelde, maarja dat zou me natruulijk nooit overkomen. Ik pak het boek, doe mijn oortjes in en loop naar buiten waar ik op de ligstoel ga liggen.

'Fleur, ga je even stokbrood halen?' Hoor ik mijn moeder in de verte roepen. In eerste in stantie blijf ik liggen omdat ik net in het verhaal zat. 'Fleur! Zet die muziek is niet zo hard!' Hoor ik haar vervolgens roepen. Ik besluit er maar op te reageren omdat we anders weer een uitbarsting van mijn moeder krijgen over hoe slecht het wel niet is voor je oren en wat voor schade harde muziek wel niet kan aanrichten. Ik sta op pak geld en loop zonder wat te zeggen naar het campingwinkeltje.

Onderweg hoop ik stiekem dat ik Wessel tegenkom maar helaas gebeurd dit niet. Ik heb wel vaker een jongen leuk gevonden net als ik dat nou bij hem heb. Het probleem bij mij is dat ik nooit durf te praten tegen degenen omdat ik bang ben dat ik me verspreek, verslik of gewoon op een idioot lijk omdat er altijd wel wat mis gaat. Gelukkig was het bij Wessel het omgekeerde en begon hij met praten waardoor het makkelijker was.

Toch blijft dat meisje uit zijn telefoon in mijn hoofd zitten. Wie zou dat zijn? Het zou me niks verbazen als het zijn vriendin is. Maar toch hoop ik stiekem van niet. Ze leek in ieder geval niet op Wessel met haar donkere haar dus het zal wel geen familie zijn. Wat maakt het me trouwens uit ik ga over 2 weken toch weer naar huis en dan zie ik Wessel nooit meer.

Nadat ik het stokbrood heb gehaald loop ik terug naar de caravan waar de tafel al gedekt staat en ze al op mij zitten te wachten. 'hehe, eindleijk, dat duurde lang ik ga bijna dood van de honger.' Zegt Mees op irritante toon. 'Stel je niet zo aan kleuter, ga het lekker zelf halen de volgende keer.'

Na het eten besluit ik een rondje te lopen over de camping hopende Wessel tegen te komen maar dit gebeurd niet. Ik loop weer langs het meer, het zwembad en vervolgens loop ik verder naar de receptie om eens bij de folders te kijken of er nog wat leuks te beleven valt in de buurt. Er staan wel honderde folders van allerlei verschillende dingen dus ik weet niet waar ik moet beginnin. Ik pak er een uit en zie dat die over een uitzichtpunt gaat in de buurt, niet zo interessant dus. Ik pak er nog een aantal en blader ze wat door maar kom niks leuks tegen. Net als ik weer terug wil lopen spreekt een meisje me aan. 'Ook op zoek naar iets leuks hier in de buurt?' Zegt ze terwijl ze naar de folders kijkt. 'Ja, maar ik kan niks vinden' Zeg ik terug. We raken aan de praat en ik kom erachter dat ze hier al voor het 5e jaar op de camping staat en ze dus bijna alles in de buurt al heeft gezien.

We lopen samen terug naar de caravan en blijven nog even staan praten. Saar heet ze, ze is 18 jaar en komt uit Amsterdam. Ze ziet er ook echt uit als een stadsmeisje, mooi lang blond haar een kort shirtje waardoor je haar navelpiercing ziet zitten en een grote zonnebril waardoor je niks van haar ogen ziet. Ze is niet het type waar ik snel vriendinnen mee zou worden in Nederland denk ik maar ze doet erg aardig.

'Ga je anders mee vanavond aan het meer zitten?' Vraagt ze terwijl ze haar zonnebril op d'r hoofd zet. 'Wat is er daar te doen dan?' Vraag ik me af. Ze verteld dat ze bijna elke avond daar met een groep jongeren gaan zitten en soms daarna nog uit gaan in een stadje in de buurt. Ik vraag me af of ik wel zou meegaan omdat ik niemand ken verder en Saar natuurlijk iedereen kent omdat ze al zo vaak op deze camping is geweest. 'Niet zo twijfelen.' Zegt ze terwijl ze me een duwtje geeft. ' Ga maar gewoon mee, het is echt heel gezellig altijd! En als je het niks vindt ga je toch gewoon weer terug naar de caravan?' Hier heeft ze inderdaad wel gelijk in, en ik geef dus toch maar in, we zullen zien hoe het wordt. 'Ik kom vanavond om 9 uur wel weer naar jullie caravan en dan lopen we samen naar het meer?' Ik knik en zwaai nog een keer naar d'r terwijl ze wegloopt.

'Heb je vrienden gemaakt?' Vraagt mama met een lach op haar gezicht. 'Is het goed als ik vanavond naar het meer toe ga?' Ik leg uit dat er meerdere jongeren heen gaan en dat ik zo misschien wat mensen leer kennen. 'Ja tuurlijk meis!' Zegt ze enthausiast. 'Maar we gaan wel uiteten dus we zullen wel pas rond half 9 terug zijn.' Half 9 tot 9 uur is precies genoeg tijd om me klaar te maken, want ik wil er wel een beetje fatsoenlijk uitzien.