chocoholic.

0.046

Napapikit ako ng mariin hanggang sa tuluyang bumagsak ang basin na hawak-hawak ko. Sa pagkakataong iyon, alam kong natigilan na sila. Alam kong nakatingin na sila sa akin. Kaya unti-unti kong binubuksan ang mga mata ko saka ko tiningnan ng matalim si Desteen.

Nakita kong nanlaki ang kaniyang mga mata kaya agad siyang tumayo sa sofa at inayos ang sarili bago niya tiningnan si Zero. "D-desteen?" nauutal na tawag ni Zero. "P-Pero... akala ko..." tiningnan ako ni Zero. Tumulo ang isang patak ng luha ko bago ko tiningnan ang tiles naming flooring na basang-basa na.

"Hershey!" narinig kong may tumawag kaya napa-angat agad ako ng tingin. "Anong nangyari?" tanong ni ate. Nangilid agad ang luha sa gilid ng aking mata nang tiningnan niya si Desteen at Zero bago siya tuluyang bumaba sa hagdan at dinaluhan ako.

"Shey... bakit ang basa dito? Anong nangyari?" tiningnan ko si Desteen.

Magsalita kang bruha ka! Magsalita ka!

Tiningnan ko ulit si ate, "Ah, wala ate, naghahanda lang kasi ako ng pampunas kay Zero dahil lasing siya ng pumunta dito... hindi ko namang akalaing nandito pala si Desteen," sabi ko, "Pupunasan ko nalang po. Punta muna ako sa banyo para kunin ang mop," sabi ko sabay talikod.

"No!" pigil ni ate at hinawakan ako sa braso, "Ako ang kukuha,"

"Hindi ate... ako,"

"Gusto kong malaman ang nangyari kaya d'yan ka lang," sabi niya, "Saka na natin abalahin itong tubig dito, mag-usap tayong apat," hinila niya ako sa kabilang sofa at pinaupo doon. Sumenyas siya kay Desteen na umupo na rin.

"So, anong ba talagang nangyari?"

"Walang nangyari," bigla sabi ni Desteen kaya napatingin agad ako sa kaniya.

Hindi ka lang pala bruha eh no? Sinungaling ka rin pala!

"H'wag ka ngang magsinungaling, Des," sabi ni Zero bigla kaya bahagya akong natigilan. Mukhang nahimas-masan na ata ang loko dahil sa halik ni Desteen. Pumikit ako ng mariin nang maalala ko kung paano niya pinayagan si Desteen na pumasok sa bibig niya.

Tang ina.

He sighed before he continued to talk, "I kissed Desteen because I thought she was Hershey, pero nagkamali pala ako. I was so drunk kaya kung anu-ano nalang ang nakikita ko but I'm fine now," nanlaki ang mata ni Desteen.

"You kissed Desteen kasi akala mo siya si Hershey? Kung gan'on, may namamagitan ba sa inyo ni Hershey?" tanong ni ate kaya mas lumaki ang mga mata ni Desteen. Halos mabilaukan din ako sa tanong na iyon kaya napatingin ako kay ate.

She smiled habang naghihintay ng sagot ni Zero. Napatingin ulit ako kay Desteen na nanatiling tahimik bago ko ibinalik ang tingin ko kay ate at akmang sasagutin ang kaniyang tanong, "Ate, wala---" nang nagsalita bigla si Zero.

"She's my girlfriend,"

"What?!" tumayo si Desteen, "Anong sabi mo?!"

"Ask her," Zero quipped and my eyes went bigger.

What the hell?

Tumingin si Desteen sa akin, "Totoo ba ang sinasabi niya, Shey?" tanong ni ate sa aking tabi.

Tiningnan ko ulit si Zero.

Hindi ako makapaniwala, Zero.

Wala siyang ekspresyon ngunit alam kong ang mga mata niya ay nagsasabing:

Let's act out, Shey!

I sighed, "Oo," sagot ko at halos malaglag na ang panga ni Desteen sa sinabi ko bago siya nag-walk out at pumunta sa kaniyang kwarto, ang aming guest room.

Ibinaling ko ang tingin kay ate na wala namang masamang reaction o expression pero alam ko, gulat din siya. "I'm happy for you," sabi niya bigla at niyakap ako, "Bakit hindi ka nagsabing may boyfriend ka na pala? At si Zero pa talaga ah?" we parted hugs at tiningnan niya ulit ako.

"Nahihiya ako ate eh..." sabi ko.

Tang ina, do I really have to do this?!

"O sige... maiwan ko muna ang couples because alam kong may marami kayong pag-uusapan lalo ng may problema kayong kinahaharap ngayon," she smiled before she stood from her seat and walked away, proceeding upstairs, towards her room.

Nang mawala siya, yumuko agad ako para hindi matignan si Zero, pero mukhang hindi ako tatantanan ng loko lalo ng pumayag ako sa pag-pretend bilang girlfriend niya. "Shey..." he called but I refused to look at him. Nagulat nalang ako ng bigla siyang tumayo sa kabilang sofa at lumipat sa tabi ko at hinawakan ang chin ko. "Look at me please..."

Ayoko siyang sundin pero iniangat niya ang baba ko gamit ang kaniyang mga kamay kaya napatingin nalang din ako sa kaniya pero agad ko namang iniwas ang mga mata ko para hindi siya matignan sa mata.

"Iniiwasan mo ba ako?" he asked. "Answer me,"

"Oo,"

"Why? Is it because of what happened earlier?"

"No," I lied.

"Then, what?"

"I just don't want to see you," I replied.

When infact, I'm dying if I can't see you! Shit ka!

"Really? So, you want me gone?" agad lumaki ang mga mata ko at umiling.

"No, of course not! Ayaw kitang makita pero hindi naman sa hindi ka na talaga magpapakita sa akin!" sigaw ko at tinanggal niya ang kamay niya sa baba ko bago siya tumawa ng malakas.

"You were jealous, were you?" he grinned.

"What?! Of course not, why would I be? I'm not really even your girlfriend! Wala akong karapatan mag-selos!"

He suddenly grabbed my wrist, "Ngayon may karapatan ka na," and swiftly pulled me for a sudden kiss as my eyes nearly went out when he quickly coaxed my mouth to open dearly.