Dear,please | 2Jae

15::FINAL CHAPTER

"YA IM YUJİN!BURAYA GEL!"

"YOUNGJAE SEN BIRAK MİNJAE'Yİ TUT!"

"JAEBUM BU ÇOCUKLAR NİYE KAÇIYOR?!"

"Nereden bileyim hayatım.Ne diyeyim,çocuklarım gelin anneniz kızıyor mu diyeyim?"demesiyle kafasına gelen kürekle kafasını ovuşturmaya başladı Jaebum.

"SENSİN ANNE!!"

Kanada'da evlendikten 1 yıl sonra ikizleri evlatlık edinmişlerdi.İkiside 4 yaşındaydı ama onlarla uğraşmak bir bebekle uğraşmaktan daha zordu.

"Yujin'im gel buraya bebeğim"

"Geliyoyum omma"

Youngjae çocukların ona omma demesine bir şey demiyordu ama bunu Jaebum onlara alıştırdığı için kızıyordu.

"JAEBUM SEN BENİM GÜZELİM ÇOCUKLARIMA OMMA DEDİRTMEYE ALIŞTIN AMA!"

Bağırmasıyla küçük bir el ona vurdu.

"Appama bağıyma omma"

"Appana tüküreyim Yujin"

Onlar eve doğru yürürken arkadan Minjae gelip Youngjae'nin bacağına yapıştı.

"Omma appam...koykuyoyum"

Youngjae arkasına döndüğünde kaydıraktan kaymaya çalışan bir Jaebum bulmayı beklemiyordu.

"Bum napıyorsun?"

"Sıkıştım.Kayamıyorum.Gel kurtan kocanı."

"Yoo,ne münasebet?"

Youngjae çocuklarının elini tutup arabaya yürümeye başladı.Çocuklar öğrendikleri şarkıyı söylemeye çalışıyorlardı.

"Omma give me your sign!"

"Sen bunu nerden biliyorsun küçük hanım?"
--------
Eve geldiklerinde Youngjae çocukları Jaebumla salonda bırakıp yemek yapmaya başladı.

Yemeği ocaktan alıp masaya koyup arkasına döndüğünde ona bakan bir Jaebum görünce korkmuştu.

"Korktun mu bebek?"

"SEN NİYE BENİM MORALİMİ BOZUYORSUN YA?!Hem sen git kocacım çocuklarımı getir buraya yemeği hazırladım."

Herkes yemeğini bitirdikten sonra içeri geçip Yujin ve Minjae'nin seçtiği filmi izlemeye başlamışlardı.

Fakat filmin yarısında ikiside uyuyakalmıştı.

----------
Youngjae sabah üstündeki ağırlık ile uyandı.Gözlerini açmaya çalıştığında kolunun acımasıyla bağırdı.

"AH!"

"Ne bağırıyorsun karıcığım?"

"Napıyorsun kocacığım?Ah!Bir saniye.JAEBUM SEN BENİ Mİ ISIRDIN?"

"Bırak ısırmayı felan.İlk defa karıcığım dediğimde beni kabul ettin.Ben seni bırakmam geç yatağa geliyorum ben."
------
"Bummie~"

"Efendim en sevdiğim insan,canım ciğerim,dalağım,kalbim,güneşim,ayı- bu olmadı.Hayatım,sevgilim, çocuklarımın an-"

"JAEBUM BEN BUNU YENİ ALMIŞTIM BU BARDAK NİYE KIRIK?!"

Jaebum kafasını kaşıdı ve

"Hayatım cidden geçerli bir sebebim var."

"Neymiş o geçerli sebep?"

Youngjae ellerini beline koyup Jaebum'dan gelecek cevabı bekledi.

"Elim çıkmıştı.Ben de elimi tutmaya çalı-AH NE VURUYORSUN AMA YA?!"

"Sen bana mı bağırdın Jaebummie~?"

Jaebum oturduğu koltuktan,Youngjae'nin ona doğru gelmesini gördüğünde yavaşca arkaya çekilmeye başladı.

"Yok sevgilim ne münasebet?"

Youngjae hala Jaebum'un üstüne doğru yürürken üst kattan gelen bağırma sesiyle yukarı koşmaya başladılar.Fakat gördükleri manzara hiç görülmeyecek bir manzaraydı evlerinde.

"Minjae,sen Yujin'i mi ısırdın?Bugün niye herkes birbirini ısırıyor?Neden normal değilsiniz?"

------
Yok bu hikayeye uzun bölüm yakışmıyor.Neyse bitti işte öyle.Okuyan herkese teşekkürler.Özel bölüm atabilirim-atmadı-.Atadabilirim yani.Ama bu kitap bittikten sonra taslaktaki 2jae oneshot ı atıcam-yeni one
shot vu hu-
Kendinizde iyi bakın.Bb

♡
2jae is love.