5. Bölüm

29 4 0
                                    

Multimedya: Akın
Söylediklerinin beni etkilediğini bilmesini istemiyordum. Ona "Bu benim sorunum değil Akın. Bunları beni öperek taciz etmeden önce düşünecektin." diyerek resti çektim ve tam motosikletime binmiştim ki Akın beni durdurdu ve bana sımsıkı sarıldı. Bu hareketiyle bir an afalladım ve onu itmeye çalıştım fakat öyle sıkı sarılmıştı ki güçsüz kollarım onun sarılmasına yenik düştü.

Bir süre böyle kaldıktan sonra bana "Seni çok seviyorum Duru. Seni çok seviyorum. Sana aşığım." dedi benden ayrılmadan. Ben de ona "Akın, seni tanımıyorum. Sen de beni tanımıyorsun. Bana nasıl aşık olabilirsin ki?" dedim. Bu sözlerim üzerine yavaşça benden ayrıldı ve bana "Seni uzun zamandır tanıyorum Duru. Hem de çok uzun zamandır. Sadece sen bunu yeni öğreniyorsun."dedi. "Akın seni tanımıyorum!" diye bağırdım ona. "Seni hayatımda ilk kez burda gördüm. Seni tanımıyorum ve tanımak da is-te-mi-yo-rum. Senin bana aşık olman bu  gerçeği değiştirmez." dedim ona. "Beni rahat bırak Akın. Ben seni hayatımda istemiyorum." diyerek onu tam kalbinden vurduğumu umarak motorsikletime atladım ve oradan uzaklaştım. Arkamdan "Bunlar beni engelleyemez Duru. Benden kaçamazsın. Bunu istesen de başaramazsın." diye bağırdı.

**********

Motorsikleti apartmanın önüne park ettim ve anahtarımı cebimden çıkardım. Apartman merdivenlerini ikişer ikişer çıktıktan sonra etrafımı kolaçan edip apartmana girdim.

Apartman on katlıydı ve ben altıncı kattaydım. Merdivenleri çıkarak eve girdim ve kapımı sıkıca kilitledim ve olduğum yere yığıldım. Bütün bu olanların ağırlığı kalbimde birikmiş ve şimdi de patlamıştı. Gözlerimden yaşlar akıyordu çünkü tanımadığım bir adam tarafından kaçırılmış, taciz edilmiştim. Bunlar benim için fazla ağır olaylardı. Babasını -sevgilisini- kaybetmiş bir kız için bile ağırdı.

Bir süre daha bu şekilde kaldıktan sonra artık uyumam gerektiğine çünkü yarın okulun ilk günü olduğuna karar verdim. Fakat on birinci sınıfa geçecek olmak beni nedense hiç heyecanlandırmıyordu. Belki de biraz dinlenmek benim için en iyisiydi.

**********
Duşumu alıp yatağıma yattığımda telefonumu komidinimin üstünden alıp açtım. Tam doksan üç yeni mesaj vardı. Şu an hiç mesaj okuyacak havamda olmadığımdan rehbere girdim ve annemi aradım. Uzun bir süre çaldı ama cevap vermedi. Uyumuş olmalıydı diye düşündüm ve yorganı üstüme çekip mışıl mışıl uyudum.

**********

Sabah beni alarmım değil telefon melodim uyandırdı. Arayan Simge -en yakın arkadaşım- idi. Bir süre yeni uyanmış olmamın getirdiği uyuşuklukla telefona baktım ve sonrasında aramayı cevapladım.
-Efendim? dedim.
-Duru bana yeni kalkmış olduğunu söyleme sakın. dedi Simge şaşırmış bir sesle. Demek ki sesim yeni uyandığımın habercisiydi.
-Okulun ilk günü Simge. dedim uyku akan bir sesle.
-O zaman hemen kalk ve hazırlan çünkü kahvaltıyı sen, ben ve sürpriz konuğumla birlikte dışarda yapacağız. dedi neşe akan bir sesle.
-Kimmiş o sürpriz konuk demeyeceğim çünkü asla ama asla söylemeyeceğini biliyorum. dedim ve konuşmasına fırsat veremden telefonu kapattım. Okulum geç başladığından kahvaltı yapmaya vaktim oluyordu neyse ki diyerek yataktan kalktım ve banyoya duş almaya gittim.

**********

Ayakkabılarımı giydim ve merdivenleri ışık hızında inerek apartman kapısına ulaştım. Kapıyı itip dışarı çıktığımda Simge karşımda duruyordu. İkimiz de aynanda küçük bir çığlık atarak birbirimize sarıldık. Ayrıldığımızda gözüm otomatik olarak Simge'nin sürpriz konuğunu aradı ama yanında kimse yoktu. Ona "Sürpriz konuğumuz bir hayalet sanırım. Bizi tanıştırmayacak mısın?" dedim. Bunun üzerine küçük bir kahkaha attı ve bana "Hayır, o bizi kahvaltı yapacağımız yerde bekliyor." dedi.

***********

Kafeden -kahvaltı yapacakları yer- içeri girer girmez karşımdaki masada çok tanıdık birinin oturduğunu fark ettim. Olamaz bu- Akın'dı! Ve çatık kaşlarla bana bakıyordu. Simge Akın'ı tanımıyordu ve Akın'la aramızda geçenleri bilmiyordu. Beni taciz eden kişiyle aynı mekanda kahvaltı yapmak istemiyordum ama Simge üzülsün de istemiyordum. Beni sürpriz konuğuyla tanıştırmak için çok heyecanlı gibiydi. Bunu mahvedemezdim. Gözlerimi Akın'dan kaçırdım ve Simge'ye dönüp "Eveeet, buraya geldiğimize göre sürpriz konuğumuzla artık tanışabilirim sanırım." dedim neşeli olmaya çalışarak. Bana parmağıyla karşıda bir masayı işaret ederek "İşte sürpriz konuğumuz tam orada seni bekliyor." dedi. İşaret ettiği yer ise Akın'ın oturduğu masaydı.

Gecenin Karanlığında Sen ve BenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin