Multimedia; ARŞİL ÜNSAL
PnarTuran1 ithafen ❤
Ve daima yanımda olan biriciğim nastyashmakova02 ye ithafen ❤
Sevmek ne güzel bir şeydi, ya aşk o zaten öyle yüce bir duygu ki sadece sahip olanlar bilir.
Sokağın başında hasret kaldığım gözlere bakıp dalmışken yanımda geçen köpeğin havlama sesi, beni kendime getirdi.
Bora ve kerem'in eve gitmek için kendi sokaklarından geçtiğini biliyordum çünkü; evlerimiz birbirine yakındı, arada sadece bir çıkmaz sokak vardı.
Yavaş adımlarla eve doğru ilerlerken, aynı sokakta karşı karşıya kalırken kalp atışlarım öyle hızlanmıştı ki duymasın diye yalandan öksüre öksüre yanından geçiyordum. O sırada söylediği kelimeyle yerimde çakılıp kaldım, mutluluktan o an ağlayabilirdim belki de.
-Hava serin dikkat et! Üşüteceksin.
Soğuk sesinin aksine kelimeleri içimden akıp geçti. Ruhum o an dedikleriyle bedenimden firar edip özgürlüğüne kavuştu sanki.
Sonrasında o yanımdan geçip giderken aylar sonra ilk kez beni düşündüğünü gösteren bir kelime kullandığı için benim gözümden sadece bir kaç damla mutluluk gözyaşı süzüldü.
Hava tam kararmıştı, akan gözyaşlarımı elimin tersiyle silip, bu defa yüzüme kocaman bir gülümsemeyle eve gittim.
Bizimkiler benim için çok endişelenmişti, özellikle de devrim abim. Bu saate kadar dışarda kaldığım için bir daha asla yalnız başıma dışarı çıkmayacağımı ve izinsiz hiç bir şey yapmayacağımı söyledi.
Söyledikleri yüzünden ona sinir olsam da benim iyiliğim için söylediklerini biliyordum. Onların gözünde savunmasız küçük bir kız çocuğu olduğumu da biliyordum. Babamın ölümünden sonra öyle olmuştum, bir daha eskisi gibi olamamıştım zaten.
Safa abim de gelince beraber sofraya oturup yemeğimizi yedik. Annem yine devrim abimi azarlıyor eşinle aranı düzelt diye, safa abime ise de ne zaman kız istemeye gidiyoruz diye sorular soruyordu.
Yakın bir zamanda safa abime kız istemeye gidecektik, sevgilisi ebru abla ile evlenmeyi planlıyordu.
Yemekten sonra annemle birlikte sofrayı toplayıp bulaşıkları makineye attım, gün boyu annem yorulduğu için ev işlerini de yapmasına izin vermiyordum ben yapıyordum.
İşlerim bittikten sonra odama sıkıcı derslerin, saçma ödevlerini yapmaya gittim. Her ne kadar dersleri sevmesem de çalışmak zorunda olduğumu bildiğim için mecbur yapıyordum.
Yaklaşık iki saat kesintisiz ders çalıştıktan sonra eşyalarımı toplayıp yatağıma uzandım. Ve bugün fark ettim de boranın bana öyle söylemesinden sonra daha huzurluydum, mutluydum.
3 yıldır ilk defa bora beni düşündüğünü gösteren bir kelime kullandı ve ilk defa onun için özel olduğumu hissettim.
Herşeyiyle kabullenip sevdiğim bu adamın bende ki yeri o kadar özeldi ki tüm dünya karşıma gelse ondan vazgeçemezdim...
Bir yandan düşünüp bir yandan kendi kendime gülümserken
daha fazla düşünüp kendimi yormak istemediğimden uzun zaman sonra ilk defa bugün mutlu bir şekilde uykuya daldım.
*************
Bu sabah uykudan çok dinç uyandım sonuçta dün boradan bir doz mutluluk almıştım. Kalkar kalkmaz da soğuk suyla güzel bir duş aldım.
Duştan sonra okul kıyafetlerimi giyip ıslak saçlarımı tam kurutmadan salık bırakıp evden çıktım. Bugün evde kimse olmadığı için kahvaltını yap diyen de olmadı, zaten canım da çekmiyordu.
Okula varınca hızlı adımlarla sınıfa çıktım, nedense içimde bir his bugün okula geldiğini söylüyordu.
Hislerimde yanılmamıştım işte gelmişti okula, sonunda gelebilmişti.
Yüzümdeki sırıtışın farkına varmamıştım tabi yine keremin bana bakan hınzır bakışlarını görünce yeni anlamıştım.
Bu sefer yavaş adımlarla sırama geçip oturdum, suratımın kıpkırmızı olduğuna emindim.
Ders başlar başlamaz da rahat bir nefes aldım. Okulun sonlarına doğru olmasına rağmen bugün sınıfa yeni bir kız gelecekti. Bizim müdürün para söz konusu olunca yapamayacağı şey yoktur.
Ben tam da bu konuyu düşünürken sınıfa müdür ve yeni olduğunu tahmin ettiğim kız girdi.
Kızın kendine has bir havası vardı, özgüvenli olduğu her halinden anlaşılıyordu. Uzun boylu ve hafif yapılı olan kızın çok güzel bir yüzü vardı. Daha sınıfa girer girmez bizim sınıftakiler müdürün sınıfta olduğunu bile umursamadan kıza laf atıp yavşamaya başlamışlardı bile. Ve ilk kez keremin de bir kıza hayran hayran baktığı gözümden kaçmamıştı.
Müdür kızı tanıtıp gitti, adının selin olduğunu öğrendiğim kız sınıfta tek boş yer olan yanıma geçip oturdu.
Çok tatlı ve samimi bir kıza benziyordu, hemen konuşmaya başlayıp
-Merhaba ben selin. Dedi.
-Merhaba bende arşil dedim.
-İsmin güzelmiş arşil, bu arada buraya oturdum ama umarım senin için sakıncası yoktur
-Teşekkür ederim, yok oturabilirsin tabii.
Ders boyunca sohbet ettik onunla, ilk defa biriyle bu kadar sohbet ediyordum.
Arada keremin seline olan bakışlarını görünce gülme isteğimi zor bastırıyordum. Selinin ona yüz vereceğini hiç sanmıyordum.
Okulun sonunda eşyalarımı toplayıp eve gidecekken selinin beni durdurup beraber eve gidelim demesiyle şaşırıp kaldım. İlk defa biriyle birlikte eve gidecektim. Ortamı bozmayıp kabul ettim bende.
Yol da selinle çok güzel bir sohbet açmış ikimizde kahkahalarla gülüyorduk, uzun zaman sonra ilk defa böyle gülüyordum.
Bu aralar ne çok ilk yaşıyordum ben öyle.
Kerem ve Bora da eve gitmek için bizle aynı sokağa girince hemen kendimi topladım, belki boranın hoşuna gitmezdi...
Her ne kadar Bora beni sevmese de onun varlığını yanımda hissetmek çok güzel bir duygu. Her gün aynı sokakta birlikte eve gidiyorduk. O farkına varmasa bile bir nevi beni de eve bırakıyordu. Onun da aynı sokakta benle birlikte olduğunu görünce dünyanın en cesaretli kişisi oluyordum sanki çünkü ; yanımda o vardı.
Tabii yollarımız bir çıkmaz sokaktan sonra bitiyordu, o diğer yoldan bende diğer yoldan evime doğru ilerliyordum...
2. Bölümün de sonuna geldik. Yb için sizi fazla bekletmemeye çalışıcm.
Vote ve yorumlarda desteklerinizi bekliyorum
Kitabın instagram hesabı ask_cikmaziwattpad
Hesaplarından bana ulaşabilirsiniz.
Ve isterseniz karakterlerle de konuşma şansınız olabilir. 😊❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
A$K ÇIKMAZI
Teen Fiction" Sen, soyadımı aldığın gün bu eve gireceksin baş belası!" Bora TOPRAK Arşil ÜNSAL Sahi aşk neydi? Sevdiğini beklemek mi? Ya da Ümidini kesip kaybetmek mi? Karamsarlık ve tutkulu aşkın yaşanacağı aşk çıkmazında bulunmak isteyenler buraya.
