Yalnızlığı kafiyelerle anlatamazsın
Olmasalarda mecburen okursun o şiiri
Şiirin sana anlattıklarını.. Anlamazsın..
Çünkü çok derindedir anlamları
Her nefesini verdiğinde alma umudunu yitirmişken
Bir şiire bu kadar yüklenilmez azizim
Yaşatanlar var sana bu yalnızlığı
Gözyaşın bile gittikten sonra dönmüyor
Sen imkansızı döndüremezsin..
Bırak bu şiir eksik kalsın..
Bırak bu şiirde onsuz nefes alsın..
Sırılsıklam boya her yeri azizim Siyahın her tonuna..
Sırılsıklam yalnızız..
Sıkma kendini aksın gözlerinden siyah rimelin
Korkma sen sevecek kadar güzelsin
Çirkin olamazsın
Beni böyle görmesinler diye çekinme
Bu şiire bir nokta koy azizim.
Bu kadar sevilmez bir insan
Bu kadar yalnız kalınmaz
Kalk git yüreğin nereye isterse.
Toparlan hemen..
Bu şiirin ondan çok sana ihtiyacı var.
Onun gülüşü yalan
Onun gözyaşları yalan
Onun hayatı yalan
Elini tutarken hissediyorum dedi YALAN
Bu şiire yakışmazdı onsuz başlamak
Ama azizim dur orda
O sensiz hangi beyaz sayfalarda ne kadar mutlu başladı
Boşver bugün yalnızlığı..
Boşver onla olma hayalini
Unut be azizim
Gittiğinde o da unuttu..
Bu şiire noktayı yine onla koyduk iyi mi?
Kapat artık hesabı kalbim
Noktalar yeni başlangıçlar için vardır.
Şiirinin yolu açık olsun
Onun yolu sensiz
Boşver nasıl olursa olsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACIMI ÇEKMEKTE ÖZGÜRÜM
PoesíaKendi yazdığım satırların arasında kaybolmaya yer açtım. Hepiniz davetlisiniz bugün ölmeye...