Gel aklıma! Kıyılarım sessiz, terk edilmiş
Sen yoksan kalbim yarım, çorbam tuzsuz ve yumurtanın akı hep başka bir kenarda mutsuz..
Hava hep sağanak yağmurlu, gök gürültüsünü duydun mu?
Nasıl da korkardım ben
Hep kokuna sarılır güvende hissederdim..
Ve önümde bir kalem bir kağıdım
Yazdığım her satır sensiz..
Nasıl ağlıyor kalbim..?
Adını kazıdığım yer.. Nasıl ağlıyor sensiz..
Sensiz kalbimin de tadı yok sevgili..
Sensiz mutluluğa kapalı bütün yollar..
Nefes almak zulüm..
Ben sensiz yaşamak istemiyorum
Sen bensiz nasılsın sevgili?
Nasıl becerdin o hep özendiğin cool tavrı takınmayı?
Bensiz nasıl gülebildin?
Ben senin adını duyunca kelimeleri gözlerimden akıtırken sen nasıl adımı duyduğunda telefonu yüzüme kapadın?
Bu kadar mı geçti bizden?
Oldu sana 4 yıl..
Olamamış bize hiç
O zaman boşver kalbim sen de yıl.Arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACIMI ÇEKMEKTE ÖZGÜRÜM
PoetryKendi yazdığım satırların arasında kaybolmaya yer açtım. Hepiniz davetlisiniz bugün ölmeye...