A trip to Barcelona

Ετοιμάζοντας βαλίτσες!

Ο ενθουσιασμός μου για το ταξίδι που θα κάνω μαζί με την κολλητή μου την  Δώρα τώρα πια δεν κρύβεται ! Μας μένει μόνο μία μέρα υπομονής και μετά θα βρισκόμαστε στην πανέμορφη Βαρκελώνη ! Ακούγοντας και χορεύοντας στον ρυθμό του αγαπημένου μου τραγουδιού έβαλα και τα τελευταία μου ρούχα στην παραφουσκωμένη βαλίτσα μου . Όλα είναι έτοιμα ! Αυτές θα είναι οι καλύτερες διακοπές που θα κάνουμε ποτε .  . . . . το νιώθω ! Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο ήχος του κινητού μου που ήταν ακουμπισμένο στο κομμοδίνο μου δίπλα ακριβώς από τα αεροπορικά μας εισητήρια . Κοιτώντας την οθόνη είδα πως το τηλεφώνημα ήταν από τη Δώρα και γεμάτη χαρά το σήκωσα . 

" Έλα Έλσα εγώ είμαι ..... Τι κάνεις??? " ήταν φανερό πως ήταν το ίδιο ενθουσιασμένη με εμένα 

" Καλά ! Μόλις τώρα τελείωσα να φτιάχνω την βαλίτσα μου . Εσύ ? "

" Γι ' αυτό σε ήθελα . Κοντά στο ξενοδοχείο που κλείσαμε υπάρχει μια τέεεελεια παραλία ..... Να πάρεις και μαγιό μαζί σου για να πάμε ! ''

" Καλά βρε παιδί μου για τις παραλίες θα πάμε ?! " Μόλις άκουσε τα λόγια μου άρχισε έναν ατελείωτο μονόλογο εξηγώντας μου γιατί είχε δίκιο . Πραγματικά η Δώρα δεν ήταν άνθρωπος για να του πας κόντρα . Στα τόσο χρόνια της γνωριμίας μας αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που έμαθα , κάνοντάς μου έτσι τη ζωή μου ευκολότερη . Έτσι και εγώ της είπα " Καλά - καλά  θα φέρω ......." και μονομιάς χωρίς να περιμένω την απάντησή της έκλεισα το τηλέφωνο .   Πριν καλά καλά προλάβω να αφήσω το κινητό στο κομοδίνο η Δώρα ξαναέπαιρνε τηλεφωνο . Το σήκωσα και κατάλαβα πως ήταν αναπόφευκτο να γλιτώσω το κύρηγμά της . Κρατώντας το τηλέφωνο με το ένα χέρι έβαζα τα  τελευταία πράγματα  στην βαλίτσα μου που σίγουρα είχε περάσει το όριο του βάρους που καθόριζε η αεροπορική εταιρία .  Μέτα από δώδεκα λεπτά στην κόλαση ( λέμε τώρα  :P ) η Δώρα μου είχε όσα ένιωθε πως ήταν "απαραίτητα " και επιτέλους έκλεισα το κινητό μου όπως και την βαλίτσα μου έχοντας  όμως δυνατό πονοκέφαλο  .  Σήκωσα από το κρεβάτι μου την βαλίτσα με δυσκολία και σέρνοντάς την στην κυριολεξία κατέβηκα σιγά σιγά τις ξύλινες σκάλες που διαχώριζαν τον δεύτερο όροφο του σπιτιού μας από το ισόγειο . Όταν επιτέλους έφτασα στο σαλόνι παράτησα την βαλίτσα σε μια γωνία κοντα στην εξώπορτα και εξουθενωμένη μα παράλληλα περήφανη για το κατόρθωμά μου κάθισα στον αναπαυτικό καναπέ δίπλα στην μητέρα μου . Εκείνη με πήρε στοργικά στην αγγαλιά της λέγοντάς μου πόσο θα της λέιψω τώρα που θα πάμε ταξίδι . Τυπική μάνα ! Λες και θα παμε για κανα χρόνο ! Δυστυχώς θα πάμε για μια εβδομάδα.... 

Το απόγευμα πέρασε γρήγορα μπροστά στη τηλεόραση με παγωτό και καλές ταινίες όπως το When In Rome . Συγκεκριμένα σε αυτή την ταινία μια νεαρή κοπέλα χωρίς ρομαντικές αυταπάτες επισκέπτεται τη Ρώμη . Εκεί μαζεύει μερικά κέρματα από ένα συντριβάνι το οποίο το αποκαλούσαν συντριβάνι της αγάπης και ως αποτέλεσμα προσελκύει αναπάντεχα ένα πλήθος από περίεργους μνηστήρες : έναν μεγιστάνα της βιομηχανίας λουκάνικων , έναν μάγο , έναν ζωγράφο και ένα μοντέλο . Αλλά παράλληλα γνωρίζει και έναν δημοσιογράφο χωρίς όμως να ξέρει αν η δική του αγάπη είναι πραγματική ή οφείλεται σε κάποιο κέρμα. Στο τέλος της ταινίας η πρωταγωνίστρια   είναι με τον δημοσιογράφο αφού όπως απιδείχτηκε η αγάπη του για εκείνη ήταν αληθινή . 

Παρόλο που βλέπω τέτοιου είδους ρομαντικές ταινίες όπου η πρωταγωνίστρια τυχαία συναντά κάποιον ο οποίος στη συνέχεια είναι ο έρωτας της ζωής της , κατά βάθος δεν πιστεύω σε τέτοιου είδους συμπτώσεις . Ποτέ δεν θα πίστευα κάποιον ο οποίος θα υποστήριζε ότι τα σενάρια των ταινιών είναι βγαλμένα από την πραγματική ζωή . Θέλω να είμαι ρεαλίστρια και δεν θα ήθελα να έχω ούτε την ελπίδα πως η ζωή μου θα εξελιχτεί όπως γίνεσαι και στις ταινίες .

Όταν τελείωσε η ταινία είχε πια περάσει η ώρα και μιας και πετούσαμε νωρίς το πρωϊ αποφάσισα να κοιμηθώ . Ξάπλωσα στο κρεβάτι γεμάτη από υπερρένταση και ενθουσιασμό για το ταξίδι μας . Ελπίζω μόνο η Βαρκελώνη να μην μας απογοητέυσει αλλά να μας γοητεύσει όπως μπορεί μόνο μια πόλη να σε γοητεύσει : μέσω της κουλτούρας και  των ανθρώπων της κυρίως .  Σιγά σιγά ένιωσα τα βλέφαρα των ματιών μου να βαραίνουν καθώς αποκοιμώμουν με την σκέψη πως για τις επόμενες μέρες θα κοιμάμαι και θα ξυπνάω σε μια από τις πιο όμορφες πόλεις του κόσμου !