A trip to Barcelona

Η απογείωση & οι νέες γνωριμίες

Τα λεπτά περνούσαν και τόσο εμείς χαιρόμασταν μόνες μας για το ταξίδι . Είχαμε βολευτεί για τα καλά μα κάποια στιγμή καθώς περνούσε ο κόσμος ένιωσα μια γνώριμη παρουσία δίπλα μου να με καρφώνει με το βλέμα του . Γυρνώντας το κεφάλι μου είδα τον γοητευτικό ισπανό με τον οποίο είχα συγκρουστεί πριν λίγη ώρα χύνοντας τον καφέ μου στο πεντακάθαρο μεχρι εκείνη τη στιγμή δάπεδο του αεροδρομίου . Συνέχιζε να με κοιτά για αρκετή ώρα , πράγμα παράξενο . Μία κοίταζε το εισητήριό του και μια εμένα . Θέλοντας να βγάλω από το μυαλό μου τη σκέψη πως καθόμαστε σε λάθος θέσεις έβγαλα βιαστικά το εισητήριό μου από την δερμάτινη καφέ τσάντα μου , διαπιστώνοντας πως το εισητήριό μου έγραφε διαφορετική θέση από αυτή που καθόμουν .  Γύρισα αναστατωμένη προς την μεριά της Δώρας μα προτού καν προλάβω να αρθρώσω λέξη εμφανίστηκε από το βάθος του διαδρόμου του αεροπλάνου μια αεροσυνοδός .  

Από το συνωστισμό που είχε δημιουργηθεί βίωσα την άφιξη μιας αεροσυνοδού η οποία δίχως δεύτερη κουβέντα με σήκωσε και με μετέφερε στην θέση που έγραφε το αεροπορικό εισητήριο που μόλις είχα βγάλει από τη τσάντα μου . Η θέση που με τοποθέτησε τελικά ήταν αρκετά μακρυά από τη θέση της Δώρας και έτσι δεν μπορούσαμε να έχουμε καμία επικοινωνία . Κά θισα αναπαυτικά στην θέση μου και αφού δεν είχα τίποτα πιο ενδιαφέρον να κάνω άρχισα να ακούω μέσω του κινητού μου για μια ακόμα φορά μουσική . Την ένταση του τραγουδιού που άκουγα λίγα λεπτά αργότερα διαπέρασε η  φωνή μιας κοπέλας , κάνοντας με να στρέψω την προσοχή μου προς το μέρος της . Μου φάνηκε γνωστή μα το γεγονός πως δεν μπορούσα να δω το πρόσωπό της . Προχώρησε προς τη θέση που καθόμουν  και απευθυνόταν στον νεαρό που  τώρα καθόταν δίπλα στην φίλη μου . Ήμουν αρκετά περίεργη να μάθω τί συνέβη μα αποφάσισα να το παίξω αδιάφορη σε περίπτωση που ήμουν αδιάκριτη με το να την κοιτάω τόση ώρα προηγουμένως . Ύτσερα από λίγη ώρα προχώρησε μαζί με τα ελάχιστα πράγματά της και πλησίασε στην θέση που καθόμουν . Τακτοποίησε τα πράγματά της στο ντουλάπι πάνω από τις θέσεις και κάθισε ξεφυσώντας προφανώς θυμωμένη και απογοητευμένη  στην κενή θέση που βρισκόταν δίπλα σε εκείνη που καθόμουν εγώ . Την παρατηρούσα άθελά μου αρκετή ώρα .  Η περιέργειά μου με παρακινούσε να την ρωτήσω αν είχαμε ξανασυναντηθεί μα η λογική μου με απέτρεπε . 

Όπως σε κάθε πτήση , οι αεροσυνοδοί έκαναν την τυπική επίδειξή τους , ο πιλότος μας καλοσώρισε στην πτήση και μέσα σε λίγα λεπτά πετούσαμε πάνω από το ελληνικό αεροδρόμιο . Πήρα τη απόφαση τότε και ρώτησα - λίγο αδιάκριτα θα έλεγα - την καστανομάλλα κοπέλα : 

- " Συγνώμη , γνωριζόμαστε από κάπου ? " 

 Και μονάχα με εκείνη την ερώτηση ξεκίνησε μια συνομιλία μεταξύ μας η οποία θα με οδηγούσε λίγες ώρες μετά όταν θα βρισκόμασταν πια στην Ισπανία στην μεγαλύτερη αλλαγή της ζωής μου , μια συνάντηση που θα τα άλλαζε όλα ! . . . .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Συγνώμη που άργησα τόσο να ανεβάσω κεφά λαιο  :) 

Το κεφάλαιο είναι μικρό μα  η  συνέχεια όμως θα είναι καλύτερη . . . . 

*Τα σχόλια σας παρακαλώ! Νομίζω θα με βοηθήσουν να συνεχίσω και να το βελτιώσω :)