A trip to Barcelona

Περιμένοντας την απογείωση ...

Μόλις απομακρύνθηκε από εμένα το ζευγάρι τότε ήταν που χτύπησε το κινητό μου . Ήταν η Δώρα η οποία με ενημέρωσε πως είχε φτάσει στο αεροδρόμιο . Έτσι και εγώ πήρα τα πράγματά μου και τον έναν καφέ αυτή την φορά και προχώρησα προς τον έλεγχο των εισητηρίων όπου με περίμενε η κατενθουσιασμένη φίλη μου . Χαιρετηθήκαμε και δίχως να χάσουμε χρόνο περάσαμε από τον έλεγχο , παραδώσαμε τις βαλίτσες μας και καθίσαμε στην αίθουσα αναμονής έως ότου να έρθει το αεροπλάνο για να επιβιβαστούμε .  Της είπα με όλες τις λεπτομέρειες τα όσα έγιναν προηγουμένως ενώ εκείνη απολάμβανε τον καφέ που ευτυχώς δεν έχυσα . Στο τέλος , το μόνο που είχε να μου πεί ήταν πως θα ήταν καλύτερα αν συνέχιζα να ήμουν  απρόσεκτη  να έχω το νου μου να ρίχνω καφέδες σε ελέυθερους . Και μετά όλη την ώρα γελούσε . Ώρες - ώρες ήταν απίστευτη !

 Έτσι και εγώ για να αποφύγω όσο τουλάχιστον ήταν εφικτό τα πειράγματα της φίλης μου έβγαλα το κινητό μου από την τσάντα μου και άρχισα να ακούω τα αγαπημένα μου τραγούδια . Ακούγωντας μουσική η ώρα πέρασε γρήγορα . Κάποια στιγμή ακούστηκε και η ανακοίνωση για την πτήση μας χωρίς όμως να την αντιληθφώ αφού ο δυνατός ήχος της μουσικής με είχε " απομωνώσει " από το περιβάλλον μου . Η Δώρα βλέποντάς με να μην αντιδρώ σ την ανακοίνωση  που μόλις είχε εκπωνηθεί από τα μεγάφωνα  δίχως να το καταλάβω μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχε πάρει  τα πράγματά μας και με τράβαγε για να επιβιβαστούμε στο αεροπλάνο .  Δεν ήταν καθόλου τυχαίο έτσι που είμασταν οι πρώτοι επιβάτες που είχαμε σηκωθεί και είχαμε φτάσει - σε χρόνο ρεκόρ κατά τη ταπεινή μου γνώμη πάντα - στον κατάλληλο αεροδιάρδομο ο οποίος κατέληγε στο αεροπλάνο με το οποίο θα ταξιδεύαμε στην Βαρκελώνη .

Μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία μας η πανέμορφη αεροσυνοδός μας καλημέρισε , έλεγξε τα εισητήριά μας για να κατευθυνθούμε μετέπειτα στις θέσεις μας . Πρώτα έδωσε η φίλη μου το δικό της και μετά ήρθε και η δική μου σειρά .  Γεμάτες χαρά προχωρήσαμε στον αεροδιάδρομο και μπαίνοντας στο  αεροπλάνο ψάχναμε αγωνοιωδώς τις θέσεις μας . Σχεδόν αμέσως η Δώρα βρήκε τη θέση που έγραφε το εισιτήριο της και αυτομάτως κάθισα δίπλα της και εγώ αφού από την αρχή είχαμε κλείσει διπλανές θέσεις . Έ λα όμως που η μοίρα θέλησε αυτή την φορά να με χωρίσει από την φίλη μου και με τον απίθανο τρόπο , έναν τρόπο κατευθείαν βγαλμένο από ταινία . . . . .  . . . . . .