11. BÖLÜM

1.1K 108 5
                                    

Yanındayım 11. Bölüm

"Ben Kris diye birini tanımıyorum"

Kyungsoo ceketini çıkarıp odasındaki yatağın üzerine attı. Pencerenin perdesini aralayıp kar yağan dışarıyı izledi. Düşünmesi gerekiyordu. Idrak etmeye çalıştı. Suho'nun söyledikelrine her ne kadar dikkate almamaya çalışsa bile kalbinde bir yerde onun sonsuza kadar gideceği korkusu hala yerini koruyordu. Yatağına yattı ve cenin pozisyonunda düşündü. Onu tanımadığını söyleyecek kadar mı nefret ediyordu ondan. Yoksa karşısına çıkacak cesareti mi yoktu hiç? Korkuyordu. Onun incinmesinden korkuyirdu.

Kafasını yorgana gömerek ağlamaya başladı. Düzensiz nefes alkşverişleri sessiz geceye karışıyor,kalbindeki acı onu mahvediyordu. Kendine geldiğini hissettiğinde telefonunu çıkarıp şuan en çok ihtiyacı olan kişiye mesaj attı. Onu cidden şuan yanında istedi. Omzuna yaslanıp saatlerce ağlamak için. Mesafeler bunun için hiç sevilmedi değil mi?

"sana ihtiyacım var Baek."

........

Baekhyun yatağında Coco ile yatıp sevdiği altyazılı diziyi izliyordu. Işıklarını kapattığı odada yan tarafından bir ışık hissedince telefonunu kontrol etti.

<1 yeni mesaj. Gönderen: Kyunnie>

"Sana ihtiyacım var Baek."

Baekhyun mesajı defalarca okudu. Cidden Kyungsoo'nun ona böyle bir mesaj atabileceğini tahmin edemezdi. İçindeki tarifsiz mutluluk tüm bedenini ele geçirmiş yanaklarına ateş basmasını sağlamıştı. Elleri heyecandan titreyerek mesaj attı.

"Ne oldu Kyungsoo. İyi misin ?"

Baek her ne kadar seni özledim gibi sevgi mesajları beklerken gördüğü karşısında kalbine bir ok saplanmış gibi hissetti. Umduğu şeylerin ancak hayal olabileceğini biliyordu zaten. Gözleri dolmuştu. Açıkça Kyungsoo Kris'i seçmişti. Gözlerinden akan yaşlara aldırmadı ve butnunu çekeren gereken cevabı yolladı.

"Kris yogun bakımda. Onu özledim Baek. Onu gerçekten özledim."

Dudakları hafif aralıklarla titrerken ona ne cevap vereceğini düşündü. Kendisini özlediğini sanmıştı. Ne kadar aptal olabileceğini düşünüp kendini yatakta daha da içeri itti. Kyungsoo'ya karşı bir ilgi besliyordu fakat o asla karşılığını geri alamayacaktı. Kyungsoo hala Kris'e deli gibi aşıktı. Tebessüm etti. Kaubetmeye razı olmalıydı.

"Yanına git. O seni haketmese bile sen onu seviyorsun. Sevginin peşinden git."

Baekhyun son mesajı gönderip telefonu yanına koydu. Yaptığı ironiye güldü. Az önce Kyungsoo'ya sevginin peşinden git demişti fakat şimdi kendisi sevgisini bırakıyordu.

......

Kyungsoo telefonunu alıp hemen ceketini giydi ve kendini dısarı attı. Taksi bulması bu saatte zordu bu yüzden ana caddeye çıkmalıydı. Var güçüyle koşmaya başladı. Yağan kar yüzüne düştükçe akan göz yaşlarından yanakları üşüyordu. Kris de soğuktan nefret ederdi. Şuan onun sıcak bir odada bulunduğunu umarak var gücüyle koşmaya devam etti.

Yolda giderken nasıl bir sahne ile karşılaşağı hakkında yüzlerce teori üretti. Gözlerinden yaşların akmasına izin verdi. Kendini böyle durumlarda hep güçsüz olmuştu. Son hızda ağlarken dısarıda ki karı izlemeye devam etti.

Hastaneye vardığında korkakça hemşirelerini odasını sordu. Beraber bulunduğu kata gittiklerinde yavaş ve korkak adımlarla camlı bölmeden ona baktı. Çıplak göğsünde bir sürü kablo vardı ve basının bir tarafı sarılıydı. Üşüyor olmalıydı. Üşümemesi gerekiyordu çünkü Kyungsoo Kris'in soğuğu sevmediğini biliyordu. Kyungsoo işaret dili bilmeyenler ile konuşmak için kullandığı defteri çıkardı ve rastgele bir sayfa açtı.

"İçeri girmek istiyorum."

"Kurallar gereği sizi içeri alamayız üzgünüm"

"Bakın ben onun.... erkek arkadaşıyım."

Hemşire yazanı okuduktan sonra belli belirsiz bir tebessüm etti. Onu bir odaya götürüp steril kıfayet gitdirip odaya aldı. Kyungsoo ona sonsuz teşekkürler diledikten sonra odaya girdi. Ona bakarken gözleri dolmaya başlıyordu. Yanına gidip yatağa oturdu ve elini tuttu. Onun geçirdiği anılarını düşündü. Kris'in ona yaptığı şeylerden sonra hala onu istemesi aptallıktı. Onunla sonsuza dek beraber olacağına inanmak aptalcaydı. Ellerini birbirilerie kenetlemiş Kyungsoo içinde birikenleri ona anlatmaya çalışıyoedu.

"Seni özledim Kris. Beni özlemdiğini biliyorum ama seni sonsuza kadar karşılıklı bekleyeceğimi söylemiştim. Ilk duyduğumda seni umursamadığım için pişmanım. Seni unutabileceğimi düşünmek başlı başına büyük bir hataydı. 

İyileştiğinde burada yanında olmayı çok isterdim ama imkanım yok. Sana Tao ile mutluluklar başuucmdaki minik cennetim"

Kyungsoo içine döktüğü onca gözyaşı ve kelimeden sonra gitmesi gerektiğini biliyordu. Burada fazla kalamazdı. Avuçları arasında tuttuğu Kris'in elini yavaşça yatağa geri bıraktı. Tam gidecekken kenetlendiği parmakları sıkıldı. 

Kris ona ağlamaktan şişmiş ve yaşlı gozlerle bakıyordu. Bir eli ile Kyungsoo'nun elini tutarken boşta kalan eli ile oksijen desteğini çıkardı. Acısnı belli edecek derecede ince ve çatlayan bir sesle Kyungsoo'ya seslenmeye çalıştı.

"Benimle kal Kyungsoo."

-Juni

YANINDAYIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin