Elif'ten
Sabahın ilk esintileri ile uyandım.
Kuşların cıvıltısı ne kadar güzel.
Hayat herşeye rağmen güzel bence.
Hem neden güzel olmasın ki.
Rabbim herşeye bir düzen koymuş.
Hayatın tadını çıkarmak lazım. Bende herzaman olduğu gibi bir kahvaltı hazırladım. Onlar artık benim ailem olmuşlardı. Ben ayrı eve çıkayım dedim izin vermediler. Özellikle de İmren. Birbirimize o kadar bağlandık ki bir kördüğüm gibi kopmuyorduk birbirimizden o, derece yani. Bende kalmaya karar verdim. Çünkü bende onlara alıştım. Kahvaltımı yaptıktan sonra işime gittim. Nedense içimde bir huzur vardı.
Murat tan
Annem beni yatakta bakıyordu. Çünkü Elif beni hasta etti. Ama annem bunu bilmiyordu bilse zaten onu buraya getirecekti. Bende söylemedim gitmesin diye. Ne yapacaktım ben keşke ona açılabilsem ama yapamıyorum. Onun yanında heyecanlanıyordum.
Elif'ten
Hayret bugün nedense gelmedi. Halbuki her gün gelir bir çay içerdi. Aman banane oluyorsa artık.
Eve gitsem iyi olacak...
