Elif'ten
Buralar dan gitmeyi düşünüyordum artık evet evet herkez için iyisi bu olacak. Bunun üzerine ben hazırlanmaya başladım. Herkez uyuyordu. Onlara mektup bırakıp yola koyuldum yolda onu gördüm. Oda beni gördü elimdeki valizleri görünce yüzünü bir korku kapladı.
Murat:Beni bırakıp nasıl gidersin halimi görmüyormusun? Acı çekiyorum. Hiç mi acımıyorsun bana?
Bir şans versen bak seni hiç üzmem söz veriyorum. Sadece bir şans istiyorum senden.
Ben:Yapamam üzgünüm şimdi zamanı değil.
Murat: Neden ,neden ama?
Ben:Bilmiyorum,bilmiyorum işte!!!
Murat:En azından biraz konuşalım yalvarırım. Seninle konuşmak rahatlatıyor beni inan ki ferahlıyorum.
Ben: Yapamam ısrar etme lütfen ben tek yaşamaya alışkınım benim bir ailem yok biliyormusun? Kan davası yüzünden onlar öldüler. Benim evimi ateşe verdiler. Beni öldü biliyorlar. Seninde başını yakamam. Hem biz olamayız anlıyormusun olamayız.
Murat: İzin vermiyorum gidemezsin.
Herşeyin bir çözümü var. Polisler var çözeriz. Gel benimle
Ben:A ama
Murat: Gel dedim.
Ben:Bırak gideyim.
Murat:Hayır gidemezsin konuşacağız.
Ben:Konuştuk daha ne istiyorsun?
Murat:Seni
Ben: Ben seni istemiyorum ama!
Murat: Yalan söyleme az önce söylediklerin beni sevdiğini gösteriyor.
Ben: Amma inatçı çıktın sende tamam, gitmiyorum.
Murat: Ha şöyle
****
Uzun uzun konuştuk Muratla çok iyi bir insan. Ya ona zarar verirlerse Allah muhafaza ne diyorum ben ya iki dakikalık adam için ne düşünüyorum ya yoksa ben gerçekten yok artık. Aşıkmıyım ben
Abooo yandım ben.
Bölüm sonu
