With a sigh, I pick up my bag and head back onto the road pero nagulat ako sabiglang pagsulpot ng itim na pusa sa harapan ko "Meow" at binuhat ko siya napansin ko ang glassy blue eyes niya "Napaka ganda mo" at ibinaba ko siya and I petted her head at nakita ko naman na nag e enjoy siya at naglakad nalang ito palayo nalang ito bigla. Something about her is so.........Mysterious. She moves with such a purpose, almost like a human tumigil siya sa paglalakad sa gitna ng daan at tumingin sa akin 'Anong gusto niya?' hindi ko mapigilan na tanungin ang sarili dahil sa titig niya sa akin parang may gusto siyang ipahiwatig sa akin pero hindi ko alam kung ano.
"Hey, kitty---------" a gasp escapes my lips dahil may biglang dadaan na sasakyan pero ngunit hindi man lang ito kumilos at nanatiling nakaupo sa gitna. My stomack begans to churn and I begin to feel sick at alam kong mabilis kong takbo ng sasakyan. Without thinking I leap forward and try to reach her and shut my eyes, knowing that this won't end well..... but to my surprise nothing happened.. a moment passes with nothing happened. I open my eyes, I am completely unhurt. "Wha...what?" Sigurado ako na may sasakyan! Pero? paano? "Meow!" The kitty leaps out of my arms at umalis na ito. Confused of what happened. I decided to go home quickly.
Pagdating ko sa bahay ay mabilis akong humiga sa kama... nagbihis ako ng damit at pumunta sa terrace. Naalala ko ang nangyari kanina..at bumalik sa akin ang nangyari years ago..ang nangyari kay Nathaniel hindi ko siya na protektahan..Kasalanan ko kung bakit siya namatay at biglang may ibinulong ang hangin sa tenga ko "A life for a life: love never dies." biglang nagsi taasan ang mga balahibo ko dahilan na nagmamadali akong pumasok sa loob. "Ano na ba tong nangyayari sa akin? Simula ng nakilala ko ang pusang yun hindi ko na maintindihan ang nangyayari or did I hit my head really bad?" It's been a long day .Maybe I just need a rest. Hope I don't get sick.
*********
Nagising ako dahil sa alarm ko 6:30 na pala... Matapos kong patayin ang alarm clock ko ay agad akong bumangon at nagluto ng para sa breakfast. Matapos kong kumain ay naligo ako at nagbihis at umalis na sa bahay. Habang naglalakad ako papunta sa bus station upang sumakay para makarating sa Company ay parang may mata na nakasunod sa akin. Lahat ng nadadaanan ko ay tumitingin sa akin. Ang weird.
Pagdating ko sa company ay binati ko ang mga babae na nasa front desk at lumapit kay Nancy
"May nakasunod ba sa akin?" pabulong kong sabi sa kanya
"Wala naman""Sigurado ka bang wala?"
"Wala nga. Bakit? May problema ba?" "Ah.. ehh....Wala naman. Sige, mauna na ako sa office ah" tsaka ako umalis at nagmamadaling pumunta sa office. Pagpasok ko sa office ay tsaka ako nakaramdam ng safety 'Bakit pakiramdam ko may nakasunod sa akin kanina?' Haaaay 😪😪
Maya maya pa ay dumating na si Vince
"Good Morning Vince" bati ko sa kanya
"Good morning Roxanne"
"So? Anong ituturo mo sa akin ngayon?"
"Today, gusto ko lang basahin mo ito" at inabot sa akin ang mga papers
"You mean? Ito lahat?"
"Yes. Lahat"
Habang binabasa ko ang mga papers na ibinigay niya ay busy naman siya sa ginagawa niya.
"Looks like you're free to go, Rox"
"Huh? Pero hindi pa ako tapos basahin ang mga papers na binigay mo sa akin"
"It's okay. Pwede mong dalhin sa bahay mo ang mga papers kung gusto mo."
"Talaga?" and he nods mabilis kong iniligpit ang mga gamit at ipinasok ito sa bag
"Goodbye Vince" I said and he smiled and left the office
Paglabas ko sa company ay naramdaman ko na naman uli yung naramdaman ko kanina na parang may sumusunod sa akin. Binilisan ko ang paglakad ko at pumara ng taxi.
"Saan po tayo Maam?"
"Sa sementeryo po"
Habang nasa byahe ay hindi ko maiwasan an isipin kung sino ang naka sunod sa akin.
"Nandito na po tayo Maam" iniabot ko sa kanyanag pamasahe at bumaba sa Taxi at nagsimulang naglakad. Napaka tahimik ng lugar ngayon at parang ako lang ang tao habang naglalakad ako ay naramdaman ko naman uli yung pamilyar na feeling at binilisan ko uli maglakad hanggang sa nagulat nalang ako ng biglang pag "Meow" sa likod ko
"Ay palaka!" pag lingon ko sa likod ko ay nakita ko ang pusa na nakita ko kahapon"Ikaw yung pusa kahapon diba?" "Meow" "Maybe I'm not alone, after all" at nagsimula na naman akong naglakad papunta kay Nathaniel kasama yung pusa ngunit sa pagkakataong ito....Hindi ko na nararamdaman na may taong naka sunod sa akin.
"Hi Nathan!" masiglang bati ko sa kanya at umupo katabi ng grave niya
"Na miss mo ba ako?" I asked and a slow breeze gently pushing my hair na parang bang iyon ang sagot sa tanong ko at nagsimula na naman akong magkwento sa kanya
"Ang ginawa ko ngayon sa office ngayon ay binasa ko lang ang mga papers na ibinigay sa akin ni Vince hindi ko nga namalayan ang oras. Naaalala mo ba si Monica? Nagkita kami sa Grocery store noong isang linggo. Grabe! Ang laki ng ipinagbago niya. Noon, ang taba taba niya...ngayon ang payat niya na" and I pause for a moment "Sana nandito ka.....sana buhay ka pa....sana kasama kita ngayon"
"You're heart is pure----so I'll grant your wish"
"Sino yan?!" bigla akong napatayo dahil sa gulat pero walang akong sagot na narinig
"A life for a life: love never dies."
"Sino yan?! Magpakita ka"
"Down here" pag tingin ko sa baba ay nakita ko ang pusa na diretsong nakatingin sa aking mga mata
"Huh?"
"Ako yung nagsabi sayo ng A life for a life: love never dies" I gasp escape from my lips
"You---You can speak?"
"Ano? Hindi kita maintindihan"
"Na-- na-- nag--Nagsasalita ka?"
"Sa ngayon"
"Oh my gosh! I must have been hit my head really hard yesterday" at kinuha ko ang bag ko at nagmadaling umalis. I make it back to my house and decided to rest my head for the evening.
I have a strange dream that night. It starts off like a nightmare. I'm back to the road, on that day years ago.. Tinatawag niya ako sa pangalan ko ngunit patuloy pa rin ako sa pagtakbo and I know that I'll cross that and I know that I'm not going to make it kaya tumigil ako sa pagtakbo.
Right on cue, the same speeding car approaches....
"Roxanne!" but this time... something is diifferent....
Then suddenly there's a blinding flash of light...and when the light disappears, the story changes and saw Nathan running to me
"Roxanne! Ligtas ka, ligtas ako..Ligtas tayong dalawa!" at niyakap niya ako ng mahigpit
"Ano?" kumalas ako sa pagkayakap niya
"Bumalik ka..bumalik ka para sa akin" at niyakap niya ako uli ng mahigpit and he leans his face closer, carefully closing the distance between us and gently planted a kiss to my forehead.
I shut my eyes tightly because I'm embarrassed and a little bit of happy.
BINABASA MO ANG
A Love to Last
Short StoryLahat ay hiram lang natin sa maykapal kaya't hanggang may pagkakataon sabihin mo sa kanya na mahal mo siya. Iparamdam mo sa kanya na mahalaga siya sa buhat mo wag mong hayaang mabuhay ka sa puno ng panghihinayang. Ako si Roxanne Geonzon at ito ang...