FALLING INLOVE (with My Rapist)

CHAPTER 22

JANICE POV

Nanginginig ang buong katawan ko, ng marinig ko ang lahat ng sinabi niya. No! Hindi toh pwede, oh god! Please tell me that he is only lying.

"No you're just lying"

Hindi,nagsisinungaling lng siya diba?. Yung lalaking halos isumpa ko ay yung taong minahal ko ngayon, no it cant be.

"Bhabe so--sorry" mahinang sabi nito habang niyayakap ako ng mahigpit. Di ko na alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon. Galit ako, galit ako sa taong sumira ng buhay ko noon sinabi ko sa sarili ko noon na kapag nakita ko siya maghihiganti ako,, pero bakit ganito pa? Bakit si Reeven pa?

"Hindi to to--totoo" mahinang sabi ko.

"Bhabe please forgive me, i will do everything to prove you na pinagsisihan ko lahat ng yun"

Paano pa ako maniniwala dito?. Gusto ko siyang suntukin pero di ko magawa. I love him that much. I forgot my dark past because of him. Kaya pala ang gaan gaan ng loob ni Axel sa kanya kasi siya yung tunay na ama ng anak ko. Kaya pala parang nakilala ko na siya dahil yung pakiramdam na sa tuwing lalapit saakin si Axel ganun din yung pakiramdam kapag andyan si Reeven. Kasi magka-ugali sila at mag-ama pa talaga. Hindi kaya ginagawa niya toh para makuha yung anak ko?. Natulak ko siya bigla ng maisip ko yun.

"Bhabe?" Nagmamakaawang tawag nito. Tiningnan ko siya ng malamig.

"You all plan this? To ruin my life, are you planning to get Axel away from me right?" Walang emosyong tanong ko dito.

Nakita kung napailing ito at Tumulo ang luha nito. Umiiyak siya, pero bakit? Nasasaktan ako imbis na kamuhian ko siya nasasaktan ako dahil nakikita ko siyang umiiyak. Gusto ko siyang yakapin at sabihing pinapatawad na kita pero hindi ee hindi yun ganun kadali.

"No listen to me Janice! Hindi ako ganyan kasamang tao!! You think? Hindi ko kayo minahal? Oo pinalano kung mapalapit sainyo para mabuo ang pamilyang pangarap ko para sa anak ko!! Nung makita ko siya sa mall! Nabuo ulit yung pagkatao ko simula ng masira ang buhay ko dahil sa pagkamatay ng ama ko! At ng makita kita? Bumalik ulit sa isip ko ang di sinasadyang kahayupang ginawa ko sayo!! Gusto kong bumawi sa lahat ng yun kaya di ako nagsawang ipiramdam sayo, sainyo kung gaano ko pinagsisihan lahat ng yun" mahabang lantiya nito.

Napaiyak nalang ako dahil sa sinabi nito. He's right pero di ko alam kung paano ko siya papatawarin. Gusto ko siyang lumayo pero di ko kaya ang gulo di ko alam ang gagawin ko. Naramdam kung niyakap niya ulit ako. May mga bagay na kailangan na nating ibaon nalang sa limot. Ito na ba yun?. Kailangan ko na bang kalimutan ang lahat?. Mahal ko siya hindi ko kayang mawala siya.

"Bhabe look at me"

Napatingin ako dito. Bago pa makapagsalita ulit ako sinakop niya na ang labi ko. Dahan dahan niya akong hinalikan na parang ingat na ingat siya para di na ulit ako masaktan. Kaya pala parang pamilyar siya kasi siya pala yung gumahasa saakin. Pero noong araw na magkita kami sa mall I know I already forgive him dahil hindi man lang ako nakaramdam ng galit and that because of Axel. Unti-unti kong napatawad siya simula ng dumating sa buhay ko si Axel. Kahit sabihin na nating may phobia ako noon pagdating sa lalaki but then hindi pa din maiaalis na pagdating kay Reeven na raramdaman kong unti-unti ko siyang napatawad dahil yun sa anak ko. Sa una di ako tumugun pero sa huli ako na mismo ang kumabig dito para mas mapalapit ito. Gusto ko nang makalimutan ang lahat ng nangyari noon. Gusto kong palitan ito ng magandang alaala hindi yung bangungut na pinilit kung kalimutan. Napaungol ako ng maramdaman kung lumayo ito sakin.

"Ayaw ko ng maalala lahat ng nangyari noon" mahinang sabi ko dito.

"I will make sure that you will forget everything bhabe! Pero bago kita papaligayahin mag popropose muna ako sayo" nakangiting sabi nito. Nanlaki naman ang mga mata ko.
Anong pinagsasabi nito. Nakita kung may kinuha siya sa likod ng pantalon niya at nanlaki ulit ang mata ko ng lumuhod ito sa harap ko.

"Janice Young... Will you marry me? " maayos na tanong nito.
Hindi na ako nag dalawang isip pa.

"Ye--yes" mahinang sabi ko dito. Nakita kung nag ningning ang mga mata nito at dalidaling sinuot ang singsing.

"Now let me make you happy bhabe"

Sinakop niya ulit yung labi ko at hinalikan ako ng malalim. Pinahiga niya ako sa kama at pumatong siya sa akin.

"I love you bhabe" bulong nito sa tenga ko at hinalikan ulit ako. I know my decission is right. Axel and Reeven is my happiness. Past is past i just need to move on.

AN:
Waaaaahhh!! Okey.. Gusto ko lang talagang maiba naman palagi kasing magagalit si girl tapus lalayo siya kay boy but then in the end sila padin naman ang boring naman nun ahaha look out for the last 6 chapters
HAPPY ENDING KAYA TOH?