Kim demiş sadece bir şafak kadar uzak olduğunu. Her asker için şafak mı sayılırmış hiç. Ya sevdiğinin mesleği asker olan varsa...
Hiç terkedilir mi sevilen insan...
Seven insan koşulsuz sever. Mesleği için de sevmez dış görünüşü için de sevmez. Ne demek dış görünüş önemli ; yaşlanınca sen buruştun seni sevmiyorum artık mı diyeceksin?
Seven insan o olduğu için sever.
Hele ki asker, polisse ;sevmek daha da zorlaşır. Kimse kolay kolay sevemez ölüme nefesi kadar yakın olan adamı. Sevmekten, sevdiğini kaybetmekten korkar, terkeder. Halbuki sevmek böyle midir? Her haliyle kabul eder seven insan.
Hem polis, asker güven verir. En güzel onlar sever. Asker polis olmayan sevemez demiyorum. Ya da her asker polis de güzel sever demiyorum. Ama her kim bu mesleği yaşam tarzı olarak benimsemiş, parası için değil de vatan aşkı için yapıyorsa işte o zaman sonuna kadar güvenin.
Vatanına milletine sahip çıkmasını bilen Allah'ın emanetine de sahip çıkmasını bilir. Üzmez sevdiğini, üzemez. Korkar ona bir şey olmasından. En güzel o sahiplenir, korur. Bazen bir babadaki huzuru verebilir sevdiğine. Ya da bir annedeki şefkati, sıcaklığı...
Bir bayrak sevdalısı için önce vatan, millet; sonra ana ve yar gelir. Vatanı herşeyden önemlidir. Tabi askerini seven de bunu bilmelidir. Bunu bilerek yaşamalıdır. Zordur asker sevmek...
