Hayatımın sonundaydım galiba bugün son konuşmam bugün son şarkı söylemem ben hazel şimdi bana bu kız güçsüz diyeceksiniz ama ben yoruldum sadece bedenim güçlü olsada ruhum ve duygularım güçsüz ben karanlığım ve tekim ben yalnızım ölmeden önce hayat hikayemi paylaşayım babamla yaşıyorum annem gitmiş babam sadece gitti dedi ve başka birşey anlatmadı hep annemin saçımi okşayıp bebegim kuzum demesini isterdim ama yok gitmiş sadece gitmiş babama kırgınım çünkü herşeyi anlatmıyor onu seviyorum ondan baska kimsem yok anemin sadece bana bıraktıgı boynum daki kolye ben öldükten sonra yıkılacak ah babam affet beni bu zayıf ruhum dünyada fazla kalmaz piskolojik sorunlarim var terapi gördüm olmadı sıkıldım böyle olmaktan yoruldum elimdeki haplara baktım bir bardak suyu sol elime aldım sağ elimde avuç dolusu ilaç deprasyon ağrı kesi felan şimdi siz bu kız mal yaşamak güzel falan diyeceksiniz siz benim ne hissettiğimi bilemezsiniz anca yaşarsanız anlarsınız onun icin anlamanızı beklemiyorum hepiniz yaşa dediniz hayat üzülmeye değmez dediniz içimdeki acıyı bilmeden birgün gelip içimdeki acıyı dinlediniz mi hayat üzülmeye değmez dediniz beni hep üzdünüz..
Of ağlamaya deymez dediniz ama hep ağlattınız..
Ağlayarak babama beni affet içeren uzun bir mektup yazıp çalışma masama bıraktım hazel gitme vakti geldi dedi iç sesim son kez annemin söyledigi ses kaydındaki şarkıyı dinledim buruk acı ne kadarda güzelmiş sesi keşke görseydim onu nerde ne yaşadı acaba yanaklarımdan yaşlar sicim gibi akıyordu şarkı bittikten sonra hapları ağzıma alıp su içip yuttum yatagıma uzanıp ölumu bekledim uykuya ve karanlığa dalmadan kapı kırılma sesi duydum bu sefer olmalıydı....
Hikaye kurgusu bana aittir hikaye bir kızın dramı ve aşkını anlatmaktadır umarım beğenirsiniz yazmaya devam edeceğim..
@nur_44_42 instagram hesabım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığımın ışığı
Chick-LitKaranlık hayattım onun sayesinde düzelecek mi sanmıyorum... Yanıma gelip ; -denemeye değer hayat güzel dedi...... Ona inanmak istiyordum🌹 Hikaye bana aittir.
