Anne Frank heeft de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Dit boek gaat over haar leven.
Aangezien ik geschiedenis erg interessant vind, dacht ik: ik schrijf dit boek.
(kuch kuch)
ik schreef eigenlijk boek omdat mijn vorige boek over oorlog bijna 4k rea...
'Mama, wie is dat?' vraagt Anne. 'Dat is een slechte man, Anne,' antwoordt Anne's moeder. Het is 1933. Anne is 4 jaar oud. 'Waarom is dat een slechte man, mama?' 'Omdat... dat is een heel lang verhaal, Anne. Ik vertel het je wel, als je later groot bent.' Anne Frank en haar moeder staan te kijken bij de intocht van Adolf Hitler. Hitler roept hard: 'Weg met de Joden, met de gehandicapten, met de negers, met homo's! Zij veroorzaken de slechte economische situatie in het land!' Veel mensen juichen. 'Hitler! Hitler! Hitler!' roepen ze. 'Ik snap er niks meer van!' roept kleine Anne zo hard als ze kan. Maar haar moeder kan haar niet horen. De mensen brullen te hard. Anne houdt haar handen voor haar oren. 'Mama, gaan we naar huis?' vraagt ze.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Mama hoort haar nog steeds niet, maar ze kan liplezen wat Anne zegt. Moeder wil zelf ook graag naar huis. Dit wordt te veel voor een kind van 4 jaar. Mama pakt Anne's arm en ze trekt haar door de menigte heen naar huis. Als het wat stiller is, vraagt Anne nog eens: 'Mama, wat is er nou aan de hand? Waarom schreeuwen die mensen nou zo hard?' Mama zucht. 'Ik wil het je wel vertellen, maar ik weet niet of je dat wel begrijpt.' 'Als ik later groot ben, dan begrijp ik het toch wel?' vraagt Anne. 'Ja.' 'Vertel het dan maar als ik later groot ben,' zegt Anne wijs. 'Gaan we naar huis, mama?' Mama knikt.
Even later zijn ze thuis. Anne's zus Margot leest een boek. (Margot= spreek uit: Margoo) 'Margot! Er waren allemaal mensen die gingen schreeuwen en toen was er een slechte man en die...' begint Anne enthousiast. Mama loopt naar Anne's vader, (haar man dus) en fluistert iets in zijn oor. 'Niet fluisteren in gezelschap!' roept Margot. 'Ik snap heus wel dat er iets aan de hand is, maar dan mag ik het ook weten! Ik ben oud genoeg!' 'Ik ook!' vindt Anne. 'Jij niet, Anne,' zegt Margot kattig. 'Jij bent nog wél te klein. Jij snapt het nog niet.' 'Wél!' gilt Anne fel. 'Jíj snapt het niet!' 'Jij zit nog niet eens op school, kleintje!' zegt Margot. 'Nou en, ik ben veel slimmer dan jij!!' 'Je kan nog niet eens lezen.' Margot blijft rustig. 'Wel! Jij kan ook niet lezen! Je zit nog maar in groep 4!' gilt Anne. 'Toen ik naar school ging, zat jij nog in mama's buik,' lacht Margot. 'NEEE!! Jij bent stom en...!' 'Anne...' Margot houdt vinger voor haar lippen. 'Mama huilt...' fluistert ze. Anne kijkt naar mama die bij papa staat. Ja, ze huilt! 'Wat is er, mama? Ben je gevallen?' vraagt Anne bezorgd. Papa kijkt Anne aan. 'Laat haar even.'
