Anne Frank heeft de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Dit boek gaat over haar leven.
Aangezien ik geschiedenis erg interessant vind, dacht ik: ik schrijf dit boek.
(kuch kuch)
ik schreef eigenlijk boek omdat mijn vorige boek over oorlog bijna 4k rea...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Er valt een brief op de mat bij de familie Frank. Annes vader gaat meteen kijken. Het zal wel weer een rekening zijn... Op de brief staat niet: voor Otto Frank. Er staat ook niet: voor Edith Frank. Wat vreemd. Er staat: voor Margot Frank. 'Margot!' roept Otto. Margot is boven. Ze slentert de trap af. 'Ja?' vraagt ze futloos. Margot is kennelijk net wakker. 'Een brief voor je,' zegt Otto. Margot fleurt iets op. 'Wat leuk!' Otto geeft de brief aan Margot. Margot bedenkt zich niet en scheurt hem open. Ze begint te lezen. Otto blijft erbij staan. Dit staat er:
Voor Margot Frank. 5 juli 1942. Margot Frank wordt opgeroepen zich te melden voor een Duits werkkamp. Melden kan bij meneer Schutte, Steenlaan 25. Indien Margot Frank zich niet zal melden, zal het anders aflopen met de familie Frank dan zij misschien gehoopt hadden. met vriendelijke groet Jack Schutte, namens Adolf Hitler.
Margot leest de brief wel 20 keer over. Het lijkt alsof ze 5 A4'tjes vol met tekst aan het lezen is. Dan begint ze ineens te huilen. Otto schrikt. 'Meisje, wat staat er?' Margot geeft snikkend de brief aan haar vader. Die leest hem heel aandachtig. Wanneer hij het laatste woord gelezen heeft, reageert hij woedend. 'Wat denkt die stomme rotmof van een Hitler wel niet?! Dit was de druppel. We duiken onder.' Margot kijkt op. Onderduiken? Dat is spannend. Veel te spannend. Dat wil ze helemaal niet. Ze gaat nog harder door met huilen. Otto geeft Margot een knuffel. 'Het is niet anders, meisje. Het is niet anders,' mompelt hij. Annes vader roept Anne ook naar beneden. 'Anne, pak je spullen. Morgen zijn we hier weg.' Ook Anne schrikt. 'Waarom?' vraagt ze. 'Gaan we wéér verhuizen...? Of gaan we op vakantie?' 'We duiken onder,' fluistert Otto Frank. 'We gaan ons verstoppen voor Adolf Hitler. Margot is haar spullen al aan het pakken. Ga snel.' Anne begrijpt er niks van. Maar ze doet gehoorzaam wat haar gevraagd wordt.
Een uurtje later is ze klaar met inpakken. Een tandenborstel, tandpasta, haar pyjama, veel kleren, haar knuffels, haar kussen, tekenspullen, een pen en natuurlijk Kitty, haar dagboek. Morgen gaan ze onderduiken. Maar Anne weet nog steeds niet precies wat het is.
