8.Bölüm

606 29 2
                                    

Yola çıktığımızdan bu yana 4 gün geçti ve hâlâ gidiyoruz.Bomboş yolda sanki hep aynı yerleri devamlı geçiyormuş gibi geliyordu hepimize.Artık yemek yiyeceğimiz zaman masamızı kurup yiyorduk.Çok rahattık.Çünkü zombilerden ve diğer insanlardan eser yoktu.Bir yandan keşke çıkmasaydım,keşke kalsaydım dediğimde oldu.Ama nafile bir defa çıkmıştım.Ve Canada'ya 2 saatlik mesafe kalmıştı ve hava kararmak üzereydi.Ve ben aniden durdum.Ne olur ne olmaz diye bugünüde rahatça uyumayı ve yarın sabahın ilk ışıklarında gitmeyi pilanlıyordum.

saat:03:38

Bir anda uykumdan uyandım.Aylak sesleri geliyordu.Tedirgin olmaya başlamıştım.Arabanın sağlam durması, beni birazda olsa rahatlatıyordu.Arabanın ışığı yaktığımda önümüzde yüzlerce,binlerce aylak vardı.Ne yapacağımı bilmiyordum.Yanımdakileri uyandırırsam ve bu görüntüyü gördüklerinde bağırmaları sonumuz olabilirdi.Hiçbirseyi riske atmak istemiyordum.Hemen kapıları kitleyip ışığı kapattım.Ve geçen zombileri izlemeye başladım.2 saat boyunca yürümeye devam ettiler.

Saat:05:48

Hava aydınlanmaya yakın zombilerin tamamı nerdeyse bitmişti.En arkada kalan 3-4 zombi kalmıştı.Ben hâlâ oraya girmekte tereddütteydim.Ama mecburdum.Onlara bir sözüm vardı.Ve jordan uyanıp" tuvalete gitmeliyim çok sıkıştım" dedi.

Ben:"biraz beklemelisin.Dışarıda aylaklar var.Şimdi çıkamazsın" dedim.

Jordan:"ama çok şıkıştım.Tutamıyorum artık" dedi.

Dışarıda görünürde 5 aylak vardı.Dısarı çıktım.Hafif yüksek bir tepeye çıktık.Ve jordanı çişini yapması için bekledim.Geri döndüğümüzde arabanin etrafında 8 aylak vardı. ve 3 tanesi içerideydi.Jordan kapıyı açık unutmuş.Ve iki kız kardeşide ölmüştü.Hemen cebimden bıcağı çıkartıp hepsini öldürdüm.Ve kız kardeşlerini dışarı çıkardım.Tam gitmek için hazırlanmışken arkadan birinin bize doğru koştuğunu fark ettim.Bize "DURUN.!" diye bağırıyordu.O sıra indim ve arkama baktım.Ve tek başına can havliyle koştuğunu gördüm.Amacı ne bu kadar hızlı koşmaya çalışıyor dedim.Şuan hareket etmiyorduk.Ve ina bakıyorduk.2 sn gecmeden arkasında zombi ordusu vardı.Ve hemen arabaya atladım.Arabayı çalıştırdım. bırakmalımıyım yoksa bırakmamalımıyım diye düşündüm.Ama eğer bırakmazsam öleceğimizi düşündüm.Ve ilerleyecektim.Ama vitesi geriye aldım.hızla ona yaklaştım kapıyı actım.İçeri girdi ve "HEMEN BAS GAZA HEMEN..!" diye bağirmaya başladı ve ben hiç vakit kaybetmeden bastım.Çok hızlıydık.Ve küçük tepeyi aştıktan sonra aniden durdum.Ve milyonlarca Aylağın önümüzde olduğunu gördüm.Ne yapacağımızı bilmiyordum.Ve ilerden bir ışık üzmesi bize tutuluyordu.S.O.S  çağrısına benziyordu..

Zombilerle Yaşam MücadelesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin