Yalnız Değilsin

-SİZDEN GELEN-2

YAZIM HATALARI FAZLASIYLA MEVCUT EVET. AMA BEN DOKUNMAK İSTEMEDİM O, O AN NASIL YAZDI İSE ÖYLE KALMASINI İSTEDİM. 

BÜŞRA'YA BİZİMLE PAYLAŞTIĞI İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM.

   Gerçekten kimseye güvenemiyorum artık istiyorum ama yapamıyorum. Lisedeydim. Lise 2. sınıftım öyle okula gelirdim dersi dinlerdim eve giderdim. Sevgilim ya da sevdiğim falan yoktu ki uzak durmak istiyodum bende. Birkaç tane arkadaşım vardı sadece. Bizim okulda edebiyatla ilgilinen çok kişi vardı işte okulumuzun şairleri derdiler hep. Neyse bunlardan biride 11.sınıflardandı ve beni bayadır izliyormuş dikkatini çekmişim öyle demişti bana. Konuşmak istiyomuş ama çekiniyormuş arkadaşlarının da yardımıyla konuşmaya karar vermiş birgün geldi yanıma arkadaşlarımın yanında kantinde oturuyoduk. Biraz yürüyelim mi bişey konuşucam senle dedi kararsız kaldım ama arkadaşlarımın önünde ona hayır deyip kötü hissetmesini istemedim bana anlattı herşeyi uzun zamandır benden hoşlandığını falan söyledi ama tanımıyodum ve açıkçası şaşırmıştım birşey demeden yanından gittim iki gün sonra tekrar geldi bana sevgi çıkışta seni beklicem dedi. Adımı biliyordu ve hoşuma gitmişti doğrusu. Herşeyi geçtim çıkışta gözlerim onu arıyodu neyse zaten o beni gördü yanıma geldi yürümeye başladık"adımı söylememiştim dimi" dedi gülerek sonra da Mehmet benim adım dedi. Bu birlikte yürümeler, konuşmalar 3 hafta sürdü sanırsam farkında olmadan sevgili olmuştuk bende ona bağlanmıştım gerçekten kendimi dünyanın en mutlu insanı sanıyodum. Bana kendi yazdığı şiirleri okurdu hemde gözlerimin içine bakarak ona çok güvenirdim. o kadar mütevazi o kadar efendi biri gibi görünürdü ki beni başkasıyla aldatma ihtimali aklımın ucundan bile gecmezdi. 1 seneden fazla olmuştu birlikteliğimiz. 2.yılımıza az buçuk kalmış Ulan hayatımda ilk defa birini bu kadar sevmişim, hayal bile kurmuşum onunla birlikte. sonra ne oldu? Evet aldattı beni. Çok güvendiğim kişi gözlerimin önünde aldatıyomuş beni. Hemde nasıl kandırdı beni biliyo musunuz? Zeynep diye bir kız vardı bizim okuldan birgün mehmeti onunla konuşurken gördüm tabi bende salağım ya gitmedm yanlarına mehmetin bir işi vardır dedim bir an bile kötü düşünmedim hakkında yemin ederim. sonra geldi yanıma napıyon nasılsın dedikten sonra kendisi sordu yanımdaki kızla konuşmamın nedenini biliyon mu dedi neymiş dedim. "Benim yakın arkadaşım varya o kızı seviyomuş git konuş ikna et diye ısrar etti bana bende dayanamadm gittim konuştum" dedi. bende yedim hemen seviniyorum falan mehmetin arkadaşı da çok saf biri ya onun adına sevindim bi an. Ertesi gün mehmetin arkadaşına hayırlı olsun dedim ama ses cıkmadı anlamadı galiba dedim telaşlı bir şekilde Sevgi gel boşver utanıyo deyip çekti beni. Bende bir daha konuyu acmadım. Valla arkadaşlar sanırsam pazar günü akşam 8 de konferans mıydı ve ya tiyatro muyduhatırlamıyorum bana gel demişti ama aksilik işte gidemicektim oda ısrar etmemişti zaten. neyse bizim sınıftan arkadaşlar da gitmiş o akşam. 10 buçuk gibi aradı arkadaşım Sevgi dedi bişey dicem ama üzülme Mehmet zeynep denen kızla yanyana oturdu geldiklerinden beri şimdi de dışarı da el ele yürüyolar dedi. İnanmak istemedim hatta emin misin diye sordum yeminler etti o diye fotoğrafını bile çektim dedi. İşte arkadaşlar meğersem o gün zeyneple kendisi için konuşmuş o güvendiğim adam. Sordum ona yinede belki bir nedeni vardır neden dedim sadece özür diledi. Sadece özür diledi! 3 yıl oldu ama yine geldi aklıma işte. Yemin ederim hala hiçbir erkeğe güvenmiyorum. Yazayım dedim belki biraz rahatlarım diye. İhanet gerçekten unutulmuyor hele ki hayatta yapmaz dediğin kişinin ihaneti.

  

HOŞÇA KALIN.