Mijn leven als weet ik niet

4.

Sabrina.

we zijn net binnen wanneer ik zie dat Daan zijn aandacht niet op mij gericht is maar op iemand anders. als ik in zijn richting kijk. het lijkt of mijn dag dood kan vallen. hij ziet ook dat ik dat ik  het gemerkt hebt. hij pakt me bij de hand en zoekt een plekje waar we kunnen zitten en waar mijn pleegmoeder me niet kan zien ik zeg gelijk. wtf.... doet ze hier ik heb haar niet eens weg zien gaan en waarom fleurt ze met hem en niet met haar eigen verloofde. na ongeveer 2 minuten schreeuwen heb ik door dat iedereen kijkt en dim ik mijn stem.

Daan.

ik heb letterlijk 2 minuten lang tegen haar ge zegt praat zacht tegen  maar  ze had het blijkbaar niet eens door maar hoe dan ze is nu wel te minstens steel. maar alle ogen zijn wel nu op ons gericht ik pak haar hand en vraag wil je weg gaan of gaan we een leuke nacht van maken en negeren we je pleegmoeder zij geeft niet om je dan of jij niet bang te zijn en je wil mag je vandaag bij me slapen als je wil. dan heb je te minsten een helle week vrij van alles en dan kan ik je ook aan mijn ouders voor stellen en dan kunnen ze zien dat ik geen player ben maar dat ik om mijn vriendin geef. goed idee toch. pleas baby wees niet zo sip laten we er alstublieft er een leuke deed van makken.  

hoi sorry als het een te korte hoofdstuk is :) <3