Mijn leven als weet ik niet

10

Daan

We zitten in de woonkamer als er opeens de deur bel gaat ik kijk vragend naar Sabrina want ik verwacht niemand. ik verwacht ook niemand zegt ze. ik sta van de bank en loop dan naar de voor deur ik merk ook dat Sabrina achter me aan is gegaan. als ik de deur open staat er een vrouw voor de deur. als ik achter me kijk zie ik dat Sabrina hellemaal wit is geworden en binnen haar zelf mompelt dat het niet waar is wat er hier gebeurd ik kijk haar vragend aan en vraag wie deze vrouw is. de vrouw zegt voor dat Sabrina haar mondt open kan hallen dat het haar stiefmoeder is en dat ze Sabrina komt ophalen. ik trek op eens wit weg en vraag aan Sabrina of het klopt. ze zegt dat het klopt en wilt huilend naar buiten stappen maar ik hou haar tegen en zeg dat ze niet weg hoeft als ze dat niet wil. wanneer dat uit mijn mond is zie ik een kleine glimlach. ze komt dichter bij me en zoent me met passie op mijn lippen als ze zich van me los maakt zegt ze dat ze graag bij me wilt blijven en nooit meer naar huis wilt ze wil alleen haar spullen ophalen. ik knik blij en draai me dan om naar haar stiefmoeder en zeg dat ze bij mij blijft en dat ik morgen iemand stuur om haar spullen op te hallen. haar stiefmoeder wilt nog iets zegen maar ik blokkeer haar en draai me om naar mijn vriendin. ik zeg meer tegen me zelf dat tegen haar dat deze dag niet meer stuk kan gaan. en samen gaan we weer naar binnen en laten we haar stiefmoeder alleen achter buiten.

------

weet dat dit een kleine hoofdstuk is maar ben zo druk dat ik niet veel kan schrijven.

:)