LWTFB: Chapter Nine

113 4 1
                                    

Charlotte Taylor's POV

TWO WEEKS. Okay TWO WEEKS, na kami ni Thomas at two weeks na rin akong iniiwasan ni Jarvis. Hindi ko alam kung anong problema niya. I kinda misshim. yeah I mean that . namimiss kong makipagbangayan sa kanya. Sa kanya ko kasi na papractice yung debating skills ko yun lang yun wag kayong magisip ng iba mahal ko si Thomas. At pano ko napansin? kasi ganto yun nasa bahay kami lunch time nung nandun na ko sa dinning room namin siya namang alis niya. Nung una akala ko Hindi niya sinasadya pero sunod sunod na e hindi lang dun pati pag nasa labas siya pagnakita ako papasok ewan ko kung anong problema niya nakakainis siya

Sabado nga pala ngayon. Inaya ako ni Thomas makipagdate, naeexcite nga ko e :'). Nagulat ako kasi biglang nagvibrate yung phone ko. Yung ngiti ko kanina na abot hangang langit ngayon nawala na .

"sorry baby hindi ako makakapunta urgent e, family emergency" Yan yung nasa text niya

Umupo na lang ako sa sofa. Nakatitig lang ako sa text niya. Nanaman

"haaaay" bugtong hininga ko

"o bat parang pinagtakluban ka ng langit at lupa dyan?" tanong sakin ni Dominick

"wala" I flashed a fake smile to him.

"anong wala kabisado na kita, si Thomas nanaman no?" Bilib talaga ako dito kay Dominick kahit wala pang 5 buwan kaming magkakilala, kilalang kilala na niya ko. Mula sa ayaw at gusto ko. Observer I guess.

Tumango na lang ako bilang sagot . Mapailing lang siya. " parang iba na yan Charlotte, tuwing sasabihin niyang magdadate kayo, hindi naman na tutuloy parating family emergency tsk" 

Napaiisip ako. Bakangatotooyungsinasabiniya? Pero I trust Thomas. Kaya alam kong hindi siya nagsisinungaling at magsisinungaling.

"Hindi niya magagawa yun!" I proudly said to Dominick

"bakit? kasi I trust him nanaman?"

I just laughed. Alam na alam talaga ni Dominick bawat linya ko

" wala ka talagang pagasa tsk tsk. Sige na at may gagawin pa ko" umalis na siya

Bumalik ulit ako sa pagtitig sa cellphone ko at bumugtong hininga. Nagulat ako nung may dumagit ng cellphone ko. Paglingon ko sa likod ko, nakita ko ang isang Jarvis na hawak hawak ang cellphone ko.

"Hoy! bitiwan mo nga yan!" sigaw ko sa kanya.

hindi niya ko pinansin tinititigan niya lang yung phone ko

"hoy! cellphone stealer!!!"

him? keeps ignoring me

"akin na sabi yan ce------- teka san mo ko dadalin?!!" pano bigla ba naman akong hinatak ewan ko kung saan kami pupunta at ako naman eto nagpapahatak lang ang galing di ba? -.-

Nagpunta kami sa car park nung bahay namin . Hinatak niya ko sa isa sa mga kotse.

"Hoy! ano bang problema mo?!!!"

Hindi niya ko pinansin nagtuloy-tuloy lang siya.

Ano bang  problemanito?

He just ignore me sumakay sa kotse. Tiningnan niya ko. "are you just gonna stare there?"

"bakit ba?!" inita kong tanong sa kanya

"tss. get in stupid!"

Ginawa ko yung sinabi niya. Nakakawindang tong lalaking to! Manghihila na lang bigla tss-.- kaya ingat kayo!

Living With The Four BoysTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon