Rozdział 3

56 7 3
                                    

Dawno, Dawno temu było sobie brutalne i bezlitosne królestwo a osobą siedzącą na szczycie była siostra Luciela.

Luciel czekając na ścięcie miał powiedzieć swoje ostatnie słowa odwrócił się do ludzi którzy go tu przyprowadzili i powiedział z uśmiechem na twarzy „pożałujecie tego". W ich oczach było widać strach. Lecz to były jego ostatnie słowa dzwony zabiły a on już nie żył. Louise zalana łzami stała i patrzyła jeszcze na jego martwe ciało wciąż roniąc łzy. Nagle zawiał wiatr i z peleryny jej brata wypadła mała buteleczka z listem:

„nawet jeśli cały świat stanie się twoim wrogiem

zawszę będę cię chronić więc po prostu bądź szczęśliwa

gdzieś indziej.

twój kochający brat Luciel"

Po jej księciu z bajki zostało tylko wspomnienie.

I pomyśleć ze zazdrość i chciwość może tak zepsuć historię, którą wciąż piszemy.

koniec

Dwa ŚwiatyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz