Walang Forever sa kwentong to! (Bitter Story)

Chapter 4 The past of me and my childhood friends

Gamit ko ang kotse ko. Pauwi na ko sa mansyon ko at pagod na din ako dahil sa ang daming nangyari sa araw na to. Hindi ko malubos maisip na nagpakita pa si Vince para sabihing mahal niya pa ko. Hanggang ngayon di pa siya nakakamove on -_-. Mga 1 week na din kaming nagbreak nun. May mga lalaki din naman na nangungulit sakin para makipagbalikan pero humihinto din sila. Pero yung kay Vince?? Ugh!! Ang kulit niya!! >.< Wala siyang tigil kakatext sakin

*bzzt bzzt*
[From: +63906*******
1 Message Received]

Speaking of Vince nagtext na naman siya! -_-

But I didn't open his text message. Halos memorize ko na nga number niya eh but di pa rin ako nagrereply. Eh paano ba naman, lagi niyang text 'kumain ka na ba?, 'good morning mahal', 'goodnight mahal', 'namimiss na kita' diba?? NAKAKASAWA!! -_-

Bumaba na ko ng sasakyan at binuksan ang gate nakapatay na kasi ang ilaw ng bahay namin kaya malamang tulog na din sila. Tulog na din lahat ng mga tao dito sa subdivision. At tanging pagbukas ko lang ng gate namin ang maririnig dito.

Halos gabi na din ako nakauwi sa bahay at antok na antok nako. Sana lang di ako mahuli ni Joanne kundi isusumbong na naman ako niyan kay Papa. Sipsip pa naman ng Santang yun (Bakit Santa? Kunwari mabait pero pagdating sakin napakainit ng dugo niyan. Kaya galit ako sakanya. Kinuha niya si Papa ko!! Plastic pwe! -_-)

Kaya pinaandar ko at ipinasok ang sasakyan.

----

Papunta na ko sa pinto. Nang bigla nalang may nagbukas ng ilaw at nagbukas ng pinto . Kinakabahan ako kung sino yung bubungad. At kung mamalasin ka nga naman naabutan ko pa ang pagmumukha ni Juday.

"Pagod ako wag kang manakot"

"Over?! Buti nga at pinagbuksan pa kita ng pinto eh so You should thank me"

"Saka na kita pasasalamatan pag umalis na kayo ni Joanne sa bahay ko" at tinalikuran ko na siya. Wala ko sa mood makipagchikahan sakanya pero nagsalita na naman siya

"Wala si Mother dito wag kang magalala. Pero---"

"Utang na loob Juday! Wala akong pake!!" At aakma nang paakyat pero nagsalita na naman siya -_-

"Over? Gusto ko lang sabihin na si Kuya umuwi dito---" Nilingon ko siya.

"Ba't di mo sinabi agad?! Nasan siya? Nasan siya?!" Nagpalinga linga ako baka sakaling makita siya oh baka tulog na siya.

"Over again?! Umuwi siya dito para bisitahin ka pero dahil naabutan niyang wala ka, umuwi din siya agad" Nalungkot ako sayang namimiss ko na sila Chris tapos wala na pala si Kuya dito. Sana manlang nagtext siya. Nga pala wala na pala siyang cellphone dahil iniwan niya sa bahay saka siya lumayas

"Di niya ba kasama si Chris?"

"Narinig mo bang binanggit ko yung pangalan?"

"Eh kung pinapalayas na kaya kita!" May gana pa siyang mangbara sakin ngayong ganitong pagod ako. Inaabuso niya ko ah!

"Eto naman. Alam mo namang Nasa Australia yung kapatid mo may gana kapang magtanong nakakatawa ka talaga" at nagsimula siyang tumawa. Sinabayan ko yung tawa niya.

"AHAAAHAHAHAHAH"

"Teka bakit ka tumatawa?" Pagtataka niya

"Ang panget mo kasi tumawa. Ganyan ka lagi ah. " then umakyat na ko papunta sa kwarto ko. Gustong gusto ko na talagang matulog -____-

--------

Nandito ako sa tagong lugar malapit sa inabandonang bahay kung saan dito kami madalas magkita nila Dustin at Jonathan.

Kababata ko silang lalake. Since ako lang ang only daughter sa pamilya namin nakasanayan ko na rin nung elementary na walang kaibigang babae dahil takot sila sakin. Napakapanget ko kasi nun pero tignan mo nga naman ang dating inapi, MAGANDA na ngayon. At ngayon, ako na ang nangaapi.

Binubully nila ko pero syempre lumalaban ako at di ko nga lang expect na may mga magtatanggol sakin sila Jonathan at Dustin. Magkapatid sila. Mas matanda sa amin ng isang taon si Dustin.

Sila ang mga naging best friend at naging body guard ko. Ganda ko no?

Nagsimula nun ang pagkakaibigan namin. At syempre, nagsimula din dun ang pagkakaibigan ng mga pamilya namin.

Bago magPastor si Papa, binigyan na siya ng mana ni Lolo. Yun ang bahay at lupa sa Bicol at dito sa Taguig.

May business din si Papa eto yung Walter Land. Isa siyang Hotel and restaurant. At ang susunod na magmamana sana si Kuya. Pero umayaw siya. Kaya tinuturuan na rin nila ko kung paano maghandle ng isang business. Kaya na rin siguro kinuha ko na rin ang course na to for the future ang Business Management.

Dahil sa closeness ng family namin, Nagkasundo si Lolo at ang tatay nila Dustin na someday at we're right age ipapakasal ako kay Jonathan.

Ang daming alaala ng lugar na 'to sakin.We're 7 years old that time. Dito pa kami naglalaro nila Dustin at Jonathan.

Pero sa di inaasahan, nawala si Jonathan. Kinidnap siya. Nakita namin ni Dustin yun. Sinubukan naming pigilan pero may mga baril sila. Nanghingi ng ransom ang mga nagkidnap kay Jonathan. Tumulong nun si Lolo pero nung araw na ibibigay na yung pera di na sumipot ang nagkidnap.

Hindi nila nakuha yung pera pero nagtataka pa rin ang pamilya namin.

Nasaan kaya si Jonathan?. Buhay pa kaya siya?. Hindi nila kinuha yung pera pero di din nila binalik si Jonathan. Pero bakit? Bakit nila siya kinuha? Meron bang may galit sa pamilya nila Dustin? It's been 12 years na din yun. Ano na kaya yung itsura nya?

"Sabi ko na nandito ka eh"

Halos mapatalon ako sa gulat. Lilinguning ko na sana siya at handa na siyang sigawan pero mukang naatras ata yung dila ko ng makita kung sinong siya. Anong ginagawa niya dito?!!

"V-Naalala ko pa nun, si Dustin ang kasama kong nagcecelebrate kasama sila Aya at Ange.
?"

[Author's Note: Sino kaya si Joanne? Bakit wala sa istorya si Dustin, ang tatay ni Bi, ang mga kapatid niya, Lolo niya? Patay na ba si Jonathan o buhay? Madami pa po kong irereveal. Di ko lang alam kung san ko isisingit. Kayo guys? Alam nyo ba? Vote and Comment lang. Idededicate ko kayo pag nahulaan nyo ang mga sagot]