Please STAY

Chapter 3- HIM

“Ehem”

Napalingon ako sa pintuan then I saw him. . . And I can’t help but smile J

“Good afternoon mister. What can I do for you?” Lumapit siya and then curtsied.

“My name is Ken, can you be my Barbie?” He land me his hands.

Oh yeah, I grinned. “Naku Kenneth Lee, tigilan mo nga ako nyang mga buladas mo.” Pinalo ko ng mahina ng hawak kong envelope ang kamay niya.

“Naman oh. Ayos ba? Pasado ba banat ko? Ha? Ha?” At sinundut-sundot niya ang tagiliran ko.

“Ano bay an Ken uy! Uy!” Panira naman poise ‘tong lalaking to oh, napapahagikhik tuloy ako. Haha!

Sa kulitan namin, nasagi ko yung file ng envelope at nalaglag. Automatically, napatigil kami.

“Ayan na, ang kulit kase.”

Nagpulot na ako at ganun din siya.

“Ba’t pala nag-aayos ka dito?”

“Secretary, remember?” at tinuro ko sarili ko.

“President, remember?” he imitated my voice then pointed to himself. “Inutusan ba kita nito?” he seemed agitated with the fact na may ginagawa ako para sa org na hindi niya alam..Haha.

Officers kasi kami ng Youth Environment Society Organization o YES-O. Siya ang president. Kenneth Lee Sarmiento, Section 4-A.

Oh, akala niyo Maria Clara ako noh? Anubey. . . Lumalablayp din naman ako noh. Siya ang iniirog ng aking buhay. Ayeee… Kinikilig akong magkwento. . .  Ay che! Ang korney na. Haha.

Yun nga, kahit 4th year na siya at 3rd year ako, nagging close kami dahil sa organization na ‘to. Sabay mag-lunch. Hatid minsan sa bahay. Mga tipong ganun.

Kumukorney na ako. Haha. (^_^)

“Huy, tulog ka na dyan.” He snapped.

Ano ba ‘to, kitang nagninilay-nilay ako. Haha.

“Tulungan mo na lang ako. Hmp.” Pinagpatuloy ko na lang ang pagliligpit.

“Kaya nga  kanina ka pa tinatanong kung ano ‘to. Ikaw naman parang tulog na nakadilat. Reborn Style. Pipitikin ko na sana yung uhog mong bumabubbles na. Haha.”

“Feeling mo.” Binelatan ko nga. “Eh kasi nga po, nagpatulong lang sa’kin si Ma’am sabang (organization adviser namin) tapos biglang nahilo kaya pinauwi ko muna, tapusin ko lang ‘to.” Paglingon ko sa kanya nakangiti lang siya.

“Galing talaga ng Yuki ko.” At pinat niya ulo ko. ‘Yuki ko’ daw oh. >O/////O<

We never really have that “boyfriend-girlfriend” label on our relationship. But we enjoy each other’s company. I really really like Ken. He makes me feel important.

Nagpaalam siya dati kung pwede manligaw pero inignore ko lang. Ewan ko nga kung nanliligaw pa siya sa lagay na ‘to. Basta masaya ko pag kasama ko siya. Itinuturing ko na rin siyang bestfriend. Kung minsan masama ang loob ko sa bahay, naibubuhos ko sa kanya. Nagbibigay siya ng advice then ipapasyal ako para gumaan ang loob ko. How I love this guy. . . (^-^)

“Uy Yuki, matunaw ako.”

“Huh?”

“parang kanina ka pa nakatulala sa akin ah! Sasagutin mo na ba ako?"

Eeekkk Panic Alert! Sagutin ko na kaya? Ngayon na ba? Next month nalang kaya? Bukas? Sa mAkalawa?

“Di namn kita minamadali!hahahahahahah!"

Ay naku napaparaning ako sau. Nagpatuloy na lang kami sa paglalakad at kwentuhan.

“Andito na tayo Yuki”. Inabot nya sakin ang file case ko. Andito nap la akami sa bahay. “Baka gusto mo akong papasukin?"

“Ahhhh… ken….. kasi….”. Nakakahiya naman baka sabihin niya yoko siyang ipakilala e sa naiilang rin lang ako.

Tumawa naman siya at pinat yung ulo ko.  “ Ano k aba naiintindihan ko! O siya sige pasok na!”.

“ingat Ken!”

“ Salamat! See you tomorrow.” I waved him goodbye and headed for the gate.

Papasok na ako sa kwarto ko nang….

“Yuki?”

=============================================================================

I reaaly appreciate reads and votes (sobra sa isa eh..haha). SALAMAT. :)

But can I request some comment?

Para malaman ko naman po kung may nagkaka interes talaga though it's a really short one.. Maraming salamat.. GOD bless us all. ^__^