"Oh-- sorry. Lalabas muna po ako" Louise
And there!! Louise knew that her mom is angry. Like oh my god, sorry! di na mauulit😂 Nakita nya lang naman si Dawn Zulueta na mataray ang tingin. Luh dapat nga ako pa magalit dito, sabi ni Louise sa isip nya.
"Come here, darling! Join us" Agaw pansin ni Richard kay Louise.
"Saan ka galing? Hindi mo ba alam na alalang alala kami sayo? Yung aalis nalang kami at wala ka pa?!" Sabi ni dawn.
Nainis naman si Louise dahil ayaw na ayaw nyang pinagsasabihan ng ganitey!! Lalo na ang Mama nya, galit pa naman sya dito. Pero tutal, aalis na din sila-- magpaka anghel muna ako ngayon.
"Pasensya na po. Maaga po akong umalis kasi baka matraffic ako, sa bulacan pa po kasi ang punta ko. At eto nga po pala, bumili ako ng favorite nyong pasalubong ni Ate, dalhin nyo. Pasensya na po at hindi talaga ako nagpaalam dahil nasanay na kasi ako ng walang may pake sakin. Diba? Pasensya na po talaga" Sabi ni louise na naka yuko at naka pikit. Dahil ayaw nyang kinakantyawan at nakikita ang mama nya na mataray ang tingin sakanya.
"Sorry din, anak. Masyado lang talaga akong nag alala sayo. Sa susunod kasi mag sabi ka, ha." Saad nito. Tumango lang naman si Louise sakanya.
"Bakit sila meron pasalubong kami wala?" Tampo tampuhan na sabi ni Liam.
"Haynaku si kuya talaga! Tampo agad. Syempre meron kayo, dun sa car ko maya ko nalang ibigay." Louise.
"Ma---"
--
Dumayo naman tayo sa mga Muhlach's
"Mom!!" Tawag pansin ni Carms
"Oh sorry, ano ba kasi yun?" Lea
"Wala" Carms
"Haynaku, tawag ng tawag eh wala naman palang sasabihin. Carms look im busy, okay. Please kahit ngayon lang"
Actually, wala si Aga. Nasa business trip and yeah silang mag ina lang naiwan.
"Manhid ka ba, ma?" Carms. Nagulat naman si lea ng sabihin sakanya yun ng anak nya.
"Carmiela wag mo kong paandaran." Warning sakanya ni lea. Pero parang wala namang narinig si Carmiela.
"Napaka selfish mo! Sa totoo lang wala kang kwenta!! Wala talaga, alam mo bakit? Syempre hindi mo alam, puro ka trabaho, kahit minsan naman oh mag bigay ka ng oras samin, para makapag bonding tayo. Puro kayo trabaho, trabaho!! Oo napapasaya nyo ang maraming tao, tinanong nyo ba sarili nyo, kayo ni daddy. Na napasaya nyo na ba kaming magkapatid? Syempre hindi.--" magsasalita pa sana si Carms ng putulin ni Lea
"It's not what you think, carmiela!! Ginagawa namin to para sainyo, para sa kinabukasan nyo. And to tell you, anong sabi mong wala akong kwenta? Talaga?! How can you say so?!! Ikaw! Ikaw!! Na puro kulang ang pansin, anak naman kailangan naming magtrabaho. Anong ipapakain namin sainyo, anong mabibili namin sa kinakailangan nyo." Lea
"Talaga? Oh edi okay, ako na! Ako na lahat ang may kasalanan, diba lagi naman? Kailan pa ba ako naging tama sa harapan nyo? How can i say so? Ask your self, mom!! HINDI MO BA NAPAPANSIN? SOBRANG MANHID MO NA KSI!!" Mang iiyak na may pagkahalong inis ni Carmiela
"Carmiela!! Ayoko ng away. Matulog ka na" Lea
"Hindi mali e!! NAPAKA WALANG KWENTANG INA NI LEA BLEH BLEH BLEH BLEHHH" pang aasar ni Carmiela sa ina
"Carmiela, stop being so brat. Please. Hanggat may natitira ako na wag kang patulan, please stop." Lea
"Psh!! Imma post drama on IG, that my dearly mother is nonsense. Bleh bleh blehhhh!!" *carmiela's about to go upstairs but hinablot ni lea ang kamay nya*
"IKAW BATA KA DAPAT SAYO TINUTURUAN NG LEKSYON. HALIKA DITO" *hinihila sya ni lea papunta sa Guest Room at nilock sya doon*
"NON SENSE KA TALAGA!! WALA AKONG PAKE KAHIT IKULONG MO AKO!!" Matapang na sabi ni Carmiela
--
Hi Gwen. Mamaya nalang yung kalahati ha! Hahahahaha #SABAW
