Şanslı insanlar vardır. Birde hiç şansı olmayan hayatın hep sillesini yiyen insanlar..
Ben mi ben hiç o şanslı insanlardan olmadım. Her yanım toprak her yanım çoraktı. Hayatım resmen gözyaşlarım üzerine kurulmuştu.
Hiç dinmeyen gözyaşlarım, artık o kadar çok ağlar olmuştum ki gözyaşlarımı gülücükler ile saklar olmuştum. Gülücüklerim içime akıttığım gözyaşlarımdı.
Ben acılara mahkum edilmiş ceylan, annemin beni zorla yurttan çıkarıp eve getirdiğini ve hiç istemediğim halde prangalar ile beni tanımadığım bir adama mahkum edilişim. Hayatımı karartan insanları asla affetmeyeceğim. Kalbimi öldürüp beni yaşayan bir ölüye çeviren kim varsa hiç birini affetmeyeceğim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gönlümdeki Salıncak
Spiritual'' Kalbi ölmüş birini hayata döndürmek zordur. '' o yüzden uğraşma boşuna' ben zaten ölmüşüm, ruhu olmayan bu et yığının tamamen silineceği günü bekliyorum. Benden sana yar olmaz yara olur sen boşuna uğraşma var yoluna git.'dedim. ....... Durdu ha...
