Koridorda yaşadığımız saçma olaydan sonra iyice meraklanmıştım nolmuştu öyle..
Mert "ben gidiyim bizimkiler dışarda basketbol oynuyordur bende katılıyım, gelebilirsiniz sizde bizi izlersiniz."dedi. "Yok ya sen git ben gelmiyim şimdi canım hiç istemiyor be " demiştim. Elif "ben geliyim ya çok sıkıldım seni desteklerim hem" diyip güldü. Bir sorun olmaz değilmi bakışı attıklarında kafamı hayır anlamında sallayıp içleri rahat etsin diye el sallayarak "bende sınıfa gidicem, kitap okurum." dedim. Onlarda yavaş yavaş uzaklaşırken Mert "tamam görüşürüz " dedi. Elif'te el salladı...Yavaş yavaş sınıfa doğru yürürken koridorda insanlara yada kapısı açık sınıflara bakıyordumki birden yeni çocuğu gördüm bomboş sınıfta tek başına arka sıralardan birinde oturmuş kitap okuyordu, sınıfın adına baktığımda 10-C yazıyordu zaten bizim katta olduğuna göre oda 10.sınıf olmalıydı... Bir anda merakıma daha fazla dayanamadım ve onun bulunduğu sınıfa girdim utanarak ve birazda endişelenerek oturduğu sıraya doğru ilerledim belki beni sınıftan biri sandığı için hiç bana doğru bile bakmadı bende tam sınanın yanına kadar geldim kafasını çevirdi biraz şaşkın bir ifadeyle bana baktı cidden yakından daha yakışıklıydı hafif Inca ve kısık bir ses tonuyla "Selam ben Merve.. "dedim. İlk önce bir tebesüm etti ama hiçbir şey demen önündeki deftere kalemini alıp bir şeyler yazmaya başladı adeta utançtan ölebilirdim beni takmadı ya pişman oldum ve yerin dibine daha fazla geçmek istemediğim için küçük bir kaç adım attım uzaklaşmalıydım tabi ve bir daha bu çocuğun yüzüne bakamıyıcaktım galiba diye düşünürken bir anda masadan bir tıkırtı geldi , şaşırdım ama dedim heralde kalemi falan düşürdü.. çaktırmadan yürümeye devam edicekken birisi kolumdan dürttü sınıfta sadece o ve ben olduğuma göre hemen arkamı döndüm elindeki defteri bana uzattı , aldım bende kendime doğru tuttum ve yazdığı şeyi okudum. "Selam Arda bende memnun oldum Merve. " yazıyordu .. Şaşkınca ona bakarken gülümsedi bende tebesüm edip "konuşmayı sevmiyorsun galiba "dedim .. Defteri elimden alıp masasına geri döndü anladım tamam yakışıklıydı falan ama biraz tuhaftı değişik biri galiba konuşmayı hiç sevmiyor.. Yazması bitti galiba kalemi bırakıp yanıma geldi defteri yine bana verdi bende aldım ve okudum. Deftere "Konuşamıyorum yani konuşmayı seviyor yada sevmiyor değilim ama konuşabilseydim eğer severdim.." yazmıştı. Okurken gözlerim biraz doldu bana bakıp elimden defteri aldı ve bu sefer yanında getirdiği kalemle deftere "Üzülmene gerek yok... Eğer istersen arkadaş olabiliriz, anlaşıcağımızı hissediyorum " yazdı.. Geniş bir tebesüm edip elindeki kalemi aldım biraz şaşırdı bende deftere "Neden olmasın banada öyle geliyor çok iyi anlaşalım Arda " yazdım sonrada defteri ona verdim göz gezdirdi ve tebessüm etti sonrada elini uzattı bende uzattım ve el sıkıştık ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudun Kadarsın
Novela JuvenilMerve Lise 2'ye giden bir genç kızdır. Bir gün okulunda hiç beklenmedik bir zamanda karşısına biri çıkar ve Merve'nin sıradan olan hayatı bir anda değişir..