Şeytan Dörtlüsü

Bölüm 11

Elindeki demir sopayı bacağıma batan cam parçasına doğru hızlıca geçirdi. Acıdan ne yapacağımı bilemiyordum. Sopayı elinde döndürdü ve bağırarak tekrar bacağıma geçirdi. Bende bağırmıştım. Ben acıya dayanıklı biri değildim. Buna nasıl dayanabilecektim ki? Ama altta kalmamam lazımdı. "Hadi ama Dane. Kollarım bağlı. Tamamen güçsüzüm. Kendini buna mı layık görüylrsun? Sen tam bir zavallısın Dane." "Sus... Sus... Sus!" diye tekrar ederken ardı ardına demir sopayı bacağıma indirdi. Acıdan durmadan bağırıyordum. "İşte sen busun! Anca gücü olmayanlarla uğraşırsın!" demir sopanın ucunu bacağıma sapladı. Sopa diğer taraftan çıkmıştı. Bacağımdan bir sopa geçiyordu! Düşüncesi bile korkunçken ben bunları yaşıyordum. "O sopa olmasaydı ne yapacaktın?" "Seni yıllarca sevdim. Beş yıl boyunca durmadan! Ama sen kalktın Jessica' nın piç kardeşiyle çıktın!" iki yıl sınıfta kalmıştım. Hastaydım o zaman. Normalde şu an on birinci sınıf olmam lazımdı. Ama şu hastalık buna engel olmuştu. "Ne? Daha bu yıl tanıştık seninle." "Seni hep izledim. Seni beş buçuk yıldır tanıyorum!" cevap vermemiştim. Bu sözün karşısında ne cevap verebilirdim ki? "Bir şey söyle." yine susmuştum. Bacağım hiç olmadığı kadar acıyordu. "Sana konuş dedim!" diye bacağıma tekrar vurdu. Var gücümle bağırıyordum. Sonra bir kaç öğretmen geldi. "Dane?! Naptın sen?!" "Ambulans çağırın hemen!" öğretmenlerden biri yaralı bacağımdaki pantalonu yırttı. Kısa sürede bütün hocalar etrafıma toplanmıştı. Hepsinden ayrı bir ses çıkıyordu. Bazıları Dane' i kenara çekmiş ona bağırıyorlardı. İsterse hepsini öldürebilirdi ama sadece hocaları dinliyordu. Başka bir hoca polisi aradı. Ambulans gelmişti. Beni sedyeye taşıdılar. Canım hala yanıyordu. Beni okulun dışındaki ambulansa taşırken bütün okul camlardan bana bakıyor, bazıları çevreme gelmiş, bazıları ise benim o halimi görolünce ağlamaya başlamışlardı. Cody kalabalığı delerek yanıma geldi. "Angie?! Kim?! Nasıl?!" sorulara cevap vermeyerek kafamı diğer yöne çevirdim. Cody elimi tutmuş üstünü öpüyordu ve bana "geçecek" diyordu. Şeytan Üçlüsünden Darren ve Danny' de yanıma geldi. Gözümden akan yaşla bana acı dolu gözlerle bakmaya başladılar. Darren ve Cody benimle ambulansa bindi. Cody bacağıma baktıkça fena oluyordu. O yüzden başını öne eğmiş, şakaklarını ovalıyordu. Darren ise endişeli gözlerle bacağıma odaklanmıştı. Sonra kulağıma eğildi. "Seni seviyorum. Ve bunu kim yaptıysa onun yanına kalmayacak. Güçlü kal." dedi ve elimi tuttu. Serum yüzünden konuşamıyordum. Sesimin çıktığı kadar konuştum. "Seni seviyorum..." derin nefes aldım. Öksürdüm. Cody bana bakmıştı. Sonra Darren ile birleşen ellerimize. "Ne yapıyorsun sen?" "Elini tutuyorum." "Bırak." "Onu seviyorum. Bana bir daha karışma." Cody güldü ve bana yaşlı gözlerle baktı. Düşüncelerini okudum. Abimde böyle öldürülmüş. Dövülerek. O anda dolan gözüme engel olamadım. Cody' ye bakarak yaşları serbest bıraktım. Cody anlamış olmalı ki başka şeyler düşünmeye başladı. Kafasını sallayarak tekrar eski poziayonuna döndü. Abim... Keşke şu an elimi sen tutsaydın. Hastaneden çıkınca ilk işim sana gelmek olacak. Ambulansın durmasıyla hastaneye geldiğimizi anlamıştım. Ambulanstan çıktım.

Yüzüme gelen güneş çok rahatsız ediciydi. Hastaneye girdik. Beni görenler acıyorlardı sanki. Beni acile götürdüler. Önce antibiyotikle dezenfekte ettiler. Sonra dikiş işlemlerine geçtiler. Canım acıyordu. Ama çok değil. Sinek ısırığı kadar. Dikiş işlemi bitince bacağımı sardılar. Sonra beni bir odaya götürdüler. Orada bir gün kalacakmışım. Cody kayıt işlemlerini halletmek için odadan çıktı. "Bu yaralar hemen iyileşmiyor muydu?" "Derinliğine göre. Bildiğin sopayı bacağının içinden geçirmişler." "Canım acıyor."

Darren' ın Ağzından

Onu o halde görünce ne yapacağımı bilememiştim. Onun canı acıyınca benimki daha fazla acıyordu. Ağlaması... Dane' in yaptıklarından dolayı ağlaması... Dane' e bunun hesabını kötü ödetecektim.