Die avond ben ik pas laat thuis. Nadat we bij Starbucks zijn geweest hebben we nog van het zonnetje genoten in Central Park, zoals we dat eigenlijk dagelijks doen wanneer ik niet druk ben. Of de andere niets beters te doen hebben. Meestal voegen een paar jongens van school zicch bij ons en liggen we daar de hele middag languit. Op de korte voetbalwedstrijdjes na dan. Dan proberen Vic, Liz, Myra en ik de jongens te verslaan. Of we spelen football, wat nog leuker is omdat we elkaar dan meer tackelen dan de bal af gooien.
Daarna vroegen de jongens of we die avond mee de stad in gingen en bij Josh wat kwamen eten. Victoria verdenkt Josh ervan een oogje op mij te hebben en stiekem hoopt ze dat het wederzijds is, maar daar moet ik haar helaas in teleurstellen. Vic vind zelf dat ze geweldig goed is in het koppelen van mensen. Het is in elk geval wel schattig hoe ze altijd blijft proberen. Ik weet best dat ze het ook doet zodat ik Justin vergeet en zij weet ook best dat ik daar al best wel overheen ben. Tenminste, dat probeer ik haar altijd wijs te maken. Hij bestaat niet meer in mijn leven. Toen was het leuk, maar het is al zo lang geleden. We zijn allebei veranderd. Hij heeft Selena en ik heb, nouja verschillende mensen. Tot een maand geleden had ik nog een relatie met Dexter. Gek genoeg voelde ik me er niet eens rot om toen het uitging. Het was gewoon over qua liefde en de vriendschap tussen ons is nog altijd prima. Misschien wel beter dan ooit.
De stad vannacht was weer geweldig, zoals altijd eigenlijk. De beste clubs binnenkomen ging gemakkelijk omdat mijn hoofd op verschillende reclameborden te zien is. Het valt me op dat veel mensen me herkennen. Het enige waar ik van baal is dat ik misschien iets te veel gedronken heb om verschillende dingen te vieren. Met Victoria in de buurt valt er altijd wat te vieren.
Dus nu strompel ik veel later als verwacht het appartement binnen. Ik hoor een deur piepen en even later voetstappen op de marmeren vloer. Met een plof laat ik me op de grote bank vallen en wacht tot de voetstappen me bereikt hebben. Iets later komt mijn moeder naast me zitten. 'De Agency belde', begint ze. 'Alweer, wat nu weer', antwoordt ik gefrustreed. Het is goed om zoveel opdrachten te krijgen, maar soms wordt het me gewoon allemaal even te veel. Ik wil ook leuke dingen met mijn vriendinnen blijven doen en mijn school op een redelijk normale manier afmaken. Mijn moeder hoort mijn frustratie. 'Lieverd het is iets geweldigs! Je magspelen in een nieuw musicvideo'. Mijn ogen worden groot van verbazing. Hoe kan het dat dit mij allemaal overkomt in zo'n korte tijd? 'Wauw', weet ik over mijn lippen te krijgen.
'Er is alleen ook een minpuntje Alex. Ze willen je echt heel graag hebben in de clip. Alleen jij moet erover nadenken of je dit echt wel wil'. Wat kan er zo belangrijk zijn dat mijn moeder het belangrijk vind om er over na te denken? Die vind dat ik alle kansen die ik krijg met beide handen moet aanemen. 'Ik wil dit mam. Van wie is de musicvideo?' Even twijfelt ze, maar dan lijkt ze het er wel uit te gooien. 'Justin Bieber'. Het klinkt alsof ze het zelf vreselijk vind. Het is alsof er in mij iets knapt. Aan de ene kant doet het pijn, maar aan de andere kant voelt het zo goed. Alsof er liters adrenaline door mijn lichaam gepompt worden. 'Ik moet er goed over nadenken mam', besluit ik dan als ik weer tot rust ben gekomen. 'En ik ben moe dus ik ga slapen'.
Met de helft van mijn kleren nog aan ben ik in bed gaan liggen. Elke keer als zijn naam door mijn gedachte gaat is het alsof iemand een mes in mijn hart steekt, maar na een tijdje wordt het minder. Besef ik dat ik allang zonder hem ben, dat alles nog altijd goed met me gaat. Dat ik dit kan. Het is over tussen ons, al heel lang en hierdoor zal dat niet veranderen. Toch vraag ik me af of hij me herkent heeft. Of hij weet dat ik het ben. Daarover denkend val ik in een diepe slaap.
JE LEEST
Wish you were here - Justin Bieber (Dutch Fan fiction)
Fiksi Penggemar'I will never leave you again Alexis'. 'Yeah thats what you said last time'.
