Chapter 1. Introducing ‘him’…
Masyado yata ako nasaktan nung malaman kong umalis siya. Yan ang hirap sakin e, pag close ko yung isang tao o mas ok sabihin na pag naging close ako sa isang tao. =_=
Ang hirap pa sa kanya di man lang sinabi na may problema na pala!
Ano tingin niya sakin!? Manghuhula!?
Tapos di ba!? Kung sinabi niya sakin malay mo nakatulong pa ko di ba? Di ba?
Yung mga taong ganyan may pagka-selfish yung utak, e (utak talaga??). nakakaasar lang!
E ngayon? Ano na magagawa ko? Huli na lahat, kahit di ko alam kung pano nagsimula basta alam ko Finale na agad. Di man lang ako nakapaghanda para sa special number ko =_=
Ang Selp-Pis lang…
Ayon na nga, wala na ko magagawa. Walang wala kaya ngayon kailangan mag MOVE ON at magsimula ng AKO at AKO na lang mag isa.
Mahirap man…
Hooray! =_=
Aha! Naguguluhan ba kayo sa pinagbubunganga ko?
Pasensya naman, todo drama ko dito magrereklamo kayo diyan? How dare…. How, How, How.
Hahaha joke lang naman. Eto nga kasi papaliwanag ko na , sisimulan ko na talaga baka mamaya i-close nyo agad tong page nato pag di pa ko nagsalita este nagkwento. XD
*flashback*
(Alarm clock ringssss)
Tsk.
Asar, antok pa ko e. -_-
Pero kelangan na bumangon masigawan pa ko.
(Downstairs)
“Morning Dad!”
“oh good morning din Son” ^_^
O_o weh? At ang saya naman yata ng tatay ko? Ano kayang meron?? Hmmm.. aha! May binabalak tong masama sakin, delikado ko neto pag nagkataon!
“eh bakit ka naman ganyan makatingin?”
Sabi niya sabay inom pa ng kape at! AT naka smile pa din. Tss
“kasi pakiramdam ko talaga may masama kang balak sakin e. alam na alam ko yang mga tingin mo na yan.. may masama kang balak sakin Dad…” -_-
Sagot ko sa kanya. Reaksyon ko? Ayon, poker face pa din.
“(HAHAHA) bakit ba ang paranoid mo anak?”
“kung ako paranoid, ikaw ano? Baliw? Lakas mo makatawa e”
(napaka galing kong bata di ba? Kung makipag usap ako napaka galang ko :P)
“(HAHAHA) siguro…
Siguro… Mali KA! (HAHAHA)”
Umupo na nga ako, nawawalan at nagsasayang lang ako ng lakas sa pakikipag usap dito sa baliw kong kaharap e. baliw na tatay ko!! =_=
“may date ka siguro kaya ang saya saya mo” sabi ko habang kumakain
0_0 -> ^_^ (si Dad)
“tama ako, may date ka”
“luko luko kang bata ka. Wala akong date no! oo nga pala naibilin na kita sa kaibigan ko sabi ko dun ka magbabakasyon” ^_^
“bakasyon!? Sa kanila!? Teka san ba yung kanila!? At tsaka di ba sabi mo dito ko sa Manila magbabakasyon!? Di ba? Di ba? … at kakauwi ko lang!!! remember!???”
(high blood ako, obvious? XD)
“Hey young fellow, I’m still your father so don’t raise your voice”
“A sorry Dad” (seriously katakot na kaya)
“okay ^_^ sa Bulacan ka pupunta. May ranch sila dun so I guess hindi ka maiinip”
“Bulacan talaga? E ikaw dito lang? Ako lang talaga?”
“Oo dito lang ako may aayusin lang ako sa business natin” ^_^
“tsk. Pwede ba umangal?” -_-
“(HAHAHA) umangal? Of course…NOT!”
“oh yeah I knew it!” =_=
Talo na naman ako. Tsk tsk tsk.
‘…at isa pa pala, magco-commute ka lang” ^_^
“commute? Oh yeah sure, commute lang pala e. ano ko ba---
… COMMUTE!?!? P-pero… WHYYY?”
“bakit ka ba nahi-high blood?”
Aba nagtanong pa talaga kung bakit. Ewan ko talaga kung concern sakin tong tatay ko na to e. pinag commute daw ba ko e di ko naman kabisado yung lugar nay un. =_=
“Philtranco yung sasakyan mong bus ^_^ from Pasay to Bulacan”
Tapos umalis na siya kasi may aasikasuhin pa daw. At ako naman nasa state of shock pa din… Bus? Bulacan? Tapos? Pano pag naligaw ako? Manila nga lang di ko pa masyado kabisado (yes di ko kabisado), Bulacan pa kaya? Province na yun e… Tsss +_+
(bakit di ko kabisado? E… malalaman nyo din yun :D)
Teka lang… Teka lang…
May sport nga pala ko? Pano na yun? Soccer… soccer… yung sport training koo… :O
Patay na! I’m so dead…
BINABASA MO ANG
Life of Mister H (LMH) - (ONHOLD)
Novela JuvenilThis story was inspired by a summer love story (not the title) by an American Author. well i did not copy her work. i just love her idea of doing the love story on a farm, and i did mine on a ranch Heheh. Hope you would love this teen fiction love s...
