değisik

bölüm 1

sabah alarmın sesiyle uyandım o hayatımdan nefret ettiren okula girdim ben kim miyim ben doğa 17yasındayım sivilceli gözlüklü şişman bir kızım babamla yasıyorum annem beni doğduğumda terk etmiş bir gün gelir diye umuyordum ama artık umuyorum okula geldiğimde kumsal yanıma geldi benim gibi biriyle arkadaş olmasını bile anlamıyorum kumsal benim aksime kumral ela gözlü güzel bir kız yine o giriyordu içeri çok tatlı siz kim derseniz berk giriyordu 3senedir seviyorum bunu biliyor ve bana yapmadığı kalmadı yumurta attılar kafama ezdirdiler her şeyini aldırdılar sıkıldım bugün ne olacak merak ediyorum bana iğrenerek bakım içeri girdi kumsalda bende alışmıştım sınıfa girdik test çözmeye başladım kumsal telefonu ile uğraşıyordu sonra berk yanıma gelip bana kahve al dediğinde tabi dedim gittim aldım sınıfa girdiğimde üstüme birden su döküldü ne olduğunu bile anlamamıştım sonra berk yanıma gelip kahveyi elimden alıp yüzüme döktü "kiloya bak ben seni niye sevim " dedi hızlıca çantamı aldım eve koşarak gidiyorum eve gittiğimde evde bir kadın vardı bir dakika bu ünlü modacı öykü taş değil mi? kadın bana bakıyordu şaşırmışca babam niye erken geldin dediğinde üzerimi değiştikten sonra anlatacağım dedim artık yeter üzerime her zaman sığındığım siyahı giydi sacımı yıkayıp odamdan çıktım babamın yanına gittim öykü hanıma merhaba deyip anlatmaya başladım en basta babam kızdı ilk başta niye anlatmadın diye sonra öykü hanıma niye geldiğini merak ettim ve sordum o biz sana bir şey diyeceğiz ama sakın ol "tamam" ben ben se ni nn senin an anne nim kekelemişti bir dakika demin ne dedi bana ben senin anneni miyim dedi " benim annem yok beni bırakıp gitti hiç küçük olmama rağmen ilk ne söylediğimi nasıl yürümeye başladığımı hiç bir şeyi bilmeyen biri yanımda olmayan biri birden karsıma çıkıp annenim diyemez yalan söylüyorsun " ben her şeyi açıklaya bilirim dedi "hiç bir şeyi açıklayamazsın" koşarak odama gittim kapıyı kilitleyip kapının azına çöktüm gözlerimden yaslar akıyordu olmaz bir kadın karsıma çıkıp ben senin annenim diyemez dizlerimi kendime çektim sıra sıra gidip geliyorlardı ama açmıyordu kapının orda ağlayarak uyumuştum yarın konuşacaktım bugün düşünmem

lazım bütün gün odadan çıkmadım sadece düşündüm ve kitap okudum yatağa yatıtım yarın önemli gündü