My Stepbrother And Me

My Stepbrother And Me (5)

New update po :) Thank you for reading! I really appreciate it! 💕

———————————————————————

Naging tahimik naman yung gabi namin hanggang sa pagtulog. Buti nalang din at huminto na yung pag-ulan. Hindi naman na ako kinulit pa ni Harvey that time. Nagsorry naman na siya nun and even gave me some space. Hinayaan ko na lang at maaga naman ako nakatulog.

Hanggang sa pag-gising ko naman e wala pa rin kuryente at hindi ko pa rin na-charge yung phone ko. Ugh, Puro sermon na naman aabutin ko nito. But it's not like I want this to happen.

"Oh sh-what are you doing here?" I froze, and turned my head around to see Harvey walking towards me. Ba't ba pasulpot sulpot nalang itong lalaking 'to. And may limit time lang talaga ang space na binigay nya.

"Can't you see, siyempre nakaupo." Sagot ko naman.

"Yeah right, may upuan naman dun ah." Sabi niya sabay turo naman niya dun sa  bahay nila Nanay Emy.

"I know, but I want to be alone." Sabi ko, bigla naman siyang umakyat sa mas mataas na sanga. "Ikaw? Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko naman, tiningala ko naman siya at tuloy tuloy naman siya sa pag akyat.

"Mangunguha ng mangga." Sagot niya pagkatapos ay inabot naman niya yung 2 mangga at pinitas 'yun. Dahan dahan naman akong tumayo at tumingin sakanya. "Are you stealing or something?" Tanong ko.

"No, I asked Nanay Emy's permission." Sabi niya. Hindi ko naman na siya tinanung na at umupo ulit ako sa mababang sanga.  "Gusto mo?"

I shook my head. "Good." Sabi niya. Tss. Nga pala, he doesn't like sharing with me.

"Yeah right, cause you don't like sharing it with me." Sabi ko. Tumawa naman siya.

"No. It's not that." sabi niya. Anong no? E sinabi niya kaya yun! "E ano?" Tanong ko. Bumaba naman siya ng isa pang sanga, pero mas mataas pa rin sa inuupuan ko.

"You really don't eat mangoes right? Cause you're allergic." Sagot niya. Nanlaki naman yung mata ko sa sagot niya, I mean, paano niya nalaman yun?

"Pano mo nalaman?" Tanong ko. Bumaba ulit siya and this time dun na sa sanga kung saan ako nakaupo.

"Your dad told me, bilin niya lang wag kang pakainin ng mangga and shrimps because you're allergic to those." Sabi niya. Kaya naman pala, pero wait, kailan naman sinabi ni Dad?

"Nakausap mo na si Dad? Kailan? Paano?" Sunod sunod kung tanong.

"Hindi pa, sinabi niya yun before sila umalis." Sagot niya sabay upo naman niya sa tabi ko at may kinuha siya sa bulsa niya. Newspaper.

"Uhm, did I mention I wanted to be alone?" Sabi ko bigla. Binalot naman niya yung newspaper dun sa mangoes na kinuha niya.

"Yeah , you mentioned it." Sagot niya ng nakangiti.

"Uhuh, and?" Tinignan ko naman siya mula ulo hanggang paa. Nagjojoke ba 'to?

"and what?" Tanong niya ng parang hindi niya naintindihan yung sinabi ko kanina. Nilagay naman sa magkabilang bulsa niya yung mangga. Isa sa right pocket, isa naman sa left.

"Like, you have a common sense or something right?" I said sarcastically. Maya maya lang ay nagsimula na naman umabon. Ugh, pati ba naman bagyo di marunong makisama!

"I do have."Bigla naman siyang bumaba ng puno. Then he gave me his sweetest smile and reach out his hand. Hinawakan ko naman yung kamay niya at tinulungan niya akong makababa. Pagkatapos ay tumakbo kami papuntang bahay.

"It just that," he paused. "I have a different meaning of it." Dugtong niya. Eh? Bigla bigla na lang may sinasabi. Tsk

"Huh?" Tumawa naman siya ng malakas. Do I look like a clown?

"Nothing." Ginulo naman niya yung buhok ko. "Magpatuyo ka, baka magkasakit ka rin." Ngumiti naman ulit siya at hinatak niya ako. Kumuha naman siya ng towel at pinunasan yung basa kong buhok. Why is he being like this? Tss. I guess, he's not who I thought he is.

Bigla naman niyang sinakluban yung ulo ko nung towel na pinapangtuyo niya sa buhok ko. "Magpatuyo ka na. Para hindi ka magkasakit at wala akong aalagaang damulag." Sabi niya, hinampas ko naman siya.

"Ow! What did I do?" Sabi niya sabay hinimas himas yung braso niya.

"What did you do?! Psh, akala ko pa naman sincere!" Sabi ko naman habang pinupunasan yung buhok ko ng towel.

"Sincere naman ako ah!" Sagot naman nya.

"Je ne pense pas!" [I don't think so!]

"What ever that means," he paused. "I just want to say that I am sincerely sorry for what happened last night."