The University of Isaac Newton

Chapter 2

Nagising nalang ang diwa ko dahil sa ingay na ginagawa ng alarm clock ko na naka dikit sa headboard ng kama ko.

Kainis!

Hindi ko parin binubuksan ang mata ko. Patulog na sana ulit ang diwa ko nang-

Urgh! That's it! I reached for the alarm clock sa headboard ng kama at pinatay ko na.

Bumangon ako at ikinusot kusot ang mata ko. I roamed my eyes sa kwarto but then I remembered something what happened last night. Oh no!

"Holy crap!" agad kong tinignan ang suot kong damit. Gosh! I'm not in my outfit na sinuot ko kagabi! Who the hell changed my dress?!

Hinahanap ko pa ang damit ko kung saan man 'yon nilagay ng nag bihis sa 'kin, lagot talaga ako kapag may nag sumbong kay Daddy na may damit akong ganon!

Nasa kalagitnaan ako ng pag hahanap ng may kumakatok sa pintuan.

"Lia! Open the door at once!"
Lumakas ang kabog ng dibdib ko ng malamang si Daddy ang kumatok. His voice is full of anger!

Shit! Damn!

"Lia don't let me open this!"
tumalon agad ako sa kama at nag talukbong sa kumot ko.

"I'm coming Lia!" Pumikit agad ako at nag kunwaring tulog ng marinig ko ang pag bukas nang pinto.

"H-hija, n-nandito po ang D-daddy niyo!"
sabi ni Manang Judy sa isang mahina at nanginginig na boses habang niyuyugyog ako.

Em gonna die.

"M-mm.. B-bakit po manang?"
I tried my best to act na bagong gising lang ako.

Nanlaki ang mga mata ko sa gulat dahil hinila ni Daddy ang kumot ko at tinapon sa paanan ng kama ko.

"Dad!" Tumayo agad ako sa gilid ng kama in front of him, hindi ko pinahalata ang kaba ko.

He looked at my body but his expression is still angry, agad na pumunta siya sa banyo then he opened the door sa walk in closet ko magka dikit lang sila, inisa-isa niya ang mga closet ko, then pumunta siya sa isang room na konektado sa walk in closet at banyo ko, he opened every compartment ng shoe cabinet ko sa kwarto na 'yon.

Kumakalabog ng malakas ang puso ko ng lumabas na siya ng banyo at tinignan ako ng masama. Agad siyang pumunta sa mini library room ko, makalat pa ang mesa ko doon kaya agad na sumunod sa kanya si manang at nilinis ang mga libro na nakakalat sa mesa, napatigil si Dad sa pag hahalughog sa gamit ko when he stopped at my bulletin board and stared at it. Akala ko magagalit siya sa poster ng TUIN na inekisan ko but he just stare at our picture sa gilid na dinikit ko roon.

It was me when I was young and si Dad, nag a-eye to eye contact kami at si Mom naman sa gilid busy sa pag kakalikot ng relo niyang inembento niya. We're at my bed that time. That time where everything is still fine.

Suddenly I felt the anger arising in my chest. Pumikit nalang ako at ng ibuka ko ang mga mata ko ay nakatingin na sa akin si Daddy at galit parin ang expression niya.

"Explain why did you went there last night and how the hell did you got home without any vehicle, now."

The anger that I felt instantly replaced by nervousness. Hindi man lang niya tinanong kung saan ako nag punta kaya ibig sabihin alam niya kung saan ako galing kagabi.

Oh God!

I let out a heavy sigh, pumikit at nag simula ng mag salita, "I just want to let out some stress at ewan ko kung paano ako naka uwi."

Lumapit si Daddy sa akin at bahagya akong inamoy. Ngayon pa lang naiimagine ko na ang mga apoy at usok sa mukha niya at mas lumala pa 'yon matapos niya akong amuyin.