Chapter 3

20 1 2
                                    


Axellia's POV*

"Thank you for accepting my offer dear." Tumingin ako kay Dad at umiling. Ilang beses niya ng sinabi yan.

Nag seat belt nalang ako at nag earphones. I kept my mind close because that's what Mom said.

Sabi ni Dad, he'll drive me to school, it's his way of showing of gratitude daw. Ewan ko ba, nakaka panibago lang.

After a long journey na almost 3 hours ang byahe, nakarating na kami sa lugar na ayoko sa lahat.

"Welcome to The University of Isaac Newton, where Brain is our boss and Eyes are our weapon." A man said and approach us.

"Xen Morsett." mahinang basa ko sa name tag na nasa kanang bahagi ng dibdib niya. Medyo pamilyar sa 'kin ang pangalan niya, saan ko ba 'to narinig?

"No other than, the principal of this university is now in front of you"

Ang bata pa niya maging principal! I think mga nasa 20's pa siya. Pero in fairness, gwapo siya, may katamtamang body built at.. intense violet eyes. Wow!

Nagulat ako ng bigla siyang tumawa. Hala, may sayad ata sa utak 'tong principal nila. Tss, delikado pala sa university na 'to.

"'Yan din ang sabi ng iba sa 'kin."

Wait..

did he just..

"Sorry for knowing your thoughts."

Nakakahiya! Nakalimutan kong bakuran ang iniisip ko. Shit.

"Tama na yan Xen, Igala mo nalang anak ko sa school, aalis na ako." Dad said smiling sheepishly. Okay?

"Don't worry tito, I'll take care of her." tumingin siya sa 'kin at kinindatan ako which I find it gross kaya sinamaan ko nalang siya ng tingin but the latter just chuckled. Baliw.

"Very well then, gotta go. Mag ingat kayo."

Hindi ko na hinintay na maka alis pa si Dad, pumasok na ako't nag hintay nalang kay Mr.Principal na ngayon ay kausap pa si Dad.

I roamed my eyes around the school, wow! Ang ganda talaga! Parang nasa isang castle ako na may isang magical na garden sa harap.

"Kulang pa ang mga nakikita mo, there's more."

Napatingin ako sa isang lalaking bigla nalang sumulpot sa tabi ko. Sino ba 'to?

"I'm Sebastian Park. Assistant of the principal and-"

"My best pal" pag putol ni Mr. Principal sa sinabi nung lalaki at tumabi ito sa kanya.

"Okay." as if I'm interested in their relationship.

"You know what?" sabi ni Mr. Sebastian

"No" sagot ko. Hindi ko naman talaga alam.

"You're really like your mother, suplada pareho." sabay iling nilang dalawa.

Hindi ko nalang pinansin ang sinabi nila. Ilang beses ko ng naririnig sa iba na talagang magkapareho kami ni mommy ng ugali. If that's the case, then great.

Nag focus nalang ako sa view ng university.

My jaw literally drop nang makita ko ang front view ng university. Ang ganda! there were lots of wild flowers, a huge fountain on the center, a park and the moment I looked back kung saan ako iniwan ni Daddy ay ang mga mountain ranges lang ang nakikita ko- teka? saan ba kami dumaan ni Dad?

"You'll know that sooner." Gulat akong napatingin kay Mr. Principal but he just winked at me at patuloy sila na nag lakad papasok.

Dumeretso na kami sa magiging dorm ko raw. But I noticed something kanina pa as we walked by the main hall and hallways

The University of Isaac NewtonWhere stories live. Discover now