Bumalik na kaming apat sa kinaroroonan namin kanina. Excited na natatakot akong pumasok. Pero tama naman sila. It looks safe naman.
"Oh anjan na pala sila!" Sabi ni kuya Yuan. "Ano na lets go na?" Sabi ni Rhina.
Pumasok na kami sa lugar na iyon at sinusundan lang ang kakaibang ilaw na iyon.
"BGOSH!"
"AHHHHHHHHHHH!!!!" Tili naming mga babae. "Guys! Hindi ko mabuksan p*ta!" Sigaw ni kuya Marco. Pilit na binubuksan ang napakalaking bato na nakaharang sa pinasukan namin kanina. Ang ilan ay umiiyak na, si Rhina,Sarah, at ate Tina. Bale sa mga babae kami nalang ni ate Anna ang hindi umiiyak. "Ayoko na! Bakit ba kasi tayo pumasok dito?!" Paghahagulgol ni ate Tina.
"Shhh, love, makakalabas din tayo dito." Pagtatahan ng kuya Miko ko kay ate Tina. "Siguraduhin niyo!" Galit na lungkot na sinabi ni ate Tina. "Guys, magtiwala kayo, makakalabas tayo." Pagpapagaan ng loob namin na sabi ni kuya Jhas.
Sana talaga makalabas kami. "Ibigsabihin exactly 3:01am tayo nasaraduhan." Sabi ni kuya Marco. Matalino talaga itong kuya ko. Magaling magobserve.
"Guys, tignan niyo toh." Sabi naman ni kuya Jhas. "Wag na kayong maniwala sa mga tingin na yan! Dahil diyan, nakulong tayo dito! Punyemas naman oh!" Nagagalit na sambit ni ate Tina. "Iba ito guys. Promise." Sabi ni kuya jhas na para bang manghang mangha sa nakita niya.
Lumapit nalang ako, wala namang masama kung susubukan. "WOAH." Yan lang ang nasabi ng bibig ko.
"You should look this." Sabi ni kuya Marco na nasa likod ko na din pala. "Ayoko! Basta ako ayoko!" Sabi ni ate Tina. Mukhang seryoso talaga siya.
"What if may way dito na makaalis tayo?" Sabi ko. "Well pano kung wala hah?! Pano kung lalo tayong mapahamak diyan!! Ano ba?!" Galit na maiyak na sabi ni ate Tina, well na konsensya ako dun. May point siya. Ngunit aminin niyo, may point din ako.
"Walang masama kung susubukan natin diba?" Sabi ko. "Anong walang masama!? Hah!? Sinubukan nating pumasok dito, tapos tanyo kung anong meron ngayon!? Argh!" Pasigaw na sabi ni ate Tina.
"Hmm."
"Tina!" Sigaw ni kuya Miko,sabay buhat kay ate Tina na nahimatay.
Nilapitan ko naman si Rhina na tulala. "Ok lang yan. Makakaalis tayo dito." Sabi ko. "Pero pano kung hindi?" Tanong niya. "Tiwala lang. Shhhh." Sabi ko para ikalma siya.
"Ano guys, tanyo na kasi, puta naman eh! Mukha namang safe, mga gago." Sabi ni kuya Yuan. Mukhang kinukutuban na kaming safe doon, at may daan palabas.
"Ano pasok na tayo?" Tanong ni ate Sarah. Nang makita na nilang lahat ang kagandahan ng kakaibang gubat na ito.
"Sige habang tulog pa tong si Tina." Sabi ko. "Ang sama mo naman!" Sabi ni kuya Miko sakin.
So ayun na nga, pumasok na kami. "Ang ganda." Sabi ni Rhina, napawi na ang kalungkutan niya, dahil siguro sa ganda ng gubat na ito.
Halata mo sa mga mata namin na manghang mangha kami. Sana may lalabasan kami dito.
Sana talaga. >//<
{AN: sorry maikli lang, wala na kasi akong gana. Pero i'll try my best sa next chap. HAHA, enjoy. }
YOU ARE READING
"I Can We Will."
Misteri / ThrillerSTORYA NG MGA MAGBABARKADANG MAPAGMAHAL AT MAKUKULIT, PERO HANGGANG KAILAN KAYA SILA MASUSUBUKAN NG KANILANG KATIBAYAN? MAKAKATAKAS KAYA SILA SA KAPAHAMAKANG NAKAHANDA SA KANILANG HARAPAN? INYONG SUBAYBAYAN, BALAHIBO AY MAGSISISTAYUAN. ITONG STORYA...
