Gel Bide Benden Bak!

Salak lan bunlar!

Gözlerimi açtığımda eski bir fabrikada olduğumu gördüm. Burayı biliyorum. Daha önce melis'lerle buraya gelirdik. Duvarlara baktığımda hala isimlerimizin yazılı olduğunu gördüm. Ellerimi duvardaki yazılara sürttüm. Kolumda kocaman bi morluk vardı.Bunlar kesin taşırken yapmışlardır kesin. Beni bayılttıklarında buraya getirmişler. Salak lan bunlar! Burayı çok iyi biliyorum. Kapıyı yavaşça açtım ve dışarıdakileri görünce kalbim durucakmış gibi oldu. Poyraz , onun yanında barda gördüm çocuk ve ona sarılan bir Fatoş. Sesizce arka kapının olduğu yönde ilerlemeye başladım. Parmak uçlarım ağrıdı ama sonunda fabrikadan çıkmıştım. Anlamıyorum. Bunların derdi ne ki benimle? Kendime soru sormayı bırakıp ormana doğru koşmaya başladım. Arkama baktığımda fabrikadan bağırış sesleri geliyordu Poyraz muhtemelen kaçtığım için yırtıyordur kıçını. Eh sanırım birini kaçırmak icin fazla acemi.

*****

Reyhan'ın kapısını kırıcak gibi çalıyorum ama açmıyor. Buda ne böyle herkez bana karşı iş birliği içinde mi ? Kapının açılmasıyla düşüncelerimden ayrıldım ve karşımda bornozla duran arkadaşıma baktım. Hemen boynuna atladım kendimi güvende hissetmek çok güzel.

"Hey hey hey! Neler oluyor?"

dedi şaşkınca. Sanırım çamurlu bedenime deydiği için yeniden duşa girmek zorunda kalıcak. "Hadi gel de anlatıyım." diyerek kolundan çekiştirmeye başladım. Gri ve bordonun tonlarında olan salona geçtik ve herşeyi anlattım. Beni çok dikkatli dinledi bu huyunu çok seviyorum. Allah kimseyi söylediklerini açıklamak zorunda bırakmasın!

"Vay canına hep böyle bir şey yaşamak istemiştim. Derin iyi kurtulmuşsun canım ya bide benim kanım zaten Fatoş'a hiç ısınmamıştı. Dur şu Melis'i de arayalım o da gelsin bari."

"Ya bende hep böyle seyler yaşamak isterdim zaten." dedim dalga geçer gibi. "Şu Melis'i aramdan önce bana giyecek birşeyler verebilir misin acaba?"

"Duş almak ister misin ?"

"Hayır.Eve gidip eşyalarımı almam ve bir otele gitmem lazım.Beni evimde mutlaka arayacaklardır."

"Hayır o eve gidemezsin saçmalama polise haber vermeliyiz. Kendine gel. Kafana fazla sert vurdular galiba yada sen acıkmışsındır bekle pizza söyleyelim  belki kafan ordadır ha ? " bari bu durumda yapma  ya herseyi dalgaya çeken arkadaşlarım var  dudaklarım yavaşça yukarı kıvrıldı.

" Benim herşeyim o evde ve evet çok açım." Üzerimi değiştirdim ve kapının çalmasıyla parmak uçlarıma doğru inen bir sızı hissettim. Fazla korkuyorum sanırım. Rehan'ın kapı açmasıyla üzerime atlayan bir Melis ve elindeki pizzaları  görünce  şaşırdım.

"Canım iyisin tek parçasın. Hemen neler olduğunu anlatıyosun." o kadar sıkmıştı ki bir an Melis'in beni öldüreceğini düşündüm.

" Me-lis-ne-fes-alamıyorum!"

"Ah özür dilerim. íyisin değil mi?"

beni bıraktı ve gömleğimin yakalarını düzeltti. "Şimdi daha iyiyim saol." Reyhan Melis'in masaya koyduğu pizzaları alarak mutfağa geçti. "Hadi bu kadar yeter. Ben açım"

"Geliyoruz." Herşey yoluna girdi bian önce eve geçip eşyalarımı alıp bir otele yerleşmeliyim.Beni neler bekliyor acaba?