Baktın mı hiç etrafına? Herkes birşeylerin peşinde ölümüne koşuyor. Amaçlarını bilmeksizin. Herkes koşuyor, ben de koşayım ki " herkes " gibi olayım derler. Herkes olmak bu kadar mı güzel bişey? Herkes gibi rutin ve sıradan olmak.. Bu kadar ilgi çekici gelmiyor bana. Belki de ben dar görüşlü biriyim bilemem. Ölmek için doğduğumuz dünyada bu neyin telaşı ki? Kokusuyla rahatladığınız, o devasa mükemmel ağaçların evi olan,iyi kötü herkesi kamufle eden toprağa gideceğiz ve orda iğrenç bulduğumuz o küçücük böceklerin menüsünde yer alacağız. Şu an ekrana " bu ne diyor " dercesine bakıyorsunuz. Bakın, doğruları söyleyenler daima dışlanır. Birşey daha; insanları dış görünüşten yargılamayın. Ben dıştan ruhsuz, ukala, hisleri olmayan bir organizma gibi duruyorum. Ama bu yazdıklarım tamamen kendi hislerim. Çünkü bir kalbim var. Kırılan, acıyan, nadiren mutlu olan bir kalp. Sadece ben bunu dışa vurmuyorum. Kısaca, empati kurun ve tanımadan yargılamayın.
F.ESER
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİSSET
RandomANLIK HİSLERİN KISA BİR ŞEKİLDE YAZIYA DÖKÜLDÜĞÜ YER BURASI. UMARIM KENDİNİZİ BULURSUNUZ. BU BİR HİKAYE DEĞİL, RUHUMUZUN EDEPLİ ŞEKİLDE ETTİĞİ KÜFÜRLER SADECE.
