GİDİYORUM

Güle ne oldu?

Yukarıya çıktığımız zaman gülün boynuna atlamış benim yaşlarımda bir kız vardı.
Beril abla hemen o kızı tuttu ve tokat attı.
Kız ağlamaya başladı.Ben onu sakinleştirmek için
-anne dur.dedim.daha sonra bana o kız öyle bir baktıki hayatımı sorguladım o an
Harbiden ben kimim ve ya neyim?
Bunu gerçekten bilmiyorum.

Daha sonra kız yattığı yataktan kalkamaya çalıştı ama kalkamadı neden bilmiyorum beril abla hemen ona oturmasını emretti.Odaya girdiğimden beni ağır bir ilaç kokusu basmıştı ama çok umursamamıştım. Yere baktığımda gördüğüm şeyden olsa gerek şok olmuştum...

Yerde gülün en sevdiği ayının yırtılmış halini ve parçalarını görmüştüm.ve yanında kırılmış İLAÇ KUTUSU vardı çok şaşırdım o sırada kulağımda gülün ağlayış sesleri yankılanıyordu. kafamı çevirdiğimde gül;

-Abla onu babamız vermişti neden böyle yaptın???

sonra kız güle öyle bir baktı ki içim ürperdi o an sonra kız gülün kolundan zor bela tutarak kendine çekti. tam o sırada beril abla gülü çekmeye kalkıştı. kız eliyle dur işareti yaptı.

-karışma anne. dedi

Annemi? ne oluyor burda? kafam yine allak bullak olmuştu.

tam o aşağıdan cam kırılma sesi geldi beril abla gülü alıp hemen çıkmamı söyledi. kız o sırada gülün elini öyle sıktı ki gül olduğu yerde büzüldü ben ise kalakaldım. gülü almak için oraya gittiğimde kız yine kalkamamasına rağmen bana tokat attı ve o an gerçekten çok sinirlendim gülü hemen kucağıma aldım ve tam kapıya yaklaştığımızda gül o kıza bakıyordu ben o kızın kalkıp gülü almaya geleceğini düşündüm. ama tam tersi onun kafasını kaldıracak gücü yoktu ona rağmen kız bağırdı;

-ne oldu yeni cici ablanla gitmeyi tercih ettin? sen sakın ama sakın kübranın yanına gelme. sana gelirsek küçük hanım. bu evde hiçbir zaman mutlu olmayacaksın!

kübra kim ya? bu kız yanlışlıkla yanlışlıkla büşra yerine kübramı dedi. neyse kendimi özgüvenli hissetmem lazım diyerek ona birazcık yüksek sesle,

-önce ismini söyle. sen kimsin ve büşrayı nereden biliyorsun?

o sırada gülü kapıdan dışarıya çıkardım.

kız;

-sen büşranın kim olduğunu bilmiyorsun dimi?

-biliyorum.

-hayır bilmiyorsun! çünkü büşra.........

tam o sırada kapıyı beril abla açtı ve beni dışarı çıkardı.

ben kapıyı hafifce açtım ve onları dinledim. kız;

-anne bu kız kim? yoksa bu kız o kızmı?

-evet o kız.ama bak o benimde kızım siz dördünüz çok iyi anlaşmalısınız. bak kızım ben sizi kübra gibi kaybetmek istemiyorum her gün hastaneye gidip hepinize bakmak çok zor gelir lütfen beni anla!

-ama anne....

tam o sırada beril abla kızın saçını öptü ve ;

-sen takma bunları kafana biran önce iyileşmene bak!

-ben hasta DEĞİLİM! dedi ve eline gelen ilk şeyi yani yastığını yere fırlattı ve ardından baş ucundaki herşeyi fırlattı. o sırada beril abla çekmeceden bir iğne çıkardı ve tam o sırada kız ;

-sakın yine bana sakinleştirici yapm..

tam o sırada beril abla kıza iğne yaptı ve ağlamaya başladı. neden kıza iğne yaptı bunu anlayamadım. tam o sırada gülün bir sesi geldi. bağırıyordu. yanına gittim ve benim gitmemi istedi ve o günden sonra gül eskisi gibi olmadı. herşey çok değişti.

PEKİ YA GÜLE NE OLDU?