7. Bölüm HASTANE

494 30 21
                                    

Hastanenin 🏥 önünde görkem'i bekliyordum allaha dua ediyordum "lütfen ona bir şey olmasın diye" görkem in yardımcısı gelip beni teselli etmeye çalıştı "sakin ol sakın kendini bırakma o güçlü biri
kendini hemen öyle kolay bırakmaz" bende kafamı olumlu bir şekilde sallayarak beklemeye başladım.. Doktor 😷 ameliyathane den çıktığında hızlı bir şekilde yanına koştum doktor ilk önce bana bakıp sonra tekrar. Görkem in adamına bakarak anlattı

Doktor:durumu çok ağır.. Çok kan kaybetmiş acilen kan bulunması gerek

Merakla atılıp sordum:

(ben) peki hangi kan gerek?

Doktor: a rh +

Söyledikleri karşısında donakalsamda kendimi toparlayıp üzgün bir şekilde görkem korumasına baktım sonra yerime geçtim ve hüngür hüngür ağlamaya başladım görkem in koruması yanıma gelerek "bir şey içer misin" diye sordu" bende "olur" dedim görkem in koruması aşağıya indikten sonra sessizce oturdum bekledim.. Onu iyi olmasını istiyordum her ne kadar kötü davransa bile.... O kanı bulmamız gerekiyordu ilk defa beni seven ve bana çok değer veren kişiyi hele ki bu görkem özkan ise onu kaybetmemem mücadele etmem gerekiyordu ama o görkem özkan..... Mafyaların mafyası cesur erkek ve koruyucu..... Yine gözlerim dolmaya başladı ama ağlamıyordum sadece gözlerim dolmuştu sağ tarafa baktığımda görkem in koruması gelip çayı benim elime verip ;
"hah bu arada benim adım hakan "deyip
Elini bana uzattında bende tereddütsüz elimi ona uzatarak el sıkıştım... O benim adımı zaten biliyordu eminim ki görkem benden bahsetmiştir... Çayımı birer birer yudumlarken hakan abi" ben hemen geliyorum " deyip ortadan kayboldu... Merak ediyordum acaba nereye gidecekti...

Yarım saat sonra....

Gözlerimi yavaşça açtım.. Ben ne zamandan beri böyle uyuyordum bilmiyorum ama hakan abi çoktan gelmiş ve yanımda oturuyordu üzerimde hakan abinin ceketi vardı.. Üstümden çekip ona sordum "saat kaç?"
"20:30" o anda gözümü pörtlettim.. Telefonumun ekranını açıp baktığımda annem beni 9 defa babam ise 3 defa aramıştı kesin kızacaklar diye kendime söylenirken hakan abi bunu anlayıp "hadi sen evine git görkem in yanında ben dururum" dedi bende tamam deyip telefonumu cebime koyarken hakan abi arkadan seslenip "dışarıya çıktığında yine siyah arabaya bin şoför seni götür" dedi bende 'tamam hakan abi teşekkürler " deyip aşağıya indim.. Dışarıya çıktığımda derin bir nefes aldım şu yaşadıklarımı başka bir kız bile yaşamazdı doğrusu.. Arabaya binip hastaneden gittim telefonumu açtığımda yine annem aramıştı 1 saat önce bende annemi geri çağrı 📞 atarak annemi aradım.. Telefon kısa sürede cevap verdi ve annemle konuştum ;

(Annem) : nerde kaldın Aylin saat kaç oldu hala gelmedin kızım

(Ben) : birazdan evdeyim anne geliyorum...

Deyip telefonu kapattım

*** ** *** *** *** * ***** *** ****
Siyah araba durduğu zaman şoföre teşekkür edip arbadan indim ve evime girdim.. Annem girer girmez bana hesap sormuştu ama bende daha fazla uzamasın diye ona "iyi geceler anne yarın konuşuruz" deyip yatağıma yattım.... Hala o anlar gözümün önünde sergileniyor.. Görkem in vurulması benim hastanede onu beklemem.. Kaçırılmam bunların hepsi sanki bana rüyaymış gibi geliyor ama bu gerçek.. Şimdi ne yapacağımı bilmeden öyle yatıyorum ve derin hayaller kuruyorum.. Ve gözlerimi kapatıyorum......

Sabah oldugunda yatağımdan fırlayarak okul formamı giyinip kahvaltı 🍳 ettim annem ve babamın yüzü gülüyordu onlara durmadan bakıp duruyordum "anne neden durmadan gülümsüyorsun seni mutlu eden şey ne?"

MAFYA İLE AŞK (wattsay2017) [BİTTİ] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin