Ang Diary ng Dating Martir

Chapter 9

Chapter 9

Stanger

~Turn around...turn around and fix your eye in my direction so there is a connection...

I can't speak...I can't make a sound to somehow capture your attention...I'm staring at perfection...

Take a look at me so you can see how beautiful you are...~

~You call me a stranger, You say I'm a danger...but all these thoughts are leaving you tonight...

I'm broke and abandoned, You are an angel...makin' all my dreams come true tonight...~

     Jeanie is a Certified "Torete"

"Nasa Library ako ngayun kasama ang mga bago ko'ng kaybigan sa klase. By the way, birthday nga pala ngayun ni Andy...alam ko hindi kami close pero gusto ko sya'ng batiin :3 "How can I make a move?" sa kinauupuan ko, tanaw ko ang Corridor ng building kung saan ang room ni Andy. While chika-chika with my new friends, I'm staring at the corridor. I'm waiting for a sign but I don't know what it is..."maybe only my heart could tell it so."

I'm not expecting for this thing to happen but I saw Andy. Yes! I saw him...standing alone outside the corridor. Maybe that's the sign that I'm waiting for? "Lakas loob...with no hesitation!" Nagpaalam ako sa mga kaybigan ko...kailangan ko'ng maabutan si Andy sa labas ng corridor bago pa sya pumasok sa room nya! Para ko'ng timang na dali dali'ng tumakbo papunta sa kabila'ng building...Pagkarating ko, nakita ko sya..."Ang sarap ng feeling ng malapit sa kanya..."

Tanaw ko sya. Tahimik lang habang nakatayo mag-isa at nakatingin sa kawalan. Malapit ng mag-time kaya lumapit na'ko sa kanya...Binati ko sya tulad ng gusto ko'ng mangyari kaya ko sya pinuntahan. Ito ang mga sinabi ko sa kanya..."Ah Andy, Ha-happy Birthday nga pala...Pa-pasensya ka na kung hindi kita nabati noon. Pasensya na rin kung wala 'kong regalo. Ah, ah...ah...eh...ah...ehehe! ahmm...Pagbutihan mo na lang ang Pag-aaral mo atsaka, Ingat ka palagi. Yo-yon lang. Sige ha...alis na ko."

Patingin-tingin lang sya saken habang nagsasalita ako...gusto ko rin naman'g tignan sya habang kinakausap ko sya kaya lang, Ang hirap salubungin ng mata nya eh! Natatakot ako. :( Pero sino ba naman ang hindi matatakot...ni hindi man lang sya ngumingiti...seryoso lang sya habang nakatingin sya saken...nakikinig sa mga sinasabi ko'ng ewan kung may sense para sa kanya...

Sa totoo lang may regalo sana 'ko para sa kanya. Isang Original Song Composition na ako mismo ang gumawa. Kaya lang, hindi ko na naibigay...I mean, hindi ako mismo ang nagbigay. Nong break time namen, pinabigay ko na lang sa Best Friend ko. Si BJ. Magkaybigan din kasi sila ni Andy. tinanong ko si Best kung anung sinabi ni Andy. Wala naman daw...Yung reaksyon, Naka-ngiti daw. Siguro, natatawa talaga si Andy saken kanina nung binati ko sya at pinipigilan lang nya yung reaksyon nya. Okei na ko dun...Ang mahalaga, alam nya'ng naalala ko sya. ^-^